BİZ İKİMİZ(TAMAMLANDI) Düzenlenleniyor....

2. BÖLÜM

Aman Allah'ım gördüğüm şey abimlerin etrafı çok güzel dağıtmaları Beke abimin elinde bir kepçe önünde yemek önlüğü tezgah bulaşık dolu Berk abim ise elinde vileda ve kova ile şu an kapı donup kalan bana bakıyorlar ve bugün annemler geliyor...

-abi ne yapıyorsunuz

-şey sana sürpriz yapalım dedik ama olmadı galiba dedi Berk abim

-ya Sen çok yoruluyorsun ev ve okul arasında Bugün de biz yorulalım  demiştik  dedi Berke abim

"Ah benim canım abilerim "dedim kaşlarımı çatarak

-Teşekkür ederim annem buraya görmeden
 toplayayım kadın kalp krizi geçirmesin

annemler yedide gelecekti. Kolumdaki saate baktım Saat 5 buçuktu abimleri bir güzel azarladıktan sonra evi toplayip  yemekleri ocağa koyduktan sonra kendimi koltuğa attım saate baktım saat daha 6.15 di abimler aşağı indiler

"MaşAllah  ne ara yaptın bunca şeyi " dediler  aynı anda bu hallerine güldüm kapı çalınca kapıya gittim.

 Annemlerdi bir sürpriz de onlardan erken gelmişlerdi. Neyse her şey hazırdı

-Hoş geldiniz
-hoş bulduk kızım

 kocaman sarıldık birbirimize annem benim aksime çok sıcak kanlıdır.

Abimlerede boğarcasına sarıldı , özlemişim ben bu halini. Babamada  sarılık  sohbet edip Hasret giderdik. Yemeğe geçtik babam yemeklerime iltifat etti

"annenin eli gibi yapmışsın yemekleri"

dedi sofrayı topladık,

"iyi geceler" deyip odama geçtim. uyumadan önce kitap okurum kitaplığıma yönelip bir kitap seçtim okuyup yattım. Telefonum titremeye başladı kim olabilir. Ailemden başka kimse beni aramaz ki ah nasıl unutmuşun Tuğçe'ye vermiştin numaramı..

~MESAJLAR~

-Selamünaleyküm

-Bir şey sorabilir miyim ?

-Aleykümselam ,Tuğçe tabiki buyur.

- sizin oradaki parktayım gelebilir misiniz?

 saate baktım 10'a  geliyordu.
annemlerden izin almak için aşağıya indim.

-Anne

-Efendim kızım

-şey bir şey söyleyecektim

- söyle

-arkadaşım bizim parka gelmiş de bir şey  konuşmaya Belliki sıkıntısı var gidebilir miyim?

- Ne

Şaşırmış bir şekilde bakıyordu hepsi. E normaldir şimdiye  kadar hiç arkadaşım diye bi söze başlamamıştım ki bu evde.

-Arkadaşım mı dedi o?? dedi Berk abim

-Evet çok şaşırdım dedi Berke abim

-Bırakın arkadaşı bu saatte dışarı mı çıkacaksın.

 Dedi babam annem zaten İptal.

-kendinize mi gelseniz Arkadaş cevap bekliyor dedim umursamadan.

-Abinlerde  gelsin dedi babam

-Tamam dedim

Tuğçe'ye 'geliyorum' yazıp gönderdim abimler parka inince uzağa oturup beni beklediler.

-Geldiğin için teşekkür ederim

-Rica ederim Tuğçe iyi misin?

-İyiyim

-Emin misin?

-  Hayır yani şey ben ablamla yaşıyorum ablam hemşire Başka bir şehre seminere gitmesi gerekiyor benim annem babam Biz küçükken ölmüş bizim  kimsemiz yok bizi babaannem büyütmüş ne yazık ki o da Göçtü gitti. Dedi

 çok üzüldüm Tuğçe'nin anlattıklarını o da ağlıyordu zaten anlatırken Biraz sessiz kaldıktan sonra,

"Ablam beni yalnız bırakma istemiyor" dedi sonra devam etti "Biliyorum çok yeni tanıştık ama sizde kalabilir miyim?

- tabii ki  ama önce seni eve çıkarıp çay ikram etmeliyim  Burası soğuk ısınırız hem Annemlerle de tanışmış olursun

-tamam

abimlere seslendim arkamızdan yürüdüler eve geldik Tuğçe'yi annemlerle tanıştırdım abimlere çok şaşırdı hiç ikiz görmemiş. Sonra abimlerin rafakatinda onun evine bıraktık. Evlerimiz  yakındı.

 ~ERTESI GUN~

Yine okula Tuğçe ile gittik okul çıkışında bir şeyler yapıp Eve geçecektik. Tuğçe bugün benim misafirim olacaktı ben bu kızı baya baya sevdim he. Akşam ailemin şaşırdığı gibi benimde kendime şaşırasım var. Okul çıkışı sinemaya gittik Çok keyifli vakit geçirdik Sonra onun evine gittik  eşyalarını aldık.  Ben de onun ablası ile tanıştım çok tatlı biriydi oda. Bunların genlerinde insanı kendine  çeken bir şey var. Bizim eve geldiğimizde Tuğçe'ye odaya gösterip üzerini değiştirmesi için yalnız bıraktım.

Ben de yemek hazırlamak için mutfağa indim annemler evde değil yurtdışında çalışıyor İkisi  beraber Bizim bir tekstil şirketimiz var ve Maalesef bu bizi annem ve babamızdan ayırıyor.

Annemler arada bir geliyorlar burada halam var. Onu ziyarete gittiler. Tuğçe biraz sonra yanıma indi yemek yedik, Soframızı  toplayıp namaz kılmak için odamıza çıktık sonra biraz ders çalıştık yarın hafta sonuydu biraz da yarın çalışırız deyip yattık. Sınav haftasıydı bizim bu yıl 2.  senemiz di geçen yıla bakınca bu yıl biraz daha ağırdı.

Cumartesiydi evde geçirdik. Ailemle vakit geçirmek Tuğçe 'ye de iyi gelmişti sanki, teklif etmiştin dışarı çıkmayı ama hem benim ailemi özlediğim için hemde kendisi böyle ailenin özlemini çektiği için reddetti. Annemle çok iyi anlaştılar. Korkmadım desem pinokyo gibi burnum uzardi:)

Pazar günü beraber pazara gittik. Yolda sohbet ederek ihtiyaçlarımızı alıp geldik. Çok yorulmuştuk kendimizi hemen koltuklara attık. Abimlerde evde yoktu rahattık. Aniden telefonum çaldı "BABAMM"  yazıyordu ekranda  hemen açtım.

-Efendim babacım dedim sonrasında duyduklarımla telefon aniden düşü verdi. Tuğçe aniden yerinden sıçradı.  'İlayda' diye sesleniyordu sanki ama ben ona bakmasam sesini  duymuyorum. Gözümden yaşlar sicim sicim akıyordu. "Ne oldu İlayda" dedi Tuğçe

Ağlamaktan anlatamıyordum.....