Komşu Kızı

Bölüm 7

Arkadaşlar lütfen iyi veya kötü düşüncelerinizi benimle paylaşın. Sizin yorumlarınız sayesinde kendimi daha iyiye getiriyorum.

Bölüm 7:

Emre Can ile konuştuktan sonra eve giderek odasına geçti. Gece boyunca evdekiler ile konuşmadan çalışma masasında bir şeyler ile uğraşıyordu. Leyla hanım belirli aralıklar ile oğlunun bir şey isteyip istemediğini soruyor, devamlı onu yokluyordu. Ama Emre'nin kimse ile konuşacağı yoktu. Odasında hem yarın gireceği duruşmaların notları hem de Kenan'ı nasıl çözeceğini düşünüyordu. 

Birden aklına Kenan'ı takip etmek geldi. Yarın öğleden önce bir duruşması vardı, onu hallettikten sonra Can ile konuşup işleri ona bırakacak, kendisi Kenan'ın peşine düşecekti. O gece kafasını yastığa koyduğu gibi uyuyakalmıştı. Sabah uyandı ve elini yüzünü yıkayıp hemen giysilerini giydi. Leyla hanım odaya girip,

"Evladım kahvaltı hazır." dedi.

"Kahvaltı yapmayacağım anne, bugün işlerim yoğun dışarıda bir şeyler atıştırırım."

Leyla hanım biraz şüpheci bir şekilde, "Peki evladım." diyerek geçiştirdi.

Emre uzun bir süredir evden kahvaltı yapmadan çıkmıyordu. Elbette ki bugün Zeynep'e de bakmamıştı. Apar topar üzerini giyindiği gibi çıktı evden, arabasına atlayıp ofise geldi. Emre geldiği esnada Can kahvaltı yapıyordu.

"Oo kardeş sen bu saatlerde gelir miydin?Erkencisin."

"Can senden bir ricam var."

"Emrin olur kardeşim de, bir şey mi oldu?"

"Hayır bir sorun yok, bugün ki duruşmadan sonra benim biraz işlerim var. Ofise sen bakar mısın? Patron sorarsa da işlerim olduğunu söylersin."

"Tabi bakarım kardeşim, ama bir şey varda bana söylemiyorsan bozuşuruz."

"Bugün öğleden sonra Kenan'ı takip edeceğim, aklımda sorular var. Bunları karşılıksız bırakamam."

"Dikkatli ol Emre, bu adamların iç yüzlerini bilmiyoruz. Anladığım kadarıyla insana acımayan tipler ve zenginler. Başına bir iş almanı istemiyorum."

"Merak etme sen, sadece takip edeceğim. Bugün senin söylediğin mekana gideceğim bakalım gelecekler mi."

Can Emre'nin bu haline endişeleniyordu ama engel de olamıyordu. Aynı durumda kendisi olsaydı oda Emre gibi davranırdı. Belki de daha fevri...

"O zaman gel kahvaltı yapalım, sonra adliyeye geçeriz."

Emre de Can'a eşlik ederek kahvaltıya oturdu. Olan bitenden uzak güzel bir sohbet eşliğinde kahvaltı yapıyorlardı. Can Emre'ye bir şey anlatmak istercesine lafa girdi.