Salazar Slytherin

fifth

Fifth

Helga ve Rowena'nın Elanora ile arasındaki ilişkiyi öğrenmesi yerine tuhaf bir baskı söz konusuydu.

Salazar odasında, gizli odasını nereye yapacağını bulmuştu. O gün ilham kaynağı olan Elanora'la öpüştüğü yer tuhaf ama iyi gizlenilecek bir yer olabilirdi. Fazla sessiz bir ortamdı ve bu ona yetiyordu.

Yapacağı mekanizmaları ve kullanacağı parolaları bile ayarlamıştı. Basilsk'i ise kimse görmeden içeriye almanın bir yolunu bile bulmuştu. O tuvaletin tesisat borularının göl ile olan bağlantısı ve yılanının suyu sevmesi işine geliyordu. Her şey hazırdı. Saygın ve seçili safkan öğrencileri de her halükarda onunla olacaktı.

"Salazar!" kapının kapalı olmasından dolayı kadının sesi boğuk bir şekilde gelirken, hiç beklemeden oturduğu siyah deri koltuğundan kalkıp kapıyı açtı. Elanora karşısında beklerken kapıyı ardına kadar açtı.

"İçeri gel!"

"Rahatsız etmiyorum değil mi?"

İçeriye söyle bir göz attığında her yere dağılmış olan kitapları ve parşömenlerini fark ettiğinde hangi ara bu kadar dağıttığını düşündü. Kurucuların onaylamadığı ve takıntılı bir şekilde büyünün sadece safkanlarda olması ideolojisi onu fazla heyecanlandırıyordu.

"Etraf dağınık ama toparlarım gel!"

"Yardım edebilirim!"

"Bunu sana yaptırmayacağımı biliyorsun."

Onu yavaşça koltuğa oturttuktan sonra etraftaki kitapları raflarına dizip, parşömenleri toplamaya başladığında Elanora'un sesi kulaklarına doldu.

"Bu kapı çizimi... Oldukça güzel görünüyor. Peki neden çataldili kullanılarak açılıyor?"

Salazar arkasını döndüğünde Elanora'un elinde çizdiği yuvarlak ve yılanların kapıyı düzenli bir şekilde sarmaladığı ve kilidinin de aynı şekilde yılanların dili ile açılmasını uygun bulmuştu.

"Yoksa sen çatalağız mısın? Kendin hakkında bana pek bir bilgi vermiyorsun."

Sona doğru oldukça kısık bir şekilde konuşan kadına hak verdi Salazar. Kendisi hakkında ona fazla bilgi vermiyordu, daha doğrusu kendisi hakkında vereceği bilgilerin onu korkutacağını düşünüyordu. Fakat Salazar bulduğu her fırsatta ondan kendisiyle ilgili bir şeyler anlatmasını istiyordu. Çünkü onun konuşması ruhunu rahatlatıyordu. Onunla ilgili öğrendiği her bilgiyle ona tekrar tekrar bağlanıyordu. Salazar Slytherin kadının kendisine uzattığı parşömeni nazikçe aldığında sakindi.

"Her sorduğunda sana kendim hakkında bilgi vermekten çekiniyorum!"

"Ama neden?"

"Benden korkup, uzaklaşmandan korkuyorum!"

"Bunun doğru olmayacağını bilmelisin!"

"Gerçek öyle değil, sen çok masumsun ben ise oldukça karanlık. Karanlık sanatlara olan ustalığım, yaptığım düelloların korkunçluğu, döktüğüm kanları sana nasıl anlatabilirim ki? Hayatımdaki tek iyi sensin! Karanlıktaki ışık ve ben seni söndürmek istemiyorum!"