PAPATYA

》Gerçekler Acıdır《

Merhaba Papatya.
Sana bişey soyliyeceğim. Muzik listemin en altında yosun tutmuş bir şarkı vardı. "Mavigri- O ben olamam"   Bana dün onu hatırlattın.
Dinledim Papatya. Çok şaşıracaksın belki ama gerçekleri soyliyeceğimden emin olabilirsin. Bu şarkıyı dinleyince ne maziye döndüm nede hissettim.
Hayır Papatya, yanlış düşünüyorsun!
Unutamaz insan hiç birşeyi. Sadece, alışıyorum sanırım. Bu iyi mi kötümü hiçbir fikrim yok. Ama bana iyi geliyor. Çünkü aklımdaki onlarca soru işaretleri gidiyor. Ve tek bir soru var aklımda, "Ne zaman gerçekten mutlu olucaz?"
Haklısın, zaten cevabını aradığımız soru bu. Cevabını arayipta hayatın bizi sürüklediği yerleri beklemekten başka çaremiz olmayan soru. Ama herseyi düşünmeyi bıraksanda bu soru işareti çok büyük ve derin Papatya.
Ya bir daha Papatyalar açmazsa. Ya bahar gelmezse bir daha.
Onlarca insan var seni , kokunu, beyazını seven. Bir kişi uğruna bütün herkesi hiçe saymak, üzücü ve saçma değilmi Papatya. Yapmaa.
Tuğkan'ın dediği gibi.
Aşkın kanunu yok ama cezası ağır.
Sen bulaştın Papatya. Çözümüde sensin.
Ben mesela, ne kadar değerli olursa olsun unutabilirim. Tamam, unutamam belki ama silebilirim. Konuşmayabilirim. Tıpkı şuan olduğu gibi. Kimsenin nazıyla oynayamam ben Papatya. Kuralları bilsemde, çiğnenmek için var der çiğnerim. Derdimi içimde yaşarım ve mutsuzluğuma mutlu olan insanların, mutluluğuma olan mutsuzluklarını izlemeyi tercih ederim. Hayat bu. Her bitki kendi kökünü asılır. Kimse seni umursamaz, düşünmez. Kimsenin umurunda olmazsın. Çünkü o kimseler, hep ACIMASIZDIR.
Ve Papatyaları sevmezler....
Gerçekler acıdır Papatya.
G'N☆

Merhaba değerli okurlar.
Anlaması zor karışık bir sayfa kalabalığı var önünüzde. Mantığını kuramamış olabilirsiniz. Bu yüzden çok kısa özetle anlatmaya gerek duydum. Ama önce medyadaki müziği açın ve dinleyin. Çünkü tam olarak bizim düşüncelerimizi aktarıyor. Teşekkür ederim.
Bu kitapta "Papatya'nın Ağzından" kısmı can dostuma ait biliyosunuzki (açıklama bölümünde söylemiştim).
Diğer bölümler bana ait olduğu gibi ben orda Papatya'ya sesleniyorum. Ona bişeyleri anlatıp fark ettirmeye çalışıyorum. "Papatya'nın Ağzından" kısımları ise Papatya'nın sahibine seslenişidir. Papatya henüz beni fark etmedi. Sesimi ona duyuramıyorum. Belki sesimi duyması için canını yakacak cümleler lazım ama daha ne kadar canı yanabilirki.
Ama bir gün duyacak beni. Benim yazılarım onu teselli etmek, gerçekleri gösterme amacına dayanıyor.
Nice bölümlere beraber ilerleme dileğiyle...
Hoşçakalın :)