PAPATYA

》YILDIZLAR PAPATYA《

Günaydın Papatya.
Bugün yıldızlar daha güzel. Bulutlar bilerek çekilmişte yıldızları daha iyi görmemizi istiyormuş gibiler. Kim bilir. Belkide sahneyi bize bırakıyolardır. Hadi Papatya, sıra sende. Geç bulutların yerine ve akıttığın onca göz yaşını fırtınalar halinde vur gökyüzünün yüreğine. Ama lütfen dikkat et Papatya. Yıldızlara zarar gelmesin. Bana bıraktığı tek hatıra yıldızlar. Gökyüzü için zarar gormesinler. Giderken son bir not tutuşturmuştu elime.
"Aziz Piyade-Ben gidince gökyüzüne bakın♡" yazıyordu. Ben bu notu okuyunca başımı kaldırıp gözlerine bakmıştım. Deniz kadar mavi gözlere. Ve beni ay gibi dudaklarıyla kırdı, parçaladı. Işte o yüzden otur ayın ucuna ve başlat fırtınayı Papatya.
Hem senin gökyüzüne hem benim denizime. Hep böylemi Papatya? Gökyüzü mavi, deniz mavi deyince maviyi siyaha mı boyarlar hep? Aptalca değilmi Papatya? Gökkuşağı'nda siyah yokki!
Bunu söyleyince herkes "gökyüzü siyah çünkü" diyor. Neden gökyüzü deyince sadece siyah düşünüyorlar?! Ya güneş doğunca bayılıp gece olunca ayılıyorlar yada güneşleri gece olmuş.
Çok zorlar Papatya. Hep zoru yaşamak yoruyor ve itinayla en ince ayrıntısına kadar yaşıyoruz.
A aah! DUR PAPATYA!
Ne yapıyorsun. Şimşekleri neden kendine yöneltiyorsun?!
Papatya, közü bitmiş küller tekrar yanmazlar. Kendini yakmaya çalışma.
Hayatta olmayacak şeyleri oldurmaya çalışmaktan vazgeç artık. Tekrar tekrar umutlanmayı bırak. Sana her gelişi yeni bir doğuş değil, yeni bir ölüm. Ne konuştuk Papatya!
Bir kere ölmek mi zor bin kere mi?!!!
Ölme artık Papatya. Papatya'lar olmadan, bahar gelir mi hiç?
İn artık gökyüzünden. Ben seni Ay'a gönderdim ama sen yine gökyüzüne gittin. Gökyüzü ne seni ne de beni istemiyor Papatya. Çekip gitsek heryer gökyüzü. O yüzden biz değil Papatya, bizi istemeyen gidecek. Kimseyi zorla tutmuyoruz sonuçta. Kokusunu sevmeyen kokusu güzele gitsin. Kokusunu *herkese verene gitsin.
GIT! GIT AMA YILDIZLARA DOKUNMA...