Three years passed. When I finished studying, sayang nga at wala si lucas sa celebration ko dahil nasa U.S parin sila. Hindi sila makaka-uwi this month dahil may inaasikaso pa raw sila. Medyo nakakalungkot dahil parang nawawalan na kami ng time sa isa't isa. I also started car racing in Manila. We moved again because my older brother and I liked to race. We don't have to work anymore so ayun nalang ang pag kakaabalahan namin.
Ganoon rin si Lucas. Laging nasa bar kapag natawag ako. Madaling araw narin nauwi. Nakikipag party rin naman ako. So i think that's okay?
"So.. kamusta na ang nabubulok niyong Convo Reinstal?" Kantyaw sa akin ni arwin. Isa sa mga kaibigan ko dito sa Manila.
Umirap ako at nilapag ang wine.
"I don't know? Na woworied din ako." Sabi ko.
"Baka naman may babae na yan?" Si Lavvi kaibigan ko rin.
Biglang sumikip ang dibdib ko. Napakurap kurap ako. Ayun ang pumapasok sa isip ko pero hindi ko kayang mag tamang hinala kay lucas.
Hindi ko rin siya matanong. Sa tuwing mag tetext ako sa kanya ay wala siyang reply.
Umawang ang labi ko.
"N-no!" Agaran kong tanggi at napainom ng wine.
Everyone Chuckled.
"Bakit di'mo itext?" Si Arwin.
Nahinto ang usapan ng mag ring ang aking Cellphone. Agad kong pinulot ang aking gamit at dali daling lumabas sa loob ng bar bago sagutin iyon.
"Hello?" Ako.
(Reinstal.. where are you?) Si Lucas.
"U-uh. Nasa bahay." Yumuko ako at sumisipa ng konti ang aking Isang paa.
(Liar. Nasa bar ka di'ba? Your kuya said.) Malamig ang kanyang tono.
Pinalobo ko ang aking pisngi bago sagutin siya.
"Right,Right. Nasa bar ako ngayon." Napairap ako sa kawalan.
(Go home now.) Utos niya.
Pumikit ako ng mariin. Alas otso palang! Pupunta pa ako sa parking lot para makipag race! Naroon ngayon ang mga ibang kaibigan ko para makipag party!
(Reinstal) baritono niyang Sinabi.
"Fine." Simple kong sagot. Uuwi nalang ako at baka mapagalitan pa ako ni kuya.
"Nasa bar ka ba?" Baritono kong tanong sa kanya dahil narinig ko ang sobrang lakas na music. So...lumabas lang siya para makipag usap sa akin? How dare he!
(O-oh. I'm sorry.) Sabi niya.
Pinatay ko ang tawag at sumandal sa pader. Pinasadahan ko ang aking buhok ng aking daliri.
Kinuha ko ang aking luxury car sa parking lot. Padabog akong umupo roon.
Dinungaw ko ang aking cellphone na may text ni Lucas.
Lucas:
I'm sorry. Mamaya pa ako uuwi. I texted mommy. She said it's okay. I love you. :)(
Nag drive ako ng mabilis. Nakapunta naman ako ng mabilis sa mansyon namin.
"Kuya! Bakit mo sinabi kay lucas?!" Angil ko.
Nilingon ko naman ang kanyang asawa na karga ang kanilang anak.
"Tss. Ayaw mo makinig sa akin." Aniya at inirapan ako.
Umirap rin ako sa kanya at nilingon ulit ang aking pamangkin. Kinuha ko iyon mula sa kanyang ina. Binigay naman niya ito sa akin.
"Baby levi" sabi ko.
He's a boy! Pinaghalo ang mukha ng mommy niya at daddy niya. Maputi katulad ko.
"Tapos ka na ba kumain?" Tanong sa akin ni Ate hazel. Asawa ni kuya.
"Tapos na po." Ngumiti ako.
Tumango ito at pumunta muna sa Kwarto nilang dalawa ni kuya. Habang si kuya naman ay nag babasa ng Kaso. Huminto siya sa pag ra-race dahil gusto niya raw ang maging Attorney. Nagkaron na rin siya ng anak.
Nilagay ko muna si levi sa kanyang crib. Nilapag ko naman ang gamit ko sa Sofa habang pinag mamasdan si levi.
Siguro kung nandito si Lucas ngayon ay may pamilya narin kami at sariling bahay. Napabuntong hininga nalang ako. At ngumiti kay levi.
"Rein.. kain ka muna"Nilapag ni ate Hazel ang juice at Steak na may kasamang kanin.
"Thank you." Sabi ko.
Ngumiti siya at umupo na rin.
"You missed lucas?" Nakangiti niyang tinanong.
Napakurap-kurap ako sa tanong niya. Hilaw akong ngumiti.
Tumango tango ako at singot siya.
"Mm- Oo naman." Hilaw ulit akong ngumiti.
I'm not comfortable talking about these things. Why is it? I really miss Lucas. Yes. I love lucas so bad. Pero nag iiba na kami. Wala ng time para sa isa't isa. Hindi ko na alam ang mga ginagawa niya. Pero dati halos buong araw kami nag uusap, nag shashare ng kung ano anong bagay.. pero simula nang lumipat kami sa Manila ay parang naging cold na kami sa isa't isa. Kahit yung text niya sakin kanina ay parang wala nalang. I don't know. Parang may hinala ako. Masisisi ko ba yung sarili ko kung may iba akong pakiramdam?
"Uh. I'm sorry. Let's change the topic if you feel awkwardness." Napakagat ng labi si ate Hazel.
Hinawakan ni ate hazel ang aking kamay na nakapatong sa aking hita.
"Do not worry. If you have a problem. Tell me. I will help you." Malungkot na ngumiti si Ate Hazel sa akin.
"Kain ka na... Matulog ka na rin ng maaga." Ngumiti ulit siya sa akin.
Tumango ako. Pinag masdan ko siyang kinukuha ang kanyang anak.
Huminga ako ng malalim ng pumunta na sila sa kanilang kwarto sa itaas ng mansyon.
Tinitigan ko ang aking pagkain bago iyon galawin.
Natigil ako ng nag beep ang aking cellphone. Kinuha ko iyon.
Lucas:
Are you still angry?
Nag reply agad ako.
Ako:
Nope.
Tipid akong nag reply sa kanya. Hindi na rin siya nag reply so i continue eating.
Pagkatapos ko kumain ay umakyat na ako para matulog. Nag shower muna ako.
Binuksan ko ang aking Lamp sa gilid ng aking kama para mag silbing ilaw.
Nakatulog na man ako ng mabilis dahil siguro sa pagod.
Kinabukasan ay tinang-hali na ako ng gising. Nag shower muna ako bago bumaba. I saw helper's busy. Sila kuya naman ay abalang nag aalaga sa kanilang anak.
"Kuya... Can i walk with baby levi?" Tanong ko. It's okay naman. Hindi naman masyadong matirik ang araw. Wala rin ako'ng catch up today so i spending time with my pamangki.
"Kumain ka muna..." Si kuya.
"I'm not hungry pa naman kuya... It's okay! Baka malate na kayo sa trabaho niyo...." I said.
Napa buntong hininga nalang si Kuya bago tumango. Kinuha ko si levi.
