9. BÖLÜM

794 164 17
                                    

Başımın şiddetli ağrısıyla açtım gözlerimi ahh noldu bana nerdeyim olduğum yer çok soğuktu etrafa azıcık göz gezdirdi birtane eski bir yatak kullanılmaz hale gelmiş bir sandalye ve küçük bir masa vardı ben etrafı incelemeye devam ederken eski demir kapı kulak sagir edecek türden gicirtiyla açıldı ve içeri koca cusseli bir adam girdi.Elim ,Ayağım bağlıydı ama sanki kacabilecekmisim gibi bağlı olduğum sandalyeden sıcradim.Sıcramamla geri oturmam bir oldu Bu iri yarı adam halime sırıtiyordu. Yüzüne bakmamaya çalışarak benden ne istiyorsun dedim.Eliyle masanın üzerinde duran panoyu gösterdi. Biraz önce odaya göz gezdiriyordum ama kapı sesiyle yarım kalmıştı. Panoda bir sürü fotoğraf asılıydı . Kimisinin uzeri çizilmiş kimisinin yanına tarih eklenmişti. Dikkat kesildim fotoğraflar hep bir birine benziyordu. Benim gibi ela gözlü,gözlüklü, tesettürlü yüz simaları birbirine benzeyen en az 20 kız. Neredeyse yarısının üstü çizilmişti.Kendi fotografimin olduğu yere baktım. Okuldan çıkarken çekilmişti. Adama dönüp "benden ne istiyorsun "dedim "Canını "ded peki ama ben bu adama ne yapmistimda canımı istiyordu "Neden" diyebildim kisik bir sesle Ölmek Allaha kavusmakti ama daha dualarimda yer verdigim imanimin öteki yarısını bulamamistimki ben doyasiya aşık olup sevilmenin tadini ögrenmemistim"Allah'im hakkimda hayırlısıni eyle "diye yalvardim Rabbime. Ölmekte yaşamakta onun elindeydi "Ammenna ve sadakna"demiştik değilmi ondan gelecek herşeye. Adam düşünmeye daldigimi fark edince "Korkmuyormusun? "diyerek güldü"Hayır " dedim "Cesurca"dedi "Bunlar kim" dedim panoyu göstererek. "Ilk resim sevdiğim kadındı onunla birbirimizi çok seviyorduk hergün ayrı bir macera yaşadık bir gün lunaparkta çılgın oyuncağa binip egleniyorduk,bir gün dağda kamp bunun gibi daha nicesi. Bir hastanede hemsireydi.Uzaklaştı benden git gide.Haftalarca goremedigim oldu . Bi gün hastanenin önüne gittim görmek için ,artık çildirmistim onsuzluktan bir baktım ki karşımda kapalı halde donmuş gibi bana bakıyor
"Neden geldin?"

"Bırak beni senin bu halin ne ?"

"Bundan sonra böyleyim "

"Ne demek bundan sonra , sana göre değil böyle örümcek kafalı olmak "

"Sözlerine dikkat et bu benim seçimim seni ilgilendirmez "

"Saçmalama "

"Sende içmeyi bırak benim yoluna gel"

"Asla...gelmemde seninde koymam bu yolda "

Delirmis gibiydim. Bu yol benden onu aldıysa ben onsuz yapamazdım. Bence onun canini oracıkta aldım " dedi "bencede delirmissin " dedim. "Ayrıca Örümcek kafalı olan sensin" Bunları anlatırken yüzünde hiç pişmanlık yoktu.
"Öldümü?"

"Evet hemde oracıkta "

"Peki ötekiler "dedim alacagin cevaptan korkarak.
"Onlar ona benzeyen ler o günden sonra hepinizden nefret ettim hepinizin canini zevkle aldım "
Aman Allah'im azılı bir katile catmistim.
"Ne zamdan beri beni takip ediyorsun"dedim

"1yıldır "dedi

Ne yani 1yildir ensemde dolaşan her halimi bilen bi sapigim mi vardı ?
Allah'im beni koru......

YUSUF'UN AĞZINDAN 

Tuğçe ile konuştuktan sonra birşey beni sahile çekmişti. Kalbim sorgusuzca ayaklarımı ele geçirmişti kendimi sahilde buldum. Bakindim etrafima İlayda yoktu. Biraz ilerledim ilerideki bankalarda oturuyordu. Ben daha yaklasamadan kalktı yürüdü. Sonra bi adam yaklaşıp ağzını kapattı bayıldı adamın koluna düştü. Arabasına bindirip gitti. Hızla koştum ama yetisemedim. Plakayı almıştım neyseki "İlayda " diye bağırdım. Ne işin vardı be güzel kız bu soğukta burada. Etrafta da kimse yoktu. Hemen telefonumu çıkarıp abimi aradım. Abim iyi bir polisti eminim ilayda'ya zarar vermeden bulacaktı. Plakayı ve arabanın markasını rengini tarif ettikten sonra abim yanıma gitmemi istedi. Hemen bir taksi çevirip abinin yanına gittim. Ailesine haber verelim demişti ama cesaret edemedim. Tugce'ye haber verdim. Abilerini arasaydım o iki deli Istanbullu birbirine katardi . Biraz sonra Tuğçe ve yaninda bir kız geldiler. Tuğçe ağlıyordu. Sakin ol dedim.Abim bulur "Sen sakin misin ?"dedi . Basimi önüne egdim değildim. Abilerine dediğimi ben yapmak istiyordum. Içimde deli bir yangın,her tasin altına bakıp onu bulma isteği ,bulunca o adamı öldürme istegi,ama abim birşeyler biliyordu açılmıştır ona Ilaydadan etkilendigimi karsilasmalarimizi falan anlatmıştım. Annemin üzerine söz verdirmisti bana birşey yapmayacaktim. 10dk sonra abim bulduk diyip yanımıza gelmişti içine su serpilmisti ama yangının sönmedi. Ayaklandigimi görünce "olduğun yerde kalıyorsun abilerini arıyorsun onları sakin tutuyorsun ben gelene kadar "dedi "Tamam"diyebildim çünkü abim deli bir polisti. Nezarethanede bulmak istemiyordum kendimi. İlayda'yi sağ saglim karşımda görmeliydim.

BİZ İKİMİZ(TAMAMLANDI) Düzenlenleniyor.... Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin