Ops, Devil?

-9.bölüm-

Baş ağrısı ile uyanmıştım. Neredeydin ben? En son şeytanın elinden tutmuştum. Ama şuan hiç bir şey anlayamıyorum. Görüntü yavaş yavaş netleşmeye başlayınca nerde olduğumu anladım. Ben ben ormandayım. Saatin kaç olduğunu bilmiyorum fakat çok erkendi. Çünkü güneş yeni yeni doğuyordu. Kaçırılmamıştım ama buraya kendi isteğim ile de gelmemiştim. Yavaş yavaş oturduğum yerden kalktım ve yürümeye başladım. Etraftan sesler geliyordu ve bu beni korkutmaya başlamıştı. Yarım saat boyunca ormanda yürüdüm. Bir türlü bitmeyen bu ormanda kurt uğlamaları sessizliği bozuyordu. Kendime yemek bulmam lazımdı. çünkü aşırı acıkmıştım ve sırtım ile başım aşırı derece ağrıyordu. Çok sesli bir şekilde kanat çırpma sesi duydum ve şeytan olması dileği ile arkama döndüm ama gördüğüm şey karşısında şoka uğradım....

Bu bu gerçek olamaz karşımda şuan bir melek vardı aşırı garip duygular içerindeydim

-burda ne arıyorsun?

+bilmiyorum akşam gözüm kararmış uyandığımda burdaydım.

Bana inanmadığı her halinden belliydi ben olsam bende inanmazdım

-bu ormanın ne kadar tehlikeli olduğunu biliyor musun?

+hangi konuda?

Bana baktı elini anlına koyup başını salladı. beni bu kadar küçümsemesi sinirimi bozmaya başlıyordu.

- bak bu orman meleklerin ormanı ve şeytan buraya kızını getiricek o yüzden burda gördüğümüz çoğu kızı ne kadar istemesek de öldürmek zorundayız çünkü meleklerin olduğu bir yerde şeytan olamaz.

Bu sözleri beni hafiften korkutmuştu ve kendimi kullanılmış hissediyordum.

-melekler cehenemin kapısında bekliyor eğer ki şeytan ordan bir kız bırakırsa direk öldüreceğiz

+ siz meleksiniz iyi olmanız gerekmez mi?

-bak eğer ki şeytanın kızı bu ormanda büyürse buraya gelen insanlar çoğalmaya başlar. bazı avcılar insanların inanmadığı şeyleri avlamaya çalışırlar. ve onlar için burası bir cennet. çünkü bütün melekler burda. fakat her gelen kişi burdan eli boş çıkıyor. eğerki şeytanın kızı da burda olursa gelen insanları öldürür. ve bu yüzden daha gizemli ve daha çol bilinen bir hal alır burası.

+peki öldüreceğini nerden biliyorsunuz?

Sorduğum sorular karşında daha çok dikkat çeken biri olmuştum. ve sanırım bu olmaması gereken bir şeydi. Melek bana doğru atıldı. Bende anlık bir refleks ile kendimi yere atıp kaçmaya başladım. Arkamdan geliyordu ve oldukça hızlıydı bunun benden uzun olmasınında bir katkısı var dı. Koşmaya devam ediyordum fakat en fazla 5 dakika daha koşup yere yapışacağım aşikardı. Son bir atak yapıp hızlana bildiğim kadar hızlandım. Arkama baktım geliyordu ama aramızda baya yol vardı. Sola doğru koştum ve yapabildiğim kadar sağ sol yaptım. İzimi kaybetmiş olacakki ne bir ayak sesi ne de bir kanat sesi vardı. Bacaklarım titriyordu. Ve aşırı derecede açtım. Orda kıvrılıp o baş ağrısı ve sırt ağrısı ile uyumaya çalıştım.

Sabah olunca

Güneş ışının gözüme vurması ile uyandım. Başım ağırmıyordu fakat sırtımda bir yük varmış gibi hissediyordum. Gözümü tamamen açıp hafif doğrulmam ile birlikte tiz bir çığlık atmam bir oldu. Bir kurt sürüsü hemen önümde bana bakıyordular ama hiç biri bana saldırmıyordu. Sürünün lideri olduğunu düşündüğüm en büyük kurt kolumu canımı acıtmıycak şekilde tutup kendine çekti. Ayağa kalktım fakat sırtımda anlam veremediğim bir yük vardı kafamı çevire bildiğim kadar sola çevirdim ve tekrardan şok oldum. B-benim kanatlarım vardı. Siyah yarasa kanadı gibi kanatlarım vardı. Direk olarak kafamı yolkladım. Boynuzlarım olmadığını görünce hafif bir rahatladım fakat arkamda sallanan kuyruk çokta rahatlamamam konusunda bana bir uyarı gibiydi. Ben bunlara bakarken kurtlardan biri tekrar kolumdan tutup kendine çekti. Ona baktım hiç anlam veremiyordum. İlerledi ve bana baktı. Onula gitmemi istiyordu bende onu takip ettim. 2 tane meleğin bir kapıya ellerinde kılıçlarla baktığını gördüm. İçimden "cehennemin kapısı" diye geçirip kurt'a baktım. O ise meleklere bakıyordu. Neden beni buraya getirmişti. Kurtlardan biri saklandığım yerden beni dışarı itti. Ellerimle çimene sabitlenmiştim ve şuan 2 meleğin bana saldırmak üzere olduğunu biliyordum. Yavaşça ilk başta kanatlarımı açtım ardından ayağa kalkıp sağlam bir şekilde yere basıp meleklere döndüm. Benden korktukları aşikardı. Birinin eli titriyor diğeri yüzüme bakamıyordu.

-İSMİN NE!

+sara?

-BURDA NE İŞİN VAR?!

inan bana benim de hiç bir fikrim yoktu fakat benden korkuyorlarsa bunu kendi lehime çevirmeliydim.

+Çekil karşımdan tırsak melek cehenneme gidicem!

Bu söylediğim şey karşında bende şaşkındım ama onların bunu bilmesine gerek yoktu.

-giremezsiniz!

+ Sen kimsin ki benim söylediğim şeye itaat etmezsin.

Umarım meleklerden daha güçlüyümdür. aksi takdirde kellem gidicekmiş gibi hissediyorum. Bana doğru bir adım atıklarının sırada istemsiz bir şekilde kanatlarım açıldı. Ve gerilediler

+çekil karşımdan.

Melekler korkup kaçmıştı. garip hissediyordum. ama asıl sorun cehenneme diğer melekler gelmeden nasıl gireceğimdi. kapıyla biraz uğraştım ve nafile. Ne bekliyordum ki zaten. Bu sırada duyduğum ayak sesleri artıyordu. Ve benim bu kapıyı açmam lazımdı aksi takirde ölücektim. En son elimle kapıyı içe doğru itmeye başladım. Ve hareket etti ilk başta korktum fakat daha sonradan devam ettim. Ve evet kapı tamamen açılmıştı. İçerisinin neredeyse ormandan farkı yoktu. İçeri girip kapıyı kapattım ve işte o zaman gerçek cehhenimi gördüm. Yavaş yavaş yürüdüm burda kimse yoktu. Ben dışında. Bir yol vardı ve ben onu izliyordum. İleride çığlık atan insanların sesi geliyordu. Ve açıkçası bu beni geriyordu. Nereye gideceğime dair hiç bir fikrim yoktu. Sadece yürüyordum ve yavaş yavaş bir şeyler gözükmeye başladı. Koşarak oraya gitmeye başladım şato gibi bir yer vardı. Ben oraya koştukça insan silüetin de (umarım doğrudur) iblisler görmeye başladım. Aşırı gerilmiştim. Onlar bana bakıyorlar çünkü normal bir insandan tek farkım kanat ve tam olarak nerde çıktığını bilmediğim kuyruğumdu. Şatoya yaklaştıkça "iblisler" çoğalmaya başladı ve sanırım hepsi beni tek hamlede öldürebilirdiler. O yüzden burda sakin durup kimseye sataşmamak en iyisi. Sonunda şatonun başındayım. gardiyan olduğunu düşündüğüm iki kişinin bakışları üzerimdeydi. Onları suçlayamam ben olsam bende beni garipserdim. Şeytanın olduğunu düşündüğüm odaya giderken birisine yanlışlıkla omuz attım. Özür dileyip onu yerden kaldırmaya çalıştım fakat herkes bana güldü. Neden gülüyorlardı komil bir şey mi yapmıştım?

+pfff ne özür mü ciddi misin?

-ne nedemem gerekiyor?

Bana alaycı bir şekilde güldü ve yanımdan geçip gitti. Bende yukarı çıktım tam kapıyı açıcaktım ki birisi elimden tuttu ve beni geriye attı

+buraya izinsiz giremezsiniz

-neden?

+çünkü burda şeytan kalıyor

Zekamla gurur duyar bir şekilde sırtımı dikleştirdim ve

-o zaman çekil önümden ben şeytanın kızıyım

Hayır canım sen malın tekisin. bunu demem ile birlikte herkes bana baktı. ve aşırı derece de gerildim. o sırada iblis kapıyı açıp şeytana olayı anlattı. ve beni içeri çağırdı. Bende içeri girdim.

Evet bu günlük bu kadar canlar umarım beğenirsiniz kendinize iyi bakın baybay muah 🤭