Na jaemin decided to keep the information about his pregnancy from Lee Jeno dahil sa pag-aakalang ito ang makakabuting gawin
pero paano kung sa pagdating ng hinaharap ay magtagpo silang muli pero meron nang pagbabago sa nararamdaman ni Jeno
matatang...
A/N: supposedly... buburahan ko na sana tong story na to pero NOMIN is waving at me. HAHAHAHA
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Busy ako sa pagtutulak ng cart na naglalaaman ng mga luggage naming. Palabas na kami sa Airport at hinahanap ang sundo naming. Ito naming dalawang bagets na kasama ko nag-aaway na naman.
"Baby Mino... bakit mo na naman inaaway ang kapatid mo?"
Nakayuko ako para mapantayan sila.
"eh kasi mommy ang bagal bagal niya maglakad"
"bakit ka ba ganyan oppa, lagi mo nalang ako inaaway."
"kasi panget ka!" binelatan pa nito ang kapatid
Napailing nalang ako sa dalawa. Napatingin naman ako sa panganay ko na tahimik lang na nakamasid sa mga kapatid. Haysss. Bakit ba kamukhang-mukha na nga siya ng dad- I mean ni Jeno, magkaugali pa.
"Minje.. wag ka na umiyak ha. Pagdating nila lola at lolo, kakain tayo ng ice cream, gusto niyo ba yun?"
Numingning naman ang mata ng dalawa at tumigil sa pag-aaway, si Jaeno naman ngumiti lang sakin.
Tumayo ulit ako at kinuha ang cellphone ko para matawagan si mama na nandito na kami sa Airport.
Sa halos limang taon na nag stay kami sa States, maraming nangyari sa akin, pati na rin ang pamilya at negosyo namin. Pagkatapos ko manganak ng triplet mga beh! Grabe! Naka three point si pareng Jeno. Si Jaeno ang panganay, sunod si Mino at si Minje na bunso at nag-iisang babae. Sa mga taon din na yun ay tinulungan ako nila mama sa pagpapalaki sa mga anak ko. Si kuya at Renjun na ang parang tumayong Daddy ng mga anak ko habang lumalaki sila. Last year lang nung biglang nag tanong si Mino tungkol sa Daddy niya, kung bakit daw wala ito or hindi sila binibisita. Masakit man sa akin magsinungaling sa mga anak ko pero nagawa ko.
Ang alam ng mga bata ay daddy nila ang nagbibigay ng regalo every special days pero ako lang ang namimili nun at nilalagyan ng letter na pinapasulat ko pa sa Fiancee ni Renjun na si Yangyang.
Sa loob din ng mga taon na yun ay nag training ako sa pagpapatakbo ng negosyo namin. Ako ang namamahala sa negosyo namin sa States pero kahit na ganun wala pa ring nakakaalam na isa akong Na dahil mahigpit ang bilin ko sa kanila na walang lalabas na anumang information tungkol sakin kaya curious na curious lahat ng business partners ni papa kung bakit daw hindi ako nagpapakita.
Okay na sana kami dun pero biglang tumawag si papa at sinabing kailangan niya ng tulong ko about sa business namin sa Korea. Nasabi din niya na final na rin daw ang desisyon niya na ipapakilala na niya ako sa mga ka business partners niya pati na rin ang mga anak ko.
"HOY!"
"ay kabayo! Yah! Kuya wala namang ganyanan!"
Siniko ko naman ang baliw na kuya ko na fully disguised. Napatingin naman ako sa mga anak ko na masayang-masaya habang nilalantak ang pasalubong na dala nila mama.
"anak... how's the flight?"
"okay naman ma. Medyo mahirap lalo na at makulit tong dalawang to"
Kinurot ko ang mga pisngi ng mga anak ko na nagpahagikhik sa kanila. Napatingin ako sa nilalantakan nila at nakitang chocolate buns pala. Kinuha ko sa aking bag ang tatlong bottled water para sa tatlo.
"pagkatapos niyong kumain diyan, uminom kayo ng tubig, okay?"
"yes po mommy!"
Sabay sabay na sabi ng tatlo.
"oh siya sa kotse na tayo mag-usap usap baka maipit pa tayo sa traffic, hindi pa nakakapag lunch yang mga bata"
Pagkatapos sabihin yun ay dali dali naman umalis si dad para kunin ang kotse habang karga-karga si Minje at hawak ang kamay ni Mino
Kukunin ko na sana ang mga bagahe namin mula sa cart pero dala dala na pala yun ni kuya habang nakasunod si Jaeno sa kanya. Hay nako! Tung mga bata na to.
"iniwan ka na ng mga anak mo hahahaha"
"ewan ko ba sa mga bata na yun ma hahahaha."
Nag smile naman si mama sa akin
"welcome back anak"
"welcome back to me maaa. Namiss ko ang Korea. Namiss ko yung panahon na kayo yung nasa States habang nandito ako hahahaha"
Lumungkot naman bigla si mama. Na sense ko na naging down na lang bigla ang mood ni mama kaya niyakap ko siya.
"sorry anak kung lagi ka naming iniiwan dito. Sorry"
"mama naman. Joke lang yun at tsaka okay lang po yun ginusto ko rin naman po yun. Kung ano man ang nangyari noon, past is past. Nakamove one na ako ma."
Naglakad na kami papunta sa parking area nang bigla ulit nagsalita si mama
"nakamove on ka na ba sa kanya anak?"
Napatigil nalang ako bigla at napatitig kay mama.
"ma... nakamove on na ko."
"so... okay lang na makita mo siya?"
Natamimi ako sa tanong ni mama. Kaya ko na ba talagang Makita siya? Nakamove on na ba talaga ako?
"ewan ko maaa. Hindi ko alam.. natatakot ako"
Niyakap ako ni mama
"basta anak kahit anong mangyari nandito lang kami."
"thank you maa! The best talaga kayo. I love you"
"I love you too baby Jaemin namin"
Hinalikan pa ni mama ang tuktok ng ulo ko habang nakayakap pa rin sa akin.
"pero anak... hindi mo pa rin ba sasabihin sa kanya ang tungkol sa mga bata?"
"ma... di ko pa alam maa. Natatakot ako ma. Natatakot ako na ba ka kunin niya sakin ang mga bata, ma.. alam mo naman na sila na ang buhay ko.. di ko kakayanin kung mawawala sila sa akin.. maaaa"
"anak. Nandito lang kami. Hindi rin naman kami papayag na mawala ang mga apo naming sayo. Basta kung ano man ang desisyon mo anak susuportahan ka namin. Wag kang mag-alala sa dalawang unggoy, si mama na ang bahala"
"thank you so much mama. Thank you sa inyo nila papa at kuya. I'm so bless to have you as my family"
"we are also lucky to have you Jaemin."
Bigla na lang sumikip lalo ang pagkakayakap sa akin ni mama pero nakaramdam ako ng dalawa pang katawan na nakayakap sa kin.
"bakit kayo nagmomoment ng hindi kami kasali?"
"Iba din to sila dad hindi tayo pinapart sa family huhuhuhu."
Natawa naman kami sa inasal ni kuya. Kahit talaga kailan hahahaha. Kahit na ano pang mangyari, basta kasama ko sila at ang mga anak ko alam ko kakayanin ko to.
Bumitaw kami sa isa't-isa at bnigyan ako nila papa ng tig-iisang kiss sa magkabilang pisngi ko bago humarap sa parking are kung saan nakabukas na ang pinto ng kotse at nakadungaw na ang mga bata.
"halika na anak at baka bumuga na ng apoy sa sobrang gutom ang mga apo ko. Alam mo naman si Mino pag nagutom nagiging bugnutin, mana sa uncle"
"yah! Pa!"
"hahahaha sige pa alis na tayo"
At bumiyahe na kami papunta sa restaurant na kakainan namin na di alam kung anong mangyayari dun.
