Savannah' PoV
"A-Ano ba Megan *hik* sinabing gusto ko pa eh." inis na sabi ko dito dahil bigla nalang kasi niyang kinuha sa akin yung bote ng beer ng iniinom ko.
"Enough, woman." hmm...bakit parang kilala ko ang boses na iyon. Nag angat ako ng tingin.
"Ow~ your here." sabi ko habang tinuturo siya. "Megan, It's Nicko right?" I asked dahil baka guniguni ko lang iyon dahil kanina ko pa siya iniisip at iniiyakan. "Ang gwapo mo," nakangiting sabi ko sa kanya.
"Enough. Your drunk, iuuwi na kita." kinuha pa niya yung braso ko at saka tinayo. Aw~ parang lalo akong nahilo dahil sa ginawa niya. Tinignan ko siya. Wait bakit parang naging dalawa sila?
Hihi, pero bakit parehas gwapo?
"No, I don't wanna go home. Hindi ko pa siya nakakalimutan *hik* Let's parteyyyyyy!" malakas na sabi ko saka sumayaw. Mayamaya ay tumigil na ako at napaupo ulit.
Naalala ko na naman siya.
"Ang sakit..." umiiyak na sabi ko. "Ginusto ko naman iyon pero bakit umiiyak ako ngayon?" tanong ko sa sarili ko. Pinunasan ko ang luha ko saka tinignan yung lalaking nakahawak sa braso ko.
"Hey...kamukha mo yung lalaking gusto ko....hihihi." I don't know what am I saying now.
"Your wasted." inis na tinignan ko Yung lalaking kamukha ni Nicko.
"Yeah, I'm wasteddd." sagot ko dito.
"Tumayo ka na diyan. Mag uusap tayo until you sober." hindi na ako nakapagsalita dahil binuhat na niya ako.
"Wait, put me down *hik* si Megan? Where's Megan?" tanong ko sa kanya. Nang mapansing wala si Megan dito. "Megan, where are you!?" malakas na sigaw ko sa tenga niya.
"Fuck! Shut up, woman. Ilalaglag talaga kita." sabi nito.
"Edi, ilaglag mo. Ganyan naman kayong mga lalaki. Iiwan ninyo pag nahulog na." hindi ko alam kung bakit nasabi ko iyon sa kanya.
"Wait *hik* let me ask you a question." I said saka piningot ang tenga niya para mapaharap sa akin. "Who's your crush? Hihi." tanong ko.
"Savannah."
"Ow~ magkamukha kami ng pangalan. Shena all." nakangiting sabi ko dito saka hinigpitan ang pagkakakapit sa leeg niya sa pumikit.
Baka ma fall ako.
"You, who's your crush?" tanong nito sa akin. Dumilat naman ako saka ngumiti para sagutin siya.
"Hm...dati si Jirus, pero ngayon si Nicko Harvey Walt na....hihi." sagot ko na ikinatigil niya sa paglalakad. "Kilala ko ba siya? *hik* kung kilala mo pakisabi sa kanya na fuck you kamo siya." sabi ko saka isiniksik ang mukha ko sa leeg niya.
"Damn!" rinig kong mura niya.
"I like him pala...I really do." mayamayang sabi ko kasabay ng pagtulo ng luha ko. Hindi naman siya nagsasalita. Umiiyak lang ako hanggang sa nakatulog na ako.
"I like you too."
Aw, ang sakit ng ulo. Ano bang nangyari kagabi? Ang sakit naman mata ko, pakiramdam ko ay hindi ko siya maidilat. Umiyak ba ako kagabi? Wait. Nasaan na naman ba ako? Haist! Ang tanga mo Sav. Inom ka kasi ng inom.
"Your awake." napatingin ako sa lalaking pumasok ngayon sa kwarto.
"What are you doing here?" tanong ko sa kanya.
"Nasa condo kita." seryosong sabi niya saka sumandal sa pintuan at tinitigan ako. Kumunot ang noo ko sa pagkakaalam ko ay si Megan ang kasama ko.
Damn! Alam niyang si Nicko ako ang iniiyakan ko tapos....Argh! Kinuha ko ang phone ko.
From: Megan.
I'm sorry, Ma'am. Hehe
May nasabi kaya ako sa kanya kagabi? Aish! Ang tanga ko talaga. Tumayo na ako.
"Uuwi na ako. Kailangan ako sa office ko." pilit na ngumiti ako sa kanya saka dali daling pumunta sa pintuan. Pero dahil nakasandal siya doon ay hindi ko iyon mabuksan. "Uuwi na ako." seryosong sabi ko sa kanya. Nagiwas naman ako ng tingin ng tumingin siya sa akin.
"No, let's talk."
"Let's talk about what?" matapang na sagot ko sa kanya.
"About us."
"And what about us? Tapos na yung deal natin hindi ba? Kaya Wala tayong dapat paguusapan." sabi ko saka pilit na binubuksan ang pintuan.
"Meron, madami tayong paguusapan." sagot nito saka hinawakan ako sa braso ko saka pinabalik doon sa kama.
"Ano ba!" I hissed.
"Sit." utos niya. Inis na tinignan lang ko siya bago umupo.
Bwiset.
"Bakit ka nagpakalasing kagabi?" tanong nito.
"Paki mo?" mabilis na sagot ko dito.
"Fuck! Hindi mo man lang ba naisip na baka kung ano ang mangyaring masama doon! Paano kung may nangbastos sa yo doon, huh." nagulat naman ako sa pag sigaw niya.
"Wala namang nambastos sa akin, ah." mahinang sabi ko. Para tuloy akong pinapagalitan ni Daddy ngayon.
Aish!
"Eh, paano nga kung meron! Fuck, Sav. You don't know how worried I am, last night." sahi nito saka napasabunot nalang sa buhok niya.
"Eh, bakit ka ba kasi pumunta." sabi ko.
"I'm fucking worried, Savannah!" malakas na sabi nito sa akin.
"Eh, bakit mo ako sinisigawan!" inis na sabi ko sa kanya.
"I'm sorry." agad namang nanlambot ang expression niya. Inis na ginulo ang buhok niya bago tumabi sa akin. Napausog ako ng kaunti.
"Why did you cry, last night?" natahimik ako sa tanong niya at hindi nakapagsalita.
Shit! Sabi na nga ba at may ginawa na naman ako.
"Tell me." marahan niyang hinawakan ang mukha ko para iharap sa kanya. Nang mag tama ang paningin naming dalawa ay nag iwas ako. "Look at me. Sav. Why did you cry last night?" ulit na tanong nito sa akin. Hindi naman ulit ako nakapagsalita.
"Wala yun. Baka guniguni mo lang." sagot ko dito.
"Fuck! Wag mo akong lokohin dahil sa ating dalawa ikaw ang lasing. So don't lie to me." frustrated na sabi nito sa akin. Alam naman pala niya e.
"Bakit ako umiyak? Eh gago ka pala e. Dahil sa iyon! Bwiset, ang sakit palang makitang may ibang kasama yung lalaking gusto mo. Oo tama ka nang marinig, gusto nga kita. Gustong gusto na kita! Sorry, huh. Nilabanan ko naman e. Pero itong lintik na puso na ito ayaw tumigil. Lagi nalang ikaw, ikaw! So please habang kaya ko pa. Layuan mo na ako. Nakakatawang isipin na ako ang unang natalo sa ting dalawa. " umiiyak na sabi ko sa kanya hindi naman siya nag sasalita dahil nakayuko lang ito. "Ngayong narinig mo na. Pwede na ba akong umalis." sagot ko sa tumayo. Hindi pa man ako nakakalapit sa pintuan ng bigla niya akong niyakap patalikod.
"No, Sav. Please wag kang umalis, hindi ko kaya." sabi nito at naramdaman ako ang paghigpit ng yakap niyo akin. "Hindi, ikaw ang naunang matalo sa ating dalawa, Sav. Ako, ako ang unang natalo sa ating dalawa. Gusto na kita simula palang— No, Mahal kita, Savannah. " maslalo ang naiyak dahil sa sinabi niya.
So, all this Mahal na niya pala ako? Pero bakit hindi ko alam? Masyado na ba akong nabulag sa pagmamahal ko kay Jirus at hindi ko napansin nandyan siya?
"Let's make it official, Sav. No more pretends, yung totoo na"
