BİZ İKİMİZ(TAMAMLANDI) Düzenlenleniyor....

5.bölüm

Yazardan....
Yusuf şehit bir babanın oğluydu, annesi ve abisi ile yaşıyor. Yusuf doktorluk okuyordu bu sene son senesiydi.

Mezun olacak ve Ailesini gururlandıracaktı. Babasının vasiyetinide yerine getirecekti, Vasiyet bir yana Yusuf doktorluğu çok istiyordu hayallerinin mesleğiydi.

Babası, yusuf 10 yaşındayken sınırda bir operasyonda şehit olmuştu çok zor atlatmıştı Yusuf bu günleri,annesi çok güçlü bir kadındı,hep destek oldu oğullarına...

Yusuf;İlayda'yı ilk mezarlıkta görmüştü babasının mezarını ziyaret etmekten dönüyordu.
O sırada İlayda'da mezarlığa giriyordu.
Çarpışmışlardı "pardon çok pardon" dedi ela gözlü bir kız Allah'ım o nasıl bir güzellikti diye geçirdi Yusuf içinden.
Etkilenmişti bu anlık göz teması ve sesten ipek gibi bir sesti. Yusuf gönlünün kapılarını aralayıverdi hemencik aldı içeriye bu narin meleği......

Aradan günler geçti ama unutamıyordu İlayda'yı "Böyle olmayacak en iyisi okula erken çıkayım kafam dağılsın" diye düşündü.

Annesi seslendi arkasından

"oğlum bankaya uğrada maaşımı çekiver yorulmayayım sıralarda"

"tamam anne"dedi hiç üzmeyi sevmezdi. Annesine kıyamazdı.

Yusuf okuldan önce hallederim banka işini okul uzarsa banka kapanır diye düşündü.
Bankaya geldi çok sıra yoktu ama yinede sabah hareketliliği vardı. Yusuf işini halledip çıkacaktı ki hırsız ve iki kızın aynı anda gürültü çıkarmasıyla olduğu yerde kaldı ne olduğunu anlamasıyla (ela gözlü kızı) görmesi bir oldu.

Polisle karşı karşıya kalan hırsız onu rehin almıştı. Allah'ım adını bile bilmiyorken bu nasıl bir sınavdı. Belki saniyeler sonra o güzel gözleri de yok olacaktı (Allah korusun diyoruz burda:) )

YUSUF'UN AĞZINDAN....
Hırsızın arkasından sesizce yaklaşmaya çalıştım Şansım varsa onu kurtara bilirdim.

Yavaşça yaklaştım ama geç kalmıştım silah sesiyle resmen yıkıldım. Tam düşerken tuttum onu bir kenara çekip yarasına baktım
"kalbine çok yakın "diye bağırdım.
Elim ayağına dolaşıyordu
"ambulans nerde kaldı" dedim son olan gücümle... Gelmişti ambulans sedyeye aldılar bilgi verdim bir yandanda tampon yapmaya devam ederken .Bende bindim ambulansa öbür kızla beraber bana tuhaf bakışlar atıyordu kız,
"bu kim" der gibi, umursamadım bulmuşken kaybedemezdim izini ve onu :(

Ambulansta kalbi durdu dualar ettim Rabbime
"o benim kaderimse alma onu benden Allah'ım"
dedim.

O arada arkadaşı bayıldı, Hemşire onunla ilgilendi Ela gözlü kızda geri gelmişti.
Ameliyata aldılar, tam beş saat oldu.
Bu kadar mı geçmezdi zaman sanki dakikalar saat gibi geçiyordu.

Öteki kız bu arada kendine gelmiş ve tanışmıştık. Abileri varmış arayıp haber verdi, geldiler Tuğçe ile konuştular olayları anlattı Tuğçe
Yanıma gelip teşekkür ettiler...

3saat sonra .......

Ameliyathanenin kapısı açıldı,
Doktor "çok uğraştık 3 kere kalbi durdu ama İlayda hanım çok güçlü şimdi normal odaya alıyoruz " dedi..

Adı İlayda'ymış hem adını öğrendiğime hemde iyi olduğuna şükrettim, mutlu olmuştum çok garip bir his daha vardı anlamlandıramadığım.

Aşık mı olmuştum. Rabbim onu iki kez karşıma çıkarıp ne güzel tevafuklar hediye etmişti bana. (tesadüf demiyoruz tesadüf diye birşey yoktur)

Odaya girdiler kendine gelmişti. Abileri ve Tuğçe mutlu oldular kapıyı aralık bırakmışlardı. Yanlıştı belki ama kalbime söz geçeremezdim. Sonra abilerinden biri dışarı gelip beni içeri çağırdı, utana çekine girdim içeriye
"Geçmiş olsun "dedim, yüzüne bakmadım bakamazdım
"Teşekkür ederim hayatımı size borçluyum" dedi ani bir cesaretle yüzüne baktım
"A-a-a ama sen.... "