‘’ O yalanı uyduran çocuk Emre Ulaş. Ona dikkat et Çisil. Takıntılı herifin teki. Çağılın yanından ayrılma… tekrar ÖZÜR DİLERİM. ‘’yazıyordu. Mesajı okuduktan sonra bana merakla bakan Çağıla döndüm. Telefonu elimden alıp mesajı okudu. Kafası kaldırıp bana bakarken arkamdan bir yere korkuyla bakmaya başladı. Arkamı döndüğümde Emreyle karşılaştım. Sonra elini kaldırıp bana silah tuttu. SİLAH! BANA !
Çağıl hemen yanına çekti.
- Kimsin lan sen ? diye bağırdı Çağıl. Etraftan geçen insanlar uzaktan izliyorlardı sadece. Sonra birden kulakları sağır edebilecek şekilede silah sesi duydum. Etraftaki çığlıklar, kaçan insanlar. Çağıla döndüğümde bana korkuyla bakıyordu. Onun vücuduna baktığımda hiçbir şey yoktu. Bacaklarımda güç kalmadığında Çağılın yaakalarından tutup ayakta kalmaya çalıştım.
- Ç-çisil dayan güzelim. Diye bana söyledikten sonra telefonu çıkarıp Poyrazı aradı. Sadece konuştuğu kelimeler arasında Poyraz kelimesini duyduğum için onun olduğunu anladım. Daha fazla dayanamayıp yere yığıldım. Çağıl ismimi bağırdığında ona bakıp
- C-canım yanıyo, dedim zorla. Gerçekten şuan yaşadığım acıyı hiç yaşamadım. Birden yanımıza araba geldi. Etrafa baktığımda Emre çoktan gitmişti. Poyraz arabadan hızla inip yanıma geldi. Çağıl elimi tuttuğunda titrediğini gördüm. Egemen yanıma gelip beni kucağına aldığında canımın acısına çığlık attım. Etrafımda toplanan kişiler çekildiğinde arabaya doğru koştu. Bende vücuduma baktığımda belimden vurulduğumu gördüm. Daha fazla direnmeden kendimi karanlığa bıraktım. En son hatırladığım şey ise kafamın Egemenin omzuna düşüşü ve Çağılın adımı hhaykırmasıydı.
Poyraz’ın Ağzından
Çisile hastanede söylediğim şeyler için okadar pişmanım ki. O Emre denen herif Çisile kafayı takmış durumda. O gün de hastanede Çisili mutlu görünce aklıma o gelince sinirlendim. O kişinin Emre olduğunu bilseydim asla Çisile o kelimeleri sööylemezdim. Aslında Emreyle Çisilden önce dosttuk. Çisille arkadaş olunca Emre Çisilden hoşlanmaya başlamış. Emrenin Çisili üzeceğini bildiğimiz için onu Çisilden uzak tutmaya çalışıyoruz. Son 3 haftadır izini kaybettik. Meğer Çisili takip ediyormuş. Bu sabah Çağıl bize mesaj attı. Çisille yanlız gidiceklermiş okula. Sonra Çağıl arayıp Çisilin vurulduğunu söyleyince hemen bizimkilerle birlikte oraya gittik. Çisili yerde kanlar içinde görünce şok oldum. Çağılın hala şok geçiriyo olma ihtimali olduğu için çisili kucağına alamadı. Egemen kucağında çisille arabaya binmeden önce Çisilin başı egemenin omzuna düştü. Ölme ihtimali beni okadar korkuttu ki hemen arabaya binip çisiin başını kucağıma koydum. Çağıl öne oturdu.
- Poyraz nabzına bak. Ö-ölmedi dimi ? diye sordu Çağıl. Onu ilk defa bu kadar çaresiz gördüm. Oda Emreyi tanıyordu ama Çisilin haberi olmaması için tanımamış gibi yapttık. Çisilin hemen nabzına baktım. Atıyodu. Sadece bayılmıştı. Hemen hastaneye geldiğimizde Çisili kucağıma alıp hastanenin içine girip ‘ Yardım Edin ‘ ‘ Doktor ‘ gibi şeyler söylüyordum. Bir sedye getirdiler Çisili hemen ameliyata aldılar. Çağıla döndüğümde çok kötü görünüyordu. Onu koridordaki sandalyelerden birine oturtup bizimkileride yanında bırakım. Dışarı çıkıp Aras abiyle Hülya ablayı aradım.( Çisilin anne babası ). Telefonu kapatıp yukkarı çıktım.
- 3 SAAT SONRA-
Çisili yoğun bakıma aldılar. Doktor içerden çıkınca Hülya ablayla Aras abi hemen yyanlarına gidip durumunu sordular. Doktor
- Biz elimizden geleni yaptık. Gerisi Çisil hanıma kalmış. Uyanıp uyanmamak onun elinde. Fakat … Eğer uyansada yürüyememe riski var. kurşun tam beline saplandığı için. Tekrardan geçmiş olsun. Diyip gitti. Hülya abla yıkılmış görünüyordu. Çağıl zaten geldiğimizden beri birşey söylemedi. Egemen Doğu ve Deniz onlarda odanın camından çisile bakıyorlardı. Prensesimizin yürümesi lazım. Yani...yürüyecek. nerdeyse yarım saattir hülya ablayla aras abi Çisilin başında bekliyorlar. Onlara kahve getirdim. Çağılın yanına gidip omzunu sıktım destek olmak için. Şuan o kadar çökkmüş durumdayım ki. Ama herkes bu durumdayken kendimi bırakamam. Egemenin UYANIYOR diye bağırışıını duyduğumda hemen camın odaya gittim. Çisil gözlerini kısıp odada dolaştırdı. Sonra teker teker bize baktı en son Çağılda durup gülümsedi. Çağılda ona gülümsedi. Deniz doktoru çağırmaya gitti. Doktor odaya girmeden
