Thirteen

217 12 7
                                    

Month had past since the last time Albert raped me in my own house and in my own room, at mula noon ay hindi ko na ito nakita pa at kahit kailan ay ayoko na siyang makita pa. Gabi-gabi akong umiiyak at gabi-gabi din akong binabangongot dahil sa pang gagahasa sa akin ng hayop na si Albert, sana talaga ay hindi na ito makitang muli.

May pagkakataon ding tulala at balisa ako, mararamdaman ko na lang na tutulo ang mga luha ko, tinatanong na din ako ni Mama kong may problema ako pero lagi kong idinadahilan na pagod lang ako at pilit na ngingiti para hindi siya magtaka at mag-alala. Si Papa naman ay laging busy sa companya.

Isinusubsub ko na rin ang sarili ko sa trabaho para kahit sandali ay makalimot kahit papaano. Minsan din ay umiinom ako ng wine mag-isa sa aking silid hanggang sa malasing ako at umiiyak hanggang sa makatulog ako. Pero kahit anong gawin kong paraan para makalimot ay hindi pa rin mawaglit sa aking isipan ang ginawang pang gagahasa sa akin ng walang hiyang si Albert. Napakalaking dagok ang ibinigay nito sa buhay at buong pagkatao ko. Wala man akong magawa para bagayarin siya, but life must go on.

Humaharap ako sa mga tao ng maayos at may mga ngiti sa labi na parang walang masamang nangyari sa akin, pero sa loob ko ay durog na durog ako.

Kararating ko lang dahil may hearing ako kanina at maganda ang mood ko dahil isang kasong patagumpay na naman ang naipanalo ko. Dumaan din ako kanina sa isang Orphanage kaya ginabi ako ng uwi, para mag abot ulit ng tulong financial. Kilala na ako at ang mga magulang ko ng mga sisters at mga bata dito at malapit sila sa akin dahil sa matagal-tagal ng tumutulong ang pamilya ko sa kanila simula pa noong bata ako pero minsan nong nasa college ako, first time akong isinama ni Mama dito para mag abot ng tulong para sa mga batang naulila, natuwa ako at na-inspired kaya sinabi kong gusto ko ding tumulong sa mga batang nangangailangan ng kalinga at pagmamahal natuwa naman si Mama kaya mula noon ay ako na ang palaging nag aabot ng tulong sa kanila. Napakasarap sa pakiramdam na nakakatulong ka sa ibang tao.

"Julia, hinihintay ka na ng Papa at Mama mo sa hapag kainan" bungad sa akin ni Nanay Stella ng makapasok ako ng bahay.

"Magandang gabi po Nay Stella" bati ko sa kanya na binati niya din pabalik, kinuha na nito ang bag ko at dinala sa aking kwarto, ako naman ay dumiretso na sa hapag kong saan naroroon ang mga magulang ko.

Nang makita sila ay binati ko at hinalikan sila sa pisngi bago umupo na at nag simula ng kumuha ng pagkain.

"Kumusta naman ang trabaho mo iha?" tanong ni Mama habang kumakain kami, uminom muna ako ng tubig bago sumagot.

"Ok naman po Ma, isang matagumpay na namang kaso ang naipanalo ko" tugon ko dito at pilit na ngumiti.

"Ikaw Pa, kumusta ang Companya?" tanong ko kay Papa na seryosong kumakain bago sumubo ulit ng pagkain.

"Ok lang naman, our pharmaceutical is still on the top" seryosong wika ni Papa.

"That's good" masayang wika naman ni Mama at pinisil ang braso ni Papa, nginitian naman ni Papa si Mama ng may pagmamahal sa kanyang mga mata. Papa may be strict and cold sometimes but in terms of me and Mama, he's loving and caring.

Nagpatuloy na kami sa pagkain habang nag ku-kwentuhan tungkol sa mga nangyari sa amin ngayong araw, at minsan ay nagtatawanan kami. Ngayon masaya ako kasama ang mga taong mahal ko pero mamaya kapag mag-isa na ako ay babalik na naman ang lungkot at maaalala ang pagdurusa ko at iiyak.

"Excuse me mam, sir, uhm sir nandito na po ang bisita ninyo" magalang ang boses na pukaw sa atensiyon namin ng isang maid. Tumingin kami sa gawi niya at nagtataka naman ako kong sino ang bisita ni Papa ngunit bago pa man ako pakapagtanong kong sino iyon ay nag salita si Papa.

"Sige papuntahin mo dito" bumalik sa pagkaseryoso ang mukha at boses ni Papa. Agad namang sumunod ang maid at lumabas na ng hapag.

Nagpatuloy kami sa pagkain, at nanahimik na lang.

"Good evening Tita, Tito" nanigas ako sa kinauupoan ko at nabalot ng kaba at takot ang puso ko ng marinig ko ang boses na iyon, no, this is not happening, guni-guni ko lang ito.

"Albert, come here, saluhan mo kami" masayang aya ni Mama, no hindi ito totoo. Bumibilis na ang tibok ng puso ko dahil sa kaba at takot, unti-unti kong liningon ang kakapasok lang na bisita para masigurong hindi ito totoo at guni-guni ko lang, ngunit sadyang malas ako at gulat ang mukhang nakatingin sa lalaking bagong dating.

Tumingin din ito sa akin na may ngiti sa mga labi, tumayo lahat ng balahibo ko sa katawan ng magtama ang mga mata namin, ilang saglit din kaming nagkatitigan bago ito bumitaw at umupo na ito sa tabi ko.

Napakabilis pa rin ng tibok ng puso ko dahil sa kaba at takot. Nagmamadaling tinapos ko ang pagkain ko at namamadali ding nagpaalam sa mga magulang ko bago mabilis na nagtungo sa aking silid.

Pagkasara ng pinto ay sunod-sunod akong napabuntong hininga, naramdaman ko na lang na nanginginig na pala ako, pati ang mga labi ko dahil sa takot.

Napaupo ako sa aking kama at pilit na kinakalma ang sarili, bakit pa ito bumalik at nagpakita muli. Bakit ba hindi ito mawala-wala sa landas ko, kahit anong gawin kong paglimot ay pilit pa rin itong bumabalik.

Nang makalma ang sarili ay tinanggal ko ang sapatos ko at agad na tumayo at nagtungo sa bathroom. Pagkatapos maligo ay agad na akong nag bihis ng pantulog, ng matapos ay dumiretso na ako ng kama at pabagsak ang katawang patihayang nakahiga ako sa kama.

Ilang beses akong napabuntong hininga at tulalang nakatingin sa kisame.

Ilang saglit ay may kumkatok sa pinto ng silid ko, huminga ako ng malalim bago tumayo mula sa pagkakatihaya at tinungo ang pintoan at binuksan.

Nanlalaki ang mga mata ng makita ko kong sino ang kumakatok, isasara ko na sana pero mabilis na tinulak nito ang pinto pabukas at pumasok sa silid ko.

Sisinghalan ko na sana ito ng mabilis niyang yakapin ng mahigpit ang baywang ko at mabilis din nitong sinakop ang mga labi ko at mapusok na halik ang iginawad niya sa akin, pilit ko siyang tinutulak pero sadyang malakas ito at mahigpit ang pagkakayakap sa akin. At dahil sa pagkakalapat ng mahigpit ang katawan namin, ramdam ko ang matigas nitong pagkalalake na tumutusok sa puson ko, nilukob na naman ng matinding takot at kaba ang puso ko. Pilit kong iniiwas ang mga labi ko pero nahuhuli niya pa rin ito, pilit ko pa rin siyang tinutulak hanggang sa mahuli nito ang kamay ko at bumitaw sa pag halik sa akin.

"H'wag ka ng pumalag, o gusto mong takotin pa kita" matigas nitong wika, wala na naman ba akong magagawa, padadaig na naman ba ako sa takot, hahayaan ko na naman ba siya na baboyin ulit ako.

Hinaplos nito ang pisngi ko ng nakatingin sa mga mata ko, nakikita ko ang matinding pagnanasa sa mga mata nito, pagkasabik, at pangungulila.

"I miss you" pabulong nitong wika pero rinig na rinig ko dahil sa magkalapat ang mga katawan namin.

"Bitiwan mo ako Albert" binigay ko ang buong lakas ko para itulak ito, ngunit sadyang malakas talaga ito at hindi natinag.

Sabik na sabik at mapusok ang iginawad niyang muli sa akin na halik na pilit akong pumipiglas. Ang isang kamay na nito ay humahaplos at pumipisil sa pang-upo ko pataas sa baywang ko, paulit-ulit niya itong ginagawa. May tumulo ng iilang butil ng luha sa pisngi ko.

Bumaba na ang halik nito sa aking leeg, mapusok at nag-aalab ang mga halik nito na pilit kong iniiwasan, mas lalo pang nag panic ang kalamnan ko ng pumasok na ang kamay nito sa aking damit at marahang hinahaplos-haplos at pinipisil-pisil nito ang likod ko, pilit ko pa rin siyang tinutulak.

Hinuli nito ang baba ko gamit ang ang isang kamay nito at marahas niya ulit akong ginawaran ng halik.

"I miss you so much, Honey" wika nito sa pagitan ng pag halik nito sa aking mga labi. Tila'y wala ng bukas ang paghalik nito, sabik na sabik at parang mauubusan habang ako ay walang kalaban-laban na ang tanging magagawa lang ay ang tumulo ang mga luha habang ako'y kanyang hinahalikan.

"What is the meaning of this" napahinto ito sa paghalik at nanigas ako ng marinig ko ang matigas at malakas na boses mula sa nakabukas na pintoan ng aking silid, liningon namin ito.

"Papa"

__________

Plagiarism is a CRIME!

THANK YOU

Don't Forget to VOTE and COMMENT

Misery Turns To FelicityTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon