"where are you going?" Bumungad sa akin si kuya.
Pupunta ako sa bahay nila Lucas. Gusto ako kausapin ni tita Meliza. I don't know why?
"Sa bahay nila lucas. Gusto ako kausapin ni tita Meliza. Ikaw nakausap ka na ba?" Tanong ko.
Nagkibit balikat lang siya at hinayaan ako sa kwarto.
Naglagay na ako ng pabango at tumulak na.
Habang nag dadrive ako ay napapaisip ako. Ano kaya ang sasabihin sa akin ni tita? Parang kinakabahan ako.
Nang makarating na kami ay pumasok na agad ako. Tinanong ko ang kanilang kasambahay.
"Uh, nasaan po si Tita Meliza?" Tanong ko.
"Naroon po sa opisina niya. Kailangan niyo po ba ng kasama? Samahan ko na po kayo" she gave me a sweet smile.
Umiling ako.
"Naku, wag na! Baka makaistorbo pa ako" sabi ko at ngumiti narin.
Ngumiti nalang siya. Nagpatuloy ako sa pag lalakad. Umakyat ako sa magarbong Hagdan nila patungong opisina ni Tita Meliza. I don't know if lucas is here?
"Nandito ka na pala Rein." Salubong sa akin ni tita Meliza habang naka upo siya sa kanyang swivel chair.
Marahan akong tumango at unti unting lumapit roon. Huminga siya ng malalim at tumingin sa malayo.
"Hija....I'm sorry if I just told you today.Lucas knows this." Aniya.
I was nervous. What would he say? Hopefully that's not what I'm thinking.
"We are leaving here in nueva ecija. We had to go home to the U.S. because his Grandpa was sick. We might even be there. There he will continue to study" pagod na ngumiti sa akin si Tita.
My tears flowed. It felt like something was blocking my throat. My shoulder dropped to what I heard. Parang sinaksak ang aking puso sa narinig.
"Hija... Pasensya ka na.. alam narin ito ng kuya mo. Sa kuya mo hindi naging madali ang pag alis ni Lucas.. hindi rin ito madali kay Lucas. Sana maintindihan mo" nabasag ang kanyang boses.
My tears flow quickly. Bakit ganoon? Kung kailan nagiging mag kalapit na kayo ay aalis na agad siya? Ganyan naman siguro diba? Wala namang mag tatagal sa tabi mo. Kapag nag kakabutihan na staka pa siya aalis. Bakit parang ang sakit? Ang sakit sakit na mawala siya?
Pinigilan ko ang aking paghikbi. Damn! Bakit ba ganito?
"Siguro.... Sulitin niyo na ang Isang linggo." Yumuko si Tita Meliza.
Lumabo ang paningin ko. Sana ay hindi ko nalang sila naging kakilala. Sana hindi ko nalang siya nagustuhan. Masasaktan lang pala ako sa huli. Napapaisip ako. Kaya ba ginawa ni Lucas iyon sa akin para magsilbing memories? Parang ganoon na nga.
Buong gabi napapaisip ako. Isang linggo bago sila umalis? Siguro ay dapat umiwas na ako sa kanya. Lalo lang akong masasaktan kung lalapit pa ako sa kanya. Siguro ay alam na ito ni allie. For sure.
Natigil ako sa pag iisip ng kumakatok si kuya.
"Rein... Kumain ka na" malumanay ang kanyang boses.
"I don't want to..eat" walang gana ang tono ko.
Pati si kuya ay sinekreto sa akin iyon.
"Please." Aniya.
Hindi ako sumagot. Nawawalan ako ng gana. Ayoko sanag pumasok bukas kaya lang ay papagalitan lang ako dahil sumbungero si kuya. Pero pag siya ang aabsent ay kinukumbinsi ako na huwag mag sumbong. Napairap nalang ako.
Iiwas nalang ako bukas na hindi siya makita. Mas lalo lang akong masasaktan.
Kinabukasan ay matamlay akong pumasok sa school.
"Sorry rein.. sabi kasi ni Tita ay huwag ko daw muna... Sabihin sayo" ani Allie.
Hindi ako umimik. Pinag tuonan ko nalang ng pansin ang libro na binabasa ko.
Pilit kong inaalis ang lungkot at galit sa aking isip. Nag isip ako ng magagandang pangyayari.
Natapos ang klase ay wala parin akong imik sa kanila.
"Okay lang ba si reinstal?" Nahimigan ko ang boses ni jaxon ng paalis na ako.
Hindi ko na alam kung ano na ang pinag usapan nila. Dumaretso ako sa bench at nag isip.
Ano na ang gagawin namin ni kuya kung wala na siya? Lucas is a good friend. Pero iiwan niya kami. Isang linggo nalang pero hindi ko siya makakausap dahil umiiwas na ako. Naalala ko yung sex namin. Siguro ay magiging best memories ko nalang iyon.
Nangilid ang mga luha sa aking mga mata. Sana ay hindi ko nalang siya nakilala.
Naramdaman ko ng may papalapit sa akin.
"Bro kausapin mo na.." nahimigan ko ang boses ni kuya sabay ang pag tapik niya sa kanyang kasama.
Umupo siya sa aking tabi at si kuya naman ay umalis na. Tulala parin ako.
"Reinstal.." aniya.
Hindi ako sumagot. Mas lalo akong nasasaktan kapag naririnig ko ang kanyang boses.
"I'm sorry." Aniya at kinuha ang aking kamay.
"Patawarin mo ako.. hindi ko gustong mangyari ito rein" aniya. Kinuha ko ang aking kamay.
Wala akong mahanap na salita. Gusto ko mang magsalita ay wala akong masasabi.
"Forgive me baby.." malambing ang kanyang tono.
"Aalis ka na pala.." sabi ko ng hindi siya nililingon.
Kitang kita ko sa aking gilid ng mga mata ang pag titig niya sa akin. Galit at lungkot ang nakita ko sa kanyang mga mata.
Tumulo na ng tumulo ang aking mga luha. Gusto ko siyang yakapin. Gusto ko siyang halikan pero hindi ko magawa.
"Don't cry baby girl" aniya at pinunasan ang aking mga luha.
Humikbi ako. Kasabay noon ang pagyakap niya sakin ng mahigpit.
"Please don't cry... Nanghihina ako kapag naiyak ka" aniya.
Please don't go lucas... Kailangan kita.
Isang oras kaming ganoon. Wala namang nakakakita sa amin. Bumitaw siya at hinarap ako.
"Rein... Are you ready to Long distance relationship?" Malambing ang kanyang tono.
Napa kurap kurap ako. Anong ibig niyang sabihin? Hindi ko makuha?
"A-anong ibig mong sabihin?" Nabasag ang aking boses.
He looked away.
"C-can you be my..." Huminga siya ng malalim at hinarap ako. "Can you be my girlfriend?" Aniya.
Napakurap kurap ako. Tumingin ako sa kanya. Nakita ko sa kanyang mga mata ang pagod at lungkot. Seryoso ba ito? Gusto niya akong maging Girlfriend pero malayo siya?
"K-kung ayaw mo-"
"Gusto ko!" Tumaas ang aking boses.
Umaliwalas ang kanyang mukha at ngumiti. Kasabay ang pagyakap niya.
