BİZ İKİMİZ(TAMAMLANDI) Düzenlenleniyor....

7.bölüm

İlayda'nın ağzından.......

Elbisemin ayaklarıma dolanmasıyla kapı kolunu indirmek bir olmuştu, kapı açıldı ve karşımda Tuğçe ve 3 adım arkasında Yusuf, Allah'ım sakarlıkta mastır yapmış ben yine rezilligin dibine vurmuştum..
Tuğçe koluma yapışıp kaldırmaya çalışırken Yusuf gülümsüyordu Hiii!! Gülümsüyor mu??
yok canım bu gülümseme değil bildiğin iki yanından çıkan gamzeleri
"Cennetten çiçek topladım getirdim sana "diyordu Ah! iyiki toplamış getirmissin ömür boyu taze tutarım ben o çiçekleri sen yeterki hep gül o gamzelerin hep çıksın Yokk....... vazgeçtim bi bana gül yasaklansın sana başkasına gülme hatta kese kağıdı takmalı sana bana özel ol .Tövbe ne saçmalıyorum ben ."Ilayda.. Ilayda.... kız duymuyor musun ?"
"Efendim Tuğçe ne dedin" kısık sesle kulağıma eğilip
"kıymetlini yerden kaldırsan diyorum, oğlanı da rahat bıraksan canını aldın bakışlarınla"
kaşlarımı çattım ona, hızlıca kalktım.

Abimler indi yukarıdan, Yusuf'u içeri buyur ettiler, hoş beş derken sofraya geçtiler bizde Tuğçe ile balkona geçtik. Yemeğimizi yedikten sonra çay ikramı yapıldı, Yusuf'un gelirken getirdiği tatlıları da koyduk. Güzel sohbet ediyorlardı çok yanlış ama kulak misafiri olduk Tuğçe ile beraber.

Annesi ve abisi ile yaşadığını babasının şehitliğini anlatıyordu, üzüldüm ama aynı zamanda gurur duydum dik durusundan omuzları düşük değildi benim gibi, sanki tek annesini kaybeden gibi somurturdum her anne lafinda kendime kızdım Rabbim eğer böyle yazmışsa vardır bunda da bir Hayır.

Maneviyatımın düşük olmasına kızdım bir kez daha. Bu çocuk bana iyi gelmişti, daha hayatıma girişi yeniyken kalbim iyileşiyorum diye gumburbuyordu.
Yusuf müsade isteyip kalktı. Tuğçe'de gitmek istesede onu bırakmadım. Tuğba abladan izin istedim benimle kaldı.
Yatsı namazlarını kılıp yattık.
Yusuf'u düşünerek uyuduğumdan mıdır nedir rüyamda onu görmüştüm bir tepede tek bir ağaç ama nasıl güzel bir ağaç yemyeşil kocaman
'buralarda tek benim sizin korunağınız'der gibiydi

Ağaca yaslamıştık sırtlarımız, Onu görmüyordum. Nur süresi okuyordu.
Çok güzel bir sesi vardı, Kendine hayran bırakan.....

26.ayete gelince bana baktı usulca sonra başını öne çevirip devam etti. Arapçasını okuduktan sonra mealinde okumuştu bir şey anlatmak istercesine

"Kötü kadınlar, kötü erkeklere
kötü erkekler, kötü kadınlara
temiz kadınlar, temiz erkeklere
temiz erkekler de temiz kadınlara layıktır
o temiz olanlar iftiracıların söylediği şeylerden uzaktırlar. Onlar için bağışlama bolca verilmiş iyi bir rızık vardır" bittiğinde

"bende sana layık mıyım?" dedim
"

Sen bana emanetsin "dedi
"Kimden "
"Yaradandan tabiki....."
"Yaradan seni benim karşıma çıkardıysa vardır bir bildiği, seni bana emanet etmişse vardır bir yaşayacağımız, Hayır diyelim hayrı yaşayalım"dedi

kalbimin hızlıca atmasıyla aniden uyandım. Rüya mı anımsadım. Çok anlamlıydı "Hayra çıkar Rabbim!"diye dua ettim.