BİR AVUÇ NEFES

2.Bölüm "Korku"

Taksi evin önünde durmuştu . Neden bu kadar çabuk gelmiştik ki ben bu yol hiç bitmesin diye dua ederken hemde ...

Elim ayağım titriyor , bir yandan nefesim kesiliyor ,bir yandan da terleyen avuç içlerimi bacağıma siliyordum . Hemen taksiciye parasını ödeyip evin kapısına geldim korkuyordum sadece
Ama alışkındım her gün aynı seneryoyu yaşamaya ...

Son kez cesaretimi topladım . Korkmamalıyım , korkumla yüzleşmeliyim dedim kendime .
Çünkü biliyordum ki korku gerçek değil , korku bizim kendi kafamızda ürettiğimiz düşüncelerdi , bizim hayal gücümüzün bir ürünüydü aslında.

Elim titrese de zili çalmayı başardım bir kaç dakika sonra açıldı kapı . Babam karşımda bana sinirli bir şekilde bakıyordu .

"Geç , kız içeri ne işin var dışarda bu saatte dedi ."
Sesimi çıkarmadan içeri geçtim .

"Ben sana eve  geç  saatte gelinmeyecek  demedim  mi ? dedi .

Birden üzerime gelip yüzüme tokat attı sonra bir kere bir kere daha derken ardı arkası kesilmiyordu vurmalarının .

Bu sefer tatmin olmamış olacak ki üzerime çıkıp daha çok dövmeye başladı .

"Dur ! Baba dur nolur yapma" dedim . Canım yeterince yanıyordu zaten ama o beni duymuyordu bana vurmaya devam ediyordu . Hıncını almak istermiş gibi .

O vurdukça hissizleşiyordum , hissetmiyordum artık ama gücümde kalmamıştı zar zor nefes alıyordum .

Onunda gücü kalmamış olacak ki kalktı üzerimden

"Kalk ! git bana bira , içki falan alda gel evde kalmamış " dedi . Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülüyordu . Daha ne kadar dayanabilirdim bilmiyordum.

Bütün gücüm adeta üzerimden çekip alınmış gibi hissediyordum .
Ayağa kalkmaya çalıştım zor da olsa . Çantamı alıp direk evden adımı  mı  dışarıya attım . Yorulmuştum artık ama üzülmüyordum çünkü bir yerden sonra artık alışmıştım gözümde normallesmişti her şey ...

Kabul ediyordum . Hem üzülsem kimin umrundaki şuracıkta ölsem arkamdan ağlayacak yasimi tutacak bir kişi bile yokken üzülmenin ne faydası vardı ki ...

Dönüp bakıyordum kendime , yaşadiklarima , geçmişime ...
Beni benden başka düşünen , değer veren , önemseyen , seven var mıydı ki . Yoktu işte yoktu .

Saatlerce ağladım her ağlamam yüzünden yüzümdeki yaralar , daha da acıyordu .

Ama umursamadım canım yansada . Ayağa kalktım bizim eve yakın olan markete doğru gitmeye başladım .

Kafam dalgındı o sırada ne kadar yürüdüm bilmiyorum . Sokağı döndükten sonra kafamı kaldırıp baktığımda çıkmaz sokağa girdiğimi anladım , ama en kötüsü de hiç bilmediğim bir sokak olmasıydı .

Sanırım kaybolmuştum . Allah kahretsin dedim kendime neden daha dikkatli  olamamıştım ki ! Ben söylenmeye devam ederken birinin bana seslenmesiyle o tarafa yöneldim.

"Hişt , güzellik nereye böyle gel buraya gel , gel hem bak daha karpuz kesecektik hem iki de gözümüz şenlenir fena mi olur hem " yanındakilere dönüp
" digmi gençler" dedi .

İşte şimdi hapı yuttun gece dedim ne yapacaktım şimdi ben .

Yarım ağız gülerek benimle dalga geçiyorlar , hem de üzerime doğru yürüyorlardı . Ellerinde şişeleri görünce sarhoş olduklarını anlamam uzun sürmedi .

Üç kişilerdi hepsi üzerime doğru gelip tam yanimda durdular hepsi de leş gibi içki kokuyorlardı aynı babam gibi yüzümü buruşturdum bir kez daha tiksindim içkiden neden içiyorlardı şu zıkkımı bir türlü anlam veremiyordum zaten dönüp tekrar yüzlerine baktım korkuyordum , korkudan hareket edemiyordum bile

"Uzak durun ! Yaklaşmayın sakın bana yoksa sizi mahvederim diye bağırmaya başladığımda korkup kaçarlar belki diye düşünmüştüm o sırada sesim sokak ıssız olduğu için yankı yapıyordu .

İçlerinden biri "Hadi ya ! nasıl olacakmış o güzelim " dedi .
Öbürüne "Duydun mu ? Bak o minicik aklıyla bize meydan okuyo " dedi . Onlar gülmeye devam ederken bunu fırsat bilip geri geri gittim arkamı dönüp koşmaya başladım.

Ne kadar koştum bilmiyordum artık ayaklarım beni taşıyamıyordu tek bildiğim çok yorulduğumdu ama onlar hala peşimden geliyordu . Sarhoşlardı ama yorulmuyorlardi . Ne garip .

Nasıl onları atlaticam dediğim sırada yolda karşımda bir araba geldiğini görünce hemen önüne atladım . Araba ani frenle durmuştu . Ama ben nefes nefese arabanın içindeki kişilere bakıyordum , İki tane erkek şaşkın bir şekilde bana bakıyorlardı .

Artık gözlerim yorgunluktan kapanmaya başlıyordu . Daha fazla dayanamayacagımı anlayınca kendimi bıraktım .

Ve karanlığın beni kasvetli içine çekmesine izin verdim ...

Medyada Gecenin fotoğrafı var arkadaşlar keyifli okumalar yorum yapmayı ve begenmeyi unutmayalım 😊😊