EFSUNLU AŞK

"Sunum"

Bölüm şarkısı=
Model- Pembe Mezarlık 🎶

Keyifli okumalar🌼

Evden motive bir şekilde ayrılıp taksiyle 'Parıltı Moda Evi'ne varmıştım. Allahtan dosyamı ilk günlerde hazırlamıştım.
İçeriye girdiğimde toplantı odasının önünde Yağmurla karşılaştım.

Yağmur: Heh Efsun, çabuk gel toplantı süresini senin için uzattılar. İki yeni müşteri de var içeride. Sunuma hemen başla.

Kafamı hızla sallayıp içeri girdim. Çantamı masanın üzerine bırakırken bütün gözler benim üstümdeydi. Mahçup bakışlarla,

- Hepinizden özür dilerim geç kaldığım için. Sunuma hemen geçiyorum izninizle.

Zeynep hanım diğer iki müşteriye ve çalışanlara bakıp bana döndü.

Zeynep Hanım: Seni dinliyoruz.

Dosyamdaki kağıtları birer birer çıkarıp tahtaya astım. Hepsinin güzel olduğundan eminim.

- Dosyamın adı ' Efsunlu Aşk' . Yani diğer bir anlamıyla Büyülü Aşk. Giysilerle büyülenen bir aşk. Yaz kreaksiyonuna uygun olması için özellikle bol, salaş kesimler ve renkleri de beyaz veya çok açık tonlarda tercih ettim. Çünkü yaz mevsimi aşkın mevsimidir. Yaz mevsiminde insanlar güneşin çekiciğiline kapılıp gezmeyi ve tadını çıkarmayı isterler. Doğru kombinin de buna göre olması gerekiyor. Ayrıca genelde yazın askılı giyinmek daha avantajlıdır. Mini olması veya olmaması bana göre tercih meselesidir. Ben daha çok uzun ve bol giysiler çizdim. Tabii ki defile de kullanılması sizin kararınıza bağlı. Dinlediğiniz içim teşekkür ederim.

Kısa bir alkıştan sonra Zeynep hanım konuştu.

Zeynep Hanım: Ben Efsun'un çizimlerini gayet uygun buldum. Siz nasıl buldunuz Feryal Hanım?

Feryal Hanım: Bende beğendim. Ancak bazılarının da mini tercih edilmesini isterdim. Ama genel olarak baktığımızda hem tonlama olarak hemde bolluk oranı olarak gayet güzel.

Diğer müşterilerde beğendiklerini söyleyince içim bir an kıpır kıpır olmuştu.

Zeynep Hanım: Biz diğer çalışanlarımızın da sunumlarını dinledik. Senin çizimlerinden 2 tane veya 3 tanesini Defileye uygun buldum. Teşekkür ederiz toplantı bitmiştir.

Derin bir nefes alıp herkesin yaptığı gibi bende kendi odama gittim. Neyseki tahmin ettiğim gibi kötü geçmemişti. Çizimlerimi defileye uygun görmüşlerdi. Bu bence çok güzel bir detaydı.

Akşam olunca moda evinden ayrılıp eve geldim. Çok yorgundum bu yüzden direk yatmayı planlıyordum. Eve geldiğimde kapımın önünde babamla karşılaştım. Elinde küçük bir bavulla gelmişti. Bir an sevindim, benimle kalacak sandım. Meğer veda etmeye gelmişti. Gözlerim doldu ve hemen ona sımsıkı sarıldım. Onun iyi olması bana yeterdi. Ama çok özleyecektim onu. Annemden sonra tek parçamdı o benim. Içeriye geçerken Bulut çıktı dışarı. Babamı görünce yavaşça bize yaklaştı.

Bulut: Gidiyor musunuz?

Babam: Evet evlat gidiyorum. Dediklerimi unutma.

Ne demişti ki? Ama şuan bunu düşünecek durumda olmadığım için pek ilgilenmedim. Bulutla berabee içeriye girip oturduk. Hâlâ ağlıyordum.

Babam: Kızım, yavrum, nefesim. Seni bu dünyadaki herşeyden daha çok seviyorum. Sen annenin bana emanetisin. En değerlimsin. Ben ne yaptıysam herşey sen iyi ol diyeydi sen mutlu ol diyeydi. Yinede affet beni kızım. Kendine buralarda çok dikkat et. Sen güçlü bir kızsın, kendi ayakların üzerinde durabilirsin biliyorum. Ben buralardan gidiyorum. Ha birgün geri dönücem. Yani öyle umut ediyorum. Her neyse hep aklımda olucaksın. Kimsenin seni üzmesine kırmasına, yıkmasına izin verme. Sen küçükken de benim prensesimdin şimdi de öylesin. Hâlâ benim bebeğimsin. Bizim evimiz olduğu gibi duruyor. İstediğin zaman oraya gidebilirsin. Sedef de orada hem. Sen yeterki mutlu ol o bana yeter.