BİZ İKİMİZ(TAMAMLANDI) Düzenlenleniyor....

11.BÖLÜM

Yokluğun bulutsuz bir havada yağmuru beklemek gibiydi. Öyle bir girdinki hayatıma Temmuz ortasında sağanak sağanak yağdın umutlarıma......
Allah'ım çok zor onun benim olduğunu görmeden,Cennetimin yarısı olabilme ihtimalini bu şekilde beklemek. Bi kendisine gelsin tutmayacağim içimde bu sevdayi beraber büyütelim isterim icimizdeki aşkı sende de karşılığı varsa. Sahi varmiydi ? Severmiydi Yusuf'un sevdiği gibi İlayda'da Yusuf'u onlarda bir Ali ve Fatıma olabilirlermiydi ?
Aklından geçenlere sessizce "Nasip et Rabbim" diye fısıldadı , yakınındaki abisinin onu can kulağıyla dinlediginden , tepeden tırnağa her hareketini incelediğini bilmeden. Anlamıştı abisi ona bakıp gülümserken yakaladı abisini. Tek kaşını kaldırdı abisine ne oldu der gibi "hiçç..."dedi abisi "Ateş baca anlarsan " dedi
Usulca eğdi boynunu Yusuf. Utanmişti " Utanma oğlum aşk güzel şeydir "dedi Yusuf kaldırdı başını "Yalnızzz..."dedi sesini kimsenin duymayacagina emin bir şekilde kısarak merakla bakti Yusuf abisine "Oğlum ne çatlak vede tatlı birşey biliyomusun"dedi ,ilk karşılaşmasında yaşadıkları konuşmayı hatırlayıp gülümserken. Yusuf tam kaşlarını çatip abisine söylenecekken Tuğçe çıktı İlayda'nin odasından "Yusuf o açtı gözlerini"dedi Yusuf kocaman bir soluk koyu verdi , Abisi omzuna vururken "bol şanslar koçum " saçlarını karıştırdı sinir olduğunu bile bile.Dişlerini sıktı Yusuf Tuğçe onları izliyordu sessizce bakti bu tatlı atisma bitmeyecek "2 gündür kapılarda bekleyişin son bulsun istemiyor musun Yusuf?" Dedi. Yusuf ona dönüp ilerledi yüzü utancından kızarmıstı. Herkezmi farkındaydı aşkının

Tuğçe'nin Ağzından
İlayda bulunduktan sonra açlık yüzünden e bide yorguluk korku tabiki bayılıp hastaneye getirildi. Biz o anda babası ile ilgileniyorduk. Şükürler olsun ikiside çok iyi İlayda 2 gündür kendini toplamasi için uyutuluyordu babasida kalp krizi geçirmişti İlayda'yi duyunca onada stent takıldı. Babası İlayda'dan önce toplandı iyiki yoksa güzelliğim bunca olayın üstüne bide ona üzülürdü. Haa unutmadan bide ikizler var tabiki. Onlarla uğraşmak daha zordu sinir küpü mübarekler tutamadım yerlerinde bi türlü sağolsun ablam imdadima yetişti. Berke neyse bazen bana alık alık bakarken burabiliyordu da Berk kolay lokma değil idi Ablam sağolsun onuda o frenlemisti. Hayır arkadaş buna psikiyatri diplomasını kim verdiyse selamlarimi iletiyorum. Boşuna dememişler terzi kendi söküğünü dikemez diye. Bi yandan İlayda'yi kaçıran psikopat katili bulmak istiyor, bi yandanda kalıp babasının ameliyatinda kalmak istiyordu. Hayır abicim klonlama makinemiz yokki napalım. Bende sabır kalmamıştı "İMDAT" diye bağırmak istiyordum artık. Yusuf yetişmişti imdadima sağolsun İlayda'nin bulunduğunu buraya geldiklerini haber veriyordu ikizler sakinleşdi böylece demiştim ki İlayda'yi sedyede görünce gene delirdiler. Af Allah'im af....... sadece bayıldı deselerde inanmiyorlardi. Sevilmek değer görmek çok güzeldi. Biz sadece 2 kız kardeştik anne babamızı çok küçükken kaybettik ablamla.. Babaannem büyüttü bizi. Ablam şu an bulunduğumuz hastanede hemşire, Benimde son iki yılım. Sonra bende mesleğimi elime alacaktım. Kadın doğum doktoru olmak istiyorum nasipse.
E bide kalp atışım vardı tabiki "Berke":)) daha sözlü birşey duymadım ağazindan ama hislerimin karşılığı var biliyorum. Nasipse birbirimize sevdalanip kavuşmak bende eksik yanlarimi onunla tamamlayacaktim
Ilayda'nin ağızından
Uyanmistim sonunda gözlerimi açınca karşımda sevdiklerimi görmek beni mutlu etmişti hepsinin yüzü gülüyordu "Babam babacim neden tekerlekli sandalyedesin "dedim şaşkın ve korkarcasina " yok kızım birşeyin iyiyim " dedi Abilerime baktım,o çok önem verdikleri saçları birbirine girmişti " oy benim canım abilerim çok mu üzülmuşler bana da tipleri mi kaymış"dedim gülerek. Berke abim sahte kaş çatis sonrasi gülerken Berk abimin gözleri ateş saçiyordu "Belli sen cok iyisin cadi " dedi üzerime yürürken. "Sen bi kalk o yataktan ben sana eziyetin en güzelini yapacağım evde bak o zaman tip nasıl kayiyormus"Kahkahami böldüm kapiya kayarken bakışlarım. Kapı çalmıştı. Babam ve halam gir komutu vermişti hemen çeki düzen verdim üzerime. Gelen Yusuf'tu kalbim sakin ol lütfen. Selam verdi "geçmiş olsun "dedi "teşekkürler " dedim yaninda biri daha vardı babamlarin ona baktığını fark edince "abim"dedi NEEE??? Elektirik direği onun abisi miydi ??Ahh İlayda patavatsiz İlayda agazina tokatlar atilasi İlayda
ben gözlerimi kaçırıp rengimide aldan mora mordan ala geçirirken utancımdan saklanacak yer aradim. "Aynı zamanda polisim " dedi yüzüne baktım kısa bi anlık gülüyordu "İlayda'cim iyiysen ifadeni alacakmış " dedi Tuğçe
-Merhaba adim Yunus
- Merhaba bende İlayda
-Öncelikle geçmiş olsun
-Teşekkürler
-Iyi hissediyorsaniz anlatmak istermisiniz olayı
-Olur dedim
Herkes beni can kulağı ile dinledi. Güç almak adına kimsenin dışarı çıkmasını istemedim. Abilerim yumruk yaptıkları elleri ile eşlik ettiler her bir damla göz yasimla beraber anlattıklarıma. Tekrar yaşamış gibi geldi anlatırken. Ifadem alındı,o pislikte yaralı yakalanmış Yunus abi "Iyi iş çıkarmişsin aferim"
Dedi. Oh olsundu o pisliğe "sayende yakalandı aylardır arıyorduk " dedi sevindim dedim sessizce. Ben ve benim gibiler artık korkmayacakti sonra Yunus abi ifademi alan memuru çıkardı odadan. Akşama doğru olduk babamla beraber evimize geldik.

YUSUF'UN AĞZINDAN

Odaya girdiğimizde yüzünü çok solgun gördüm. Bakmaya kiyamadigim neler yaşamıştı öyle. Abimle uğraşmak olmasa o adamı bulup yumruklarimin tadina baktirmak isterdim. O olayı anlatırken öfkeden deliye döndüm. Ellerimi yumruk yapmaktan,parmak boğumlarim acımışti. Ama elimden birşey gelmiyordu. Eminim abim benim hıncımı alacaktı o pislikten. Sonra müsade isteyip ayrıldık hastaneden onlarda taburcu olacaktı zaten. Odadan çıktım. Kapı önünde derin bir nefes çektim içime "Şükürler olsun Allah'im"dedim "Şükürler olsun "dedi ardımdan bi ses. Korkmuştum bos bulunduğum için Tuğçe idi bu "Korkutmadim değilmi ?"Dedi gülerek "Biraz "dedim "Çok teşekkürler sana ve abine ,siz olmasanız şuan güzelim nerelerde nasıl olurdu kim bilir " dedi "Tevafuk "dedim sessizce o gün oraya Ilayda'yi görmek için söz geçiremediği kalbim ve ayaklarım gitmek için ısrar etmeseydi suan bende mahvolmus durumda olurdum diye geçirdim içimden. Teşekkürler kalbim:))
Tuğçe sessiz kalişimdan bisey çıkartırcasına "bence bi kez daha teşekkür etmelisin kalbine Ilayda'yi sevdiği için "dedi yanimdan giderken Sonunu dışımdan söylemiştim..
"Tuğçe" diye seslendim ardından
"Efendim"dedi yüzünü dönmeden ondan ögrene bilirdim İlayda'nin sevdiği varmi yokmu. Benim zorlandığımı anlayinca "yok " dedi "Hı"dedim "Sevdiği diyorum yok ama sen ola bilirsin "

Bu bölümü septmber7 ye itfah ediyorum😄