Ito na ang araw na kinakatakutan ko. Hindi ko mapigilang umiyak dahil naaalala ko si Lucas. Kasama ko si kuya ngayon. Ihahatid namin si Lucas sa airport. Ayoko sanang sumama kaya lang ay nalulungkot daw si lucas kaya wala akong nagawa. Nandito kami sa kotse ni kuya habang sinusundan namin ang kotse ni lucas.
Mas pinili kong dito sumakay dahil marami naring sakay iyong kanya. Pick-up ang dala niyang sasakyan pero sa kanyang Sports car ay iba ang may dala. Isasakay rin iyon sa airport dahil gustong dalhin ni Lucas. I feel so nervous. Pinipigilan kong umiyak. Nakatingin lang ako sa bintana habang nanlalabo ang aking mga mata dahil sa nagbabadyang luha.
"Are you okay Rein?" Si kuya.
Hindi ako makasagot. Maging siya ay nasasaktan. Alam ko iyon. Childhood best friend silang dalawa. But Lucas had to leave for his grandfather. It hurts to think that my boyfriend is leaving. Hopefully we've been given the time to bonding. Pero madamot. Madamot. Madamot.
We got to the airport. I hugged lucas tightly while all of us were crying ..
"Hush baby. I'll be back for you. I'll take you to the U.S. and live a happy life. Build a family, get married." Bulong ni Lucas.
I sobbed. Hindi ako makapag salita.
"That's a promise for Rein. " Aniya.
I just cried more.
Bumitaw siya ng pag kakayakap. Hinawakan niya na rin ang luggage niya.
"Please don't go" I begged.
Umiling siya. I sat on the floor in front of him. I burst into tears.
"Luke, let's go." Si Tita Meliza.
"Tita please..I still want to see him .. " i begged.
"Malalate na sila Reinstal" sambit ni kuya.
I was in the room all day. Sometimes I just came out. We also talk to lucas using a Vedeo call. he was okay there so I was happy.
(Hi! How's your day? My baby girl) si lucas sa kabilang linya.
"I'm okay, you? How's your day?" Tanong ko.
(It's fine. Hindi pa okay ngayon si Lolo.) Si Lucas.
"She can do that! Fighting! " I cheered.
(So... Sabi ng kuya mo nagkukulong ka sa kwarto mo?) May bahid na pag-aalala ang kanyang tono.
"I have no desire to wander. Miss you na "
(I miss you too.) He said.
"Do you have.... friends?"
(Yeah,yeah... Madami na rin)
"Oh! That's fine!"
Nag end na ang call dahil may nag aaya daw sa kanya na mag Club. That's fine! Kaya pinayagan ko siya.
Dapat din na mag saya siya roon para naman hindi siya ma boring.
Kakatapos ko lang din ng mga Assignment's ko so i texted Lucas.
Ako:
Hey. Nakauwi ka na?
Hindi siya nag reply. Hating gabi na. I'm sure na naka uwi na dapat yon.
I decided to texted tita Meliza to asked if lucas is home now.
Ako:
Hello tita! Sorry for the disturbance. Is Luke home yet?
Agad naman siyang nag reply.
Tita:
He has not been home yet. I'm already worried.
Binaba ko ang cellphone ko at napa kagat ng labi. Nasan na kaya si luke?
Sinubukan kong tumawag sa kanya pero hindi niya sinasagot. Pero sa huli kong tawag ay sinagot niya.
"Hello? Lucas? Where are you now? Nag-aalala na si Tita sayo!"
(Pauwi na. I'm sorry. Maingay kasi sa loob. Pauwi na ako.) Si Lucas.
Huminga ako ng malalim. Thank god.
(Hindi ka pa tulog?) Tanong niya.
"Nope. Na woworied ako sayo." Simple kong sinabi.
He chuckled.
(Don't worry about me. Nag dadrive na nga po ako pauwi oh) malambing niyang sinabi.
"Umuwi ka na. Next time na mag bar ka ulit. Umuwi ka ng maaga." Pangaral ko sa kanya.
(Yes po. Ikaw matulog ka rin ng maaga) he said.
"Fine. Drive safely." I said.
I ended the call. Natulog na rin ako. Kinabukasan ay maaga ulit akong nagising. Kahit ay late na akong natutulog ay maaga parin akong magising.
"Anong sabi sayo ni lucas?" Bungad sa akin ni allie.
"Wala." Simple kong sagot.
"Wala?" Pag-ulit ni Allie.
"Ano bang pakealam mo? Shut your fucking mouth allie." Iritado kong sinabi.
Sinulyapan ko siya. Umirap naman siya sa akin at lumingon kay Vince.
Naagaw ang aking atensyon ng may mag text sa cellphone ko.
Lucas:
Hey baby. Tapos ka na? Pupunta ulit kami sa bar :) is it okay?
I sighed and typed.
Ako:
Well. It's okay. Umuwi ka ng maaga.
Pinasok ko na ang aking cellphone sa bag ko at tumingin sa aklat na nasa harapan ko.
