10. BÖLÜM

783 165 14
                                    

-İLAYDA'NIN AĞZINDAN-
O manyak hayat hikâyesini anlatıp beni 2 gündür derinden sarsmıştı.Ama üzüldüğüm kızlardı.Sırf ona benziyor diye öldürmüştü hepsini konuşmaya çalıştiysamda beni dinlemedi sinirlendi bağırıp çağırdı sonrada krize girdi sanirim bağımlı idi çıkıp gitti.Benide son dakikalarımda yanliz bıraktı.Delirmek üzereydim "Annem sana geliyorum "dedim sessizce sonra hıçkıra hıçkıra ağladım.Ya babam abilerim bensiz napacaklardi kim çeker çevirirdi onlari Annemden sonra yıkılırlardi Aglamaktan bitap düşmüştüm artık gücüm tükenmiş gibiydi.Koşarak geldi manyak ,apar topar ağzımı bantladi ne oldugunu anlamadım ayağımı çözdü silahını başıma dayayip "yürü "diye bağırıyordu sürekli "lanet olsun izimi bulmuşlar " diye söyleniyordu
'Hi bulmuslarmiydi ' Allah'im sana şükürler olsun dedim icimden "Boşa sevinme "dedi hevesimi kırarcasina."yakalanmaya niyetim yok onun gibi örümcek kafalılari bu dünyadan temizlemeden " dedi.Rabbim senin canini nasıl alır acaba bunca günahla diye geçirdim içimden dedigi gibi olmustu daha bizim olduğumuz yere polisler gelemeden o ordan bizi çıkarmıştı.Şimdi ormanlık bir alandaydik çok korkuyordum ama bakışlarımı sabit bedenimide güçlü tutmaya çalışıyordum.Orayı bulan elbet çok geç olmadan bulurdu demi? Üşüyordum karnimda açtı.Yemekte vermişti ama yemedim.Ağlamaktan dolayi boğazim kuruyunca su icmistim sadece "Neden bekledim ki senin pis canini almak için az daha enseleniyordum " Dedi Adama yüzümü buruşturdum Iğrenç bi gülüşü vardı."Senin kadar pis değildir eminim" dedim.Onunla konuşurken midem bulamıyordu.Sinirlendi Silahın ehliyetini çekerek bana doğrulttu."Hay senin diline ilayda " dedim kendi kendime.Ne diye kızılca arının inine bıçak sokarsin.
Delirttin adamı . O silahi dogrultunca korkudan sıcramistim. Korktuğumu fark edince seninle biraz eglenelim diye sırıtarak yanıma geldi. Silahı az uzağıma koyup yanima yaklasmaya basladi. Allah'im ben ne yapacaktim. Bana dokunmasin diye dualar ettim. Ayaklarım bağlı değildi. Ayağa kalktım geri geri gitmeye başladım. Bağrışlarim yankilaniyordu koca ormanda " Bosa çırpınışlar bunlar"dedi. Ben geri geri giderken tasa takılıp sırt üstü düşmüştüm. Sırtım cok acıdı çığlık attım ama o hala geliyordu. Usulca doğruldum. Tam yaklaşınca avucuma aldığım taşı kafasına geçirdim. Adam milim kımıldamadi. Ama filmlerde başında yıldızlar dönüp sonrada duşmuyormuydu :))) Kendi kafama birtane geçirmek istedim filmmi çekiyoz burda birdaha vursana yildiz bekleyecegine icimdeki sesi dinleyip bir daha vurunca yıkıldı "Al sana yildiz "dedi ic sesim taşı atıp koşmaya başladım nerde olduğumu bilmeden nereye gideceğimi bilmeden koştum ardıma baktigimda sürünerek kalkmaya çalışıyordu. Hava kararmak üzereydi korkum katlandı "Korkma İLAYDA sen koca adamı devirdik buradan da kurtulursun "dedi ic sesim. Delirdim ben herhalde ölüm korkusuyla icimden biri çıktı ya. Neyse şuan ona ihtiyacım vardı "Korkma diyeceğine konum at " diye çemkirdim. Bu böyle olmayacaktı . Durup hemen soluklanmali hemde araba sesi dinlemeliydim. Durdum usulca yürüdüm biraz gidince siren sesi duydum Allah'im çok yakından geliyordu sese doğru koştum . Bulmuşlardı O sevinçle koşarken yola yaklaşınca ayağım tökezledi ben hooop tepe takla yahu bi insan bu kadar mi sakar olurdu. Katil öldürmeden ben öldüreceğim zaten kendimi kendi ayağına takılıp düşmek nedir yaa. Iç sesim çelme takmış olmasın . Al bir şaplaklik düşünce daha. Normal değilim ben ya. sere serpe uzandigim yerden kendi kendime söylenirken biri bir kahkaha attı. Tepemde hem kahkaha atıp beni kendime getiren hemde elektirik direği kadar uzun şahsa aşağıdan bir bakış attım:))
"Orada rahatsin galiba"dedi kahkalarini tutamayarak "E-e evet " dedim biraz önceki durumumu düşününce Ben nelerden kurtuldum biliyonmu elelektirik direği :))
Ağzımı kapadim hemen son söylediğimi icimden demedim dimi ben... eyvah duymuştu kahkalarini keserek " elektirik direği mi? " dedi gözlerini kisıp kaşlarini catarken. "Şey afedersiniz ağzımdan kacti " dedim utanarak yeniden güldü "sevdim bunu " dedi yüzüne bakmadan bende güldüm. "Senin kurtulmaya niyetim yok ben gidiyorum " dedi
Ne.... nereye ya
"E-e-e kalkmiyosun bayada eğleniyorsun "
"Olurmu ya ben olayin şokundayim"
"Yardım edeyim mi?"
"Gerek yok ben kalkarım "
He kalkarsan İLAYDA. Ayağımın üstüne basınca küçük bir çığlık attım Ayağım agriyordu
"Incinmis olmali" dedi seke seke zorda olsa araca bindim

-YUSUF'UN AĞZINDAN -
Abim hızlı bir gidiş yapmıştı. Işini çok seviyordu Biliyordum ki bu kapıdan İlayda olmadan girmeyecekti Abilerini zapdetmekti asıl zor olan yaklaşık 10 dk gecmisti abim gideli Berk'i telefonla konusurken gördüm çok telasliydi aniden baba diye bağırmaya başladı . Yanına koştum Babası halasinda kalıyormuş İlayda'yi duyunca kalp krizi geçirmiş
"Hastaneye gidiyoruz hadi "
Diye seslendi Berke ile Tugce'ye "Yusuf sende burada kalıp bize Ilayda'dan haber ver " dedi "Tammam"diyebildim üzülmüştüm inşAllah iyilesirdi. Tam üzüntü ile kolarim düşmüşker abim aradi "Kacmis şerefsiz "dedi "Abiii" dedim
"Sus aslanım sus bulacağız onu " dedi ve kapattı

-2 saat sonra-
Önde abim arkasında bayan polisin kolunda İlayda göründü . Nasıl rahatladım bilinemezdi. Seke seke mi yürüyordu o ne olmustu. Beni görünce durdu "Senin ne işin var burda " dedi o an abime sarilmiştim "Abi mi " diye sordu ardından "evet abim " dedim "sonra konuşuruz bunları iyimisin ?" "Evet iyiyim " demişti ki sesi kısıldı ve yere yığıldı İlayda diye bağırdım onu tutmaya çalışırken

BİZ İKİMİZ(TAMAMLANDI) Düzenlenleniyor.... Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin