Dare Of Love [Complete]

CHAPTER 41: 2 YEARS LATER

ALLEY P.O.V.

Oo! Tama ang nababasa nyo. Alley na ang tawag sa akin ng mga taong malalapit sa akin at hindi na Ashton dahil sa pangalan na yun ay matagal ko nang binaon sa nakaraan, Nakaraan na sakit lang ang dinulot sa akin. Maraming nag bago sa akin, Isa na doon ay may bago akong kaibigan si BRIGHT DAVID CRUZ nakilala ko sya ng pasukan ng 1st year College ako mag kaklase kasi kami at napakasaya nyang kasama napag kakamalan pa nga kami ng pamilyang naming dalawa at mga ka school mate naming mag jowa kami pero ang totoo ay mag kaibigan lang naman talaga kami at kung tatanungin nyo naman sila Jean at Aubrey ay hindi sila nag aral dito dahil napag pasyahan ng magulang nilang dalawa nasa Ibang bansa na sila mag aaral napakalungkot ko noon dahil iniwan nila akong dalawa at take note kasama rin nila si Den Mark at Clyde kaya napakalungkot ko noon dahil hindi ako pinayagan sumama sa kanila dahil pinagalitan ako ni dad dahil may sarili naman daw kaming School tapos aalis ako kaya wala akong nagawa kung hindi mag stay dito sa Philippines pero okay naman na ako ngayon dahil nakilala ko si Bright at palagi rin naman kami nag uusap nila jean at aubrey sa Video Call o tawag kaya masaya ako dahil hindi nila ako kinalimutan.

"Alley! Nandito na tayo sa School." Sabi sa akin ni kuya.

"Alam ko kuya!" Pag tataray ko naman sa kanya. "Sege bye!" Walang gana kung sagot at lalabas na sana ako pero.

"May nakalimutan ka?" Tanong sa akin ni kuya Prince.

"Wala naman napo kuya dahil may baon na akong binigay ni Dad." Sabi ko naman sa kanya.

"Yung kiss ko." At biglang nag pout yung labi nya at nag puppy eyes ang loko kaya wala akong nagawa kung hindi halikan ang pisngi nya.

"Hindi kita masusundo mamaya dahil may gagawin pa ako." Paliwanag ni kuya.

"Sege kuya! Mag cocomute na lang ako mamaya." Nag biglang may umakbay sa balikat ko at nakita ko si Bright na nakangiti nang sobrang laki.

"Ako na lang po Kuya Prince ang mag hahatid kay Alley." Sabi ni Bright kay kuya Prince.

"Sege! Malaki naman ang tiwala ko sayo. Basta wag mo lang sya sasaktan." Sabi ni kuya Prince.

"Hindi nyo napo kuya kaylangan ibilin sa akin yan  dahil gagawin kopo yan ng buong puso." Nagulat ako sa sinabi nya kay kuya.

"Hoy! Bright kung ano ano ang sinasabi mo kay kuya Prince. Pasok na nga tayo." Pag kasabi ko noon ay nag paalam na kami kay kuya Prince at pumasok na kaming dalawa ni Bright dahil baka malate kami.

Pero habang palapit kami ng palapit sa Classroom namin bakit ganto ang nararamdaman ko? Kinakabahan ako na parang nabuo ulit ang aking pag katao sa hindi ko alam na dahilan. Pag kapasok namin ni Bright sa Classroom namin ay nakita ko sila Jean at Aubrey.

"Bakla!" Sigaw nila sa aking dalawa kaya hindi ko alam kung panaginip bato o hindi dahil sa loob ng 2 taon hindi ko sila nakotang personal palagi lang sa Video Call o Tawag sa phone kaya hindi ko alam ang nararamdaman ko ngayon.

"Hindi kaba masaya na nag kita ulit tayong tatlo." Sabi naman ni Aubrey.

"Hindi ko inaasahan dahil 2 taon nyo ako hindi dinalaw tapos ngayon makikita ko nalang kayong nasa harap ko." Sa sobrang saya ko ay tumulo ang mga luha ko.

"Bakit ka umiiyak!? Hindi naman kami patay para iyakan, Bakla!" May halong biro na sabi ni Jean.

"Sorry! Masaya lang ako."

"Sya ba yung Bright na sinasabi mo sa amin?" Tanong ni Jean.

"Oo! Sya nga. Bright si Jean at Aubrey mga kaibigan ko." Pag papakilala ko sa kanila.

"Nice Meating you! Jean at Aubrey." Sabay hawak nya sa mga kamay ng mga kaibigan ko.

"Nice Meating you din! Bright." Sabi naman nila Aubret at Jean at talagang mga haliparot to.

Pag katapos noon ay humanap na kaming apat ng mauupuan at nag kwentuhan ng kung ano ano ng biglang may pumasok na Profesor sa Classroom namin.

"Good Morning Class!" Halata sa boses ni maam na masungit.

"Good Morning, Maam". Sabay sabay naming turan.

"Ako nga pala si Maam Mary Escudero ang inyong magiging Major subject for Hospitality Management at ang inyong magiging Adviser for this Semister."

Walang masyadong ginawa dahil firts day pa lang naman ng klase sure ako bukas mag sisimula at bukas narin magiging impyerno ang buhay naming mga estudyante. Hindi nag tagal recess na kaya pumunta na kami ni Jean, Aubrey at Bright sa Cafeteria. Pero bakit ganon ang nararamdaman ko iba? Parang may nabuo sa pag katao kuna matagal ko ng hinihintay na makitang muli. Habang palapit kami ng palapit sa entrance ng Cafeteria pabigat ng pabigat ang nararamdaman ko! At sa hindi kalayuan ay may nakita akong taong kahit nakatalikod ay matagal ko ng gustong mayakap. Pero bakit? Matagal na syang wala, bakit bumalik pa sya kung buo na ako? Hindi nag tagal ay nasa harap na ako ng lalaking pinakamamahal ko sa talang buhay ko.

"Ashton! Nagagalak kitang makita ulit." Tanong nya sa akin. Pero bakit kusa na lang bumalik lahat ng sakit ng nakaraan ng makita ko syang muli at kasunod non ay ang pag patay ng luha sa aking mukha.

"Alley! Okay ka lang?" Tanong sa akin ni Bright pero hindi parin ako sumasagot bagkus ay nakatitiglang ako sa kanya.

"Kamusta kana?" Tanong nya sa akin pero walang kahit na anong salita ang lumalabas sa aking bunganga.

"Bakla! Okay ka lang?" Tanong sa akin ni Jean.

"IBABALIK KO SAYO ANG TANONG JEAN! OKAY KA LANG!? kasi ako hindi! nakita nyo ako kung pano ako nasaktan ng mga panahon na yun! Tapos tatanungin nyo ako kung okay lang ako? MGA TANGA BA KAYO!" Sigaw ko sa kanilang lahat.

"Ashton? Makinig ka muna kay, Vince!" Sabi sa akin ni Jean, tama si Vince lang naman ang lalaking bumalik kung kailan natuto ko ng bouin ang sarili ko.

"MAKINIG!" Sigaw ko sakanila. "UNANG UNA SA LAHAT PATAY KANA." Sabay duro ko kay Vince. "MATAGAL KA NG PATAY PARA SA AKIN." At hindi napigilan ng mga luha kung tumulo. "ALAM NYO TONG LAHAT." Sabay tingin ko kanila Jean, Aubrey, Den Mark at Clyde. Pero wala sa kanila ang nag sasalita at biglang.

"Oo! Alam namin tong lahat." Paunang sabi ni Bright. "Pinsan ako ni Vince, Pinakiusapan ako ni Vince para bantayan ka, bantayan ka kung sino man ang gustong umagilid sayong mga lalaki na may planong ligawan ka. Hindi ako tumutol sa  pakiusap nya dahil alam ko habang pinakikiusapan nya akong bantayan kita habang wala sya sa tabi mo nararamdaman ko kung gano ka nya kamahal." Pag papaliwanag ni Bright.

Sampal ko kay Bright. "Ginawa nyo akong tanga!? Pinaniwala nyo akong patay na si Vince pero ang totoo pala ay buhay na buhay sya at sayo naman Bright." Sabay duro ko sa kanya. "T*ng in* mo! Pinag katiwalaan kita tapos lulukuhin mo lang naman pala ako." At lumapit ako kay Vince at sinampal din sya. "PA-TAY KA-NA SA-A-KIN MA-TA-GAL NA!" At lumabas ako sa Cafeteria para umuwi sa bahay at para mawala kahit saglit ang sakit ng aking nararamdaman.

Author Notes:
 

            Maraming salamat sa lahat nang nag babasa ng story ko at nag vovote. Thank you talaga.