Komşu Kızı

Bölüm 1

Arkadaşlar hikayemin birinci bölümünü oluşturdum. Umarım tatmin edici bir giriş olmuştur. Lütfen olumlu veya olumsuz düşüncelerinizi benimle paylaşın.

Bölüm 1:

10 Eylül 2005

Emre ve Damla okuldan çıkmış evlerine doğru yürüyorlardı. Bir anda birkaç serseri tipli genç önlerini keserek Damla’ya musallat olmaya başladılar. Damla her ne kadar gençleri başından atmaya çalışsa da kolaylıkla bu işten kurtulamayacaklardı. Ama Emre de oradaydı, aşık olduğu kızın serseriler tarafından rahatsız edilmesine izin veremezdi. Çocuklar Emre’den büyük ve tekinsiz tiplerdi. Emre çocuklara doğru yönelerek Damla’nın kolundan tutan çocuğu bir kenara itti ve;

“Rahat bırakın bizi! Defolun gidin!”

Emre’nin bu tavrına karşılık olarak çocuklar alaycı bir şekilde;

“Gitmezsek ne olacak? Sen mi göndereceksin bizi?”

“Gerekirse evet!”

Emre her ne kadar sevdiği kızı korumaya çalışsa da çocuklar kalabalık ve yaşça Emre’den büyüklerdi. İkisi Emre’yi kollarından tuttu ve diğer genç Emre’ye yumruk atmaya başladı. Sokak ortasında 3 kişi Emre’yi dövüyordu. Damla ağlayarak etraftan yardım istemeye başladı, yakınlarda olan mahalle esnafı sesleri duyup yardıma koştular. Gençler gelenleri görünce Emre’yi yere atıp kaçmaya başladılar.

Üstü başı kan içerisinde kalmıştı. Ağzından ve burnundan hala kan akıyordu. Damla ağlayarak;

“Emre! Emre iyi misin? Beni duyuyor musun?”

Emre onaylar bir şekilde başını salladı. Damla ise gözlerinden yaşlar akarak çantasından çıkarttığı mendil ile bir yandan Emre’nin yüzündeki kanı siliyor, diğer yandan ise kanın durması için elindeki mendiller ile kanı engellemeye çalışıyordu. Çevre esnafı’da bu iki arkadaşa yardım ediyorlardı. Bir süre sonra Emre biraz da olsa kendine gelmişti. Çocukların yumruk ve tekme darbelerinden ötürü vücudunun her yerinde ağrı hissediyordu. Damla ise durumun farkına vararak Emre’nin koluna girdi ve bu şekilde evlerine doğru yürümeye başladılar. Damla;

“Neden karşı çıktın çocuklara? Bizden büyüklerdi.”

Emre yüzünde küçük bir tebessümle,

“Sana zarar vermelerine izin veremezdim.” Diyerek yanıtladı.

“Ama sana zarar verdiler!”

“Ben buna dayanabilirim, ama sana bunu yapmalarına dayanamazdım.” Diyerek cevap verdi Emre.

Bu sırada evlerinin önüne gelmişlerdi. Emre’nin halini gören annesi feryat figan bir halde oğluna doğru koştu ve elleriyle onu sımsıkı sardı.

“Kim yaptı yavrum bunu sana? Nasıl yaptılar?” meraklı bir şekilde öğrenmeye çalışıyordu. O sırada Damla girdi araya,

“Serseriler önümüzü kesti Leyla teyze, beni rahatsız etmeye başladılar. Emre de bu duruma dayanamayıp çocuklara saldırdı. Ama bizden büyüklerdi, bir şey yapamadık. Etraftan amcalar geldiler bize yardım etmek için.”

“Eh be kızım, bir gün böyle olacağı belliydi. Başını yakacaksın oğlumun.”

Diyerek tepkisini gösterdi Leyla hanım, pek durumları yoktu. Bu yüzden de oğluna bir şey olsa ona bakabilecekleri güçleri de yoktu. Korkuyordu kötü şeyler olmasından, Damla’nın ailesi zengindi. Emre’nin o zenginlik yüzünden zarar görmesinden korkuyordu. Annesinin sözü üzerine araya girdi Emre,