Bölüm 4

694 21 2
                                    

Arkadaşlar bölüm hakkındaki iyi veya kötü düşünceleri yazarsanız çok memnun olurum. Sizlerin düşüncelerine göre yazım tarzımı geliştirebileceğimi düşünüyorum. Şimdiden okuyan arkadaşlara teşekkür ederim.

Bölüm 4:

Damla ile konuştuktan sonra arabasına binip evin yolunu tuttu. Bu esnada kardeşi geldi aklına bugün diğer günlere nazaran biraz daha erken bir saatte dönüyordu eve, Zeynep’i de alırım okuldan diyerek kardeşinin okuluna çevirdi direksiyonu. Vardığında daha çıkan olmamıştı beklemeye başladı. Okul kapısının yanında bir pamuk şekerci gördü. Küçükken çok severdi pamuk şekeri, parası olmadığı için de alamazdı pek. Damla olduğu zaman Damla ile alırlardı. Yine aklına gelmişti, her hatırada o olmak zorunda mıydı? Her ne kadar yarın davete gidecek olsa da onunla görüşmek istemiyordu. Sevgisini de aşkını da unutmak istiyordu. Bu arada arabadan inip pamuk şeker satan adamın yanına giderek,

“Dayı ne kadar pamuk şeker?”

“3 Lira beyim.” diyerek cevap verdi şekerci.

“3 tane pamuk şeker ver sen bana”

Dedikten sonra şekerciye 10 lira para uzattı ve arkasını dönüp arabasına doğru yürümeye başladı. Şekerci arkasından koşup,

“Para üstünü unuttunuz beyim.” Diyerek Emre’ye 1 lirayı uzattı.

Emre “üstü sende kalsın, bereketini gör.” diyerek para üstünü almayı reddetti.

“Sağ olasın beyim, afiyet olsun.” dedikten sonra şekerci tezgahının yanına döndü tekrar.

Bu esnada öğrencilerin çıkış zili çalmaya başlamıştı. Emre de arabayı okulun önüne yanaştırıp Zeynep’i beklemeye başladı. Bir süre sonra kardeşi yanında erkek kız karışık 4 5 kişilik arkadaş grubuyla kapıya yanaştı. Zeynep abisini görünce arkadaşlarıyla vedalaşıp arabaya bindi.

“Hayırdır abicim, sen gelmezdin böyle akşamları.”

“Fena mı yaptık kızım, kardeşimiz yorulmasın diye şoförlük yapıyoruz.” diyerek alaycı bir cümle ile geçiştirdi.

Emre az önce Zeynep’in yanındaki erkekleri aklına getirerek,

“O gençler kimdi? Biri falan mı var yoksa?”

Zeynep abisinin bu sorusunu duyunca gülmeye başladı. Emre kardeşine dönerek,

“Ne gülüyorsun kızım komik bir şey mi sordum? Kızmayacağım hadi söyle, birisi mi var?”

Zeynep “Abicim yanımda 2 erkek 2 kız vardı.” dedi.

Emre Zeynep’in bu tavrından daha da meraklanarak, “Ee ne var bunda?” diyerek tepki gösterdi.

“Abi onların hepsi birbiriyle sevgili, erkeklerden biri kızlardan biriyle, diğerleri de yine aynı şekilde. Aralarında tek ben varım sevgilisi olmayan, yani pek de düşünmüyorum şuanda.”

Komşu KızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin