O gün sinanın yanından kalkıp eve gelmek benim hayatımdaki en zor anlardan biriydi. Bütün gece öfkeyle sahip olmuştu bana. Heryerim morarmış kasıklarım sızlıyordu. Sevişmemiş savaşmışız gibiydim. Toparlanıp eve gelip hazırlanıp evden çıktığımda Burak beni bekliyordu. Öyle masum içten bakıyorduki Günaydın Efsun seni bekliyordum hadi iremi almaya gidelim diyince ağlayacaktım resmen. Çok duygulanmıştım. Benim için sabah kalkıp beklemesi bugünü unutmaması. Kapıyı kapatıp sarıldım sımsıkı. "Teşekkür ederim Burak iyiki varsın son zamanlarda bana iyi gelen iyi davranan tek insansın. Yalnız olmadığımı gösteriyorsun" burak ta bana sımsıkı sarılmıştı. Senin için herşeyi yaparım Efsun sen yeter ki mutlu ol. Boynundan ayrılıp yanağına öpücük kondurup teşekkür ettim. Beraber hastaneye gidip kardeşimi alıp dönmüştük. Bir an bile desteğini esirgemeden yanımızda kaldı.
Bu olayın üstünden 10 gün geçmişti ama Sinan bir kere bile aramamıştı. Demek ki o kadar sıkıcıydım onun için. Yeni işime 4 gündür gidiyordum o kadar yoğun zamanlarım olduki son 10 günde ilk defa boş vakit bulup öğle arası yemek için burakla her zamanki ev yemekleri yapan mekana gittik. Sabah midem çok bulanıyordu şuan ise aç olsam da iştahım yoktu midem hala bulanıyordu. Halsizliğimi fark eden Burak bana yoğurt ve salata sipariş verdi. Onlar bile fazla gelince kusmak üzereyken tuvalete kendimi zor attım. İçimde be var ne yok çıkarırken kendimi çok bitkin hissediyordum ne olmuştu bana böyle. Aynada kendime bakıp düşünürken aklıma gelen şeyle donmuştum. Kapıda Burak bana sesleniyor ama ne dediğini duymuyordun bile. Elime telefonu alıp takvime baktım sonra bugüne ve. Reglim bir hafta gecikmişti. Aman Allahım ne yapacağım inşallah hamile değilimdir diye korkuyla düşünürken içeri burak girdi. Efsun güzelim neyin var sana seslendim bişey oldu sandım. Efsun beni duyuyor musun iyi misin? Efsun diye sarsılınca Burağın yüzüne baktım. Burak ben iyi değilim eve gitsem sorun olur mu ? İyi görünmüyorsun kötü bişey mi oldu efsun anlat bana dediğinde şimdi değil sadece eve gitmek istiyorum dedim. Tamam diyen Burakla hesabı ödedi ve kalktık. Arabaya bindiğimizde hiç iyi değilsin istersen annen seni böyle görmesin bana götürüyüm seni yat dinlen toparlanınca geçersin eve diyince haklı olduğunu bildiğimden kabul ettim. Burak 2 sokak arkada 1 senedir yalnız yaşıyordu annesi ise bizim karşı komşumuzdu. Eve gelip içeri geçtiğimde ne kadar bitkin olsam da etrafa göz gezdirdim. Aklımı hamile olma düşüncesinden alıkoymak için oyalanıyordum. Bir bekar erkek için fazlasıyla düzenli ve zevkli yerleşmişti evi. Gri çift kişilik koltuğuna oturup ona baktığımda sana nane limon yapayım iyi gelir sen uzan dedi. Uzanıp düşünmeye başladım. Ne kadar cahil ve aptal olduğumu düşündüm. Eğer hamileysem beni hiç istemeyen bir adamın cocuğunu taşıyordum ve korunmayı nasıl akıl edememiştim. O kadar aptalım ki. Ağlamaya başladım karnımı tutup ağladım. O sırada bardakla gelen burak. Efsun diyerek yaklaştı beni yan oturtup sırtımı koltuğun başlığına verdi yüz yüze bakıyorduk. Ellerini yüzüme sardı yaklaştı neden böylesin efsun. Bak iş buldun kardeşin iyi. Başka derdin mi var efsun söyle bana ben sana yardımcı olmaya çalışayım.
Gözlerime çok derin bakıyordu. Neden Sinan değilde Burak bu kadar bana iyiydi. Gözümden yaş süzülürken ben bir hata yaptım dedim. Hala yakınlığını koruyan burak Dinliyorum dedi. Ben çok zor bir dönem geçirdim biliyorsun. O sırada umutsuzlukla boğuşurken biriyle birlikte oldum. Burak ellerini yüzümden çekti. Nasıl olduğunu neden ve kim olduğunu anlatamam ama oldu. Ve sanırım şuan hamileyim. Burak bana öylece bakıyordu. Bana çok uzun gelen bir süre sonrasında kim olduğunu sormayacağım tamam. Bu kadarı yeterli eğer hamile isen ne düşünüyorsun ona söyleyecek misin? Panikle asla dedim
Asla burak asla kendimi daha da küçültemem o beni birdaha aramadı bile umrunda bile onun değilim. Bu yüzden kendime çok kızıyorum ama mecburdum oldu bitti diyince. Burak yaklaştı iyice bana. Hastaneye gidelim ister misin? Şuan gerçeği duymak istemiyorum dedim. Hazır değilim eğer diyip karnımı elledim burada bir can varsa ona hazır değilim. Karar vermeye hazır değilim dediğimde burağın dudağıma yapışmasıyla sustum. Ne olduğunu anlayamadığım için şokla kalakalmıştım. Burak biraz çekilip konuştu. Seni sevdiğimi biliyorsun. Bilmen lazım efsun seni seviyorum ben. Eğer istersen herzaman yanında olurum her ne karar verirsen ver destek olurum. Senin için herşeyi yaparım diyip tekrar ufak ufak dudağımı öptü. Acaba bir şey hissediyormuyum siye düşünüp karşılık verdiğimde burak derinleştirdi öpüşünü. Dilimi emiyor dudağımı resmen sevişircesine öpüyordu. Hormonlarım tavan olmuş durumdaydı ve üstüme iyice çekip inledim koltukta uzanmış üstümde burakla öpüşüyordum. Herşeyin silinmesini istedim. Bir an nefrs nefese ayrıldık yüzümüz nefeslerimiz birbirine değiyordu. Elim yüzüne gitti. Gözlerimi kapatıp sinanı hayal ettim. Burak daha da sertleşerek beni öpünce inledim. Sinanı düşlüyordum onu çok özlemiştim ve şuan kendime bunu itiraf etmek bile değişik gelmişti. Burak değilde sinandı üstümedeki beni öpen eteğimden içeri giren eliyle çıplak kalçamı sıkıp inleyen ben bu duruma öyle kendimi kaptırmıştımki parmağının içime girip boynumu emerek inlemesiyle titremeye başladım ve inledim ama sinan diye inlediğimi Burağın elinin durmasıyla anladım. Nefes nefeseydik ve bana kırgın bakıyordu. Burakla böyle bakışınca yaptığımı farkedip Burak özür dilerim özür dilerim ben diyip sustum ne diycektim seni sinan gibi hayal ettim mi? Burak içimden parmağını çıkarınca inledim yüzüme bakıyordu ve savaş veriyordu belliydi. Üstümden kalkınca toparlanıp oturdum bende. Birden burak ayağa kalktı ve sen çayını iç ben geliyorum dedi ve odası sandığım bir yere girdi. Huzursuz olmuştum. Ne yapacağımı bilmiyordum. Burak yanında huzur duyduğum eğlendiğim yaşımı ve mutluluğumu hissettğim adam dı diğer yandan sinan ise hayran olup kendimi verdiğim onun olduğum kalbimi verdiğim adamdı. Sinanın umrunda bile değildim ama burak benim için çabalıyordu. Nane limonu içip biraz kendime gelince karar verdim. Yarın hastaneye gidicem sonuç doğrultusunda karar verecektim. O sırada saçları ıslanmış altında belinden düşcek gibi duruan eşorfman ve üstü çıplak Burakla karşılaştım. Gülümseyerek yüzüne bakmaya çalıştım. Yarım bıraktığımız durumdan dolayı duş alıp sakinleşmeye çalışmıştı anlaşılan. Yanıma gelip oturdu ve yüzümü elleri arasına aldı. Beni seç Efsun. benim ol Efsun. Seni herzaman mutlu edeceğime söz veriyorum. O kadar içtendi ki bende bir atakla dudağına yapışıp öpmeye başladım. Kısa bir öpücük sonrası gözlerim kapalı. Sen benim hayatımda kısa zamanda değer kattın anlamlı oldun. Seni asla üzmek istemiyorum. Benim için değerlisin burak. Düşüneceğim ama önce yarın doktora gidip durumumu öğreneceğim. Yanımda olduğun için teşekkür ederim. Biraz önce için de özür dilerim. Diyerek üzgün bir ifadeyle yüzüne baktım. Beni gögsüne çekip başımdan öpüp ahh efsun ahh güzelim benim. Umudum bizim için şans vermen. Yarın beraber gidelim sabah alırım seni evden diyip sarmaya devam etti. Rahatlatıcı biriydi burak. Burnum ve dudağım gögsüne değiyordu ve kokusuda güzeldi. Bir süre sonra ayrıldık birbirimizden ve ben toparlanıp çıktım beni kapıdan dudağıma minik bir öpücük koyup beni şaşırtarak yolcu ettiğinde kaçta hazır olursan haber ver gelirim sabah diye seslendi. Gülümseyip eve doğru yürüdüm. Sokağın sonundaki arabayı görünce şok olarak kalakalmıştım......
Sizce neler olacak??
