3.Bölüm "Acıyor Kalbim"

73 6 5
                                    

Başımın ağrısıyla gözlerimi yavaşça araladım ve  yatakta  doğruldum . Gözlerimle etrafı  gezdiğimde asıl  büyük  şoku  o  zaman  yaşadım çünkü  bulunduğum bu  yer  benim odam  değildi   ,iyi   ama,   burası neresiydi  ,  yoksa   kaçırıldım  mı ? O sarhoşlar   bana  bir  şey  mi  yaptı ? diye   düşünmeye  devam  ederken içimi   bir   korku   salmıştı.
Hemen   yataktan   kalkıp   odanın içinde   bir  ileri  , bir  geri  volta atmaya  başladım .

Bakışlarımı   bir   an   odaya çevirdiğimde   odanın   dekorasyonu  dikkatimi  çekti  çok güzeldi  gerçekten.

Genellikle  odaya  gri   tonlar hakimdi   sağımda   ve   solumda  iki tane   komidin   vardı .

Üzerlerinde   sade   ama   bir   o kadar   da   şık   abajur   lambalar vardı .
Hemen   sağ   tarafta  bir  gardırop ve   yatağın   hemen  üst  tarafında çok   güzel   bir   kaç   tablo  ve çerçevelenmiş   aile   fotoğrafları vardı...

Oda   çok   sadeydi   aslındabende olsam  böyle  sade  bir  oda isterdim .

Her  zaman  abartılı , gösterişli şeyleri   kullanmaktan  kaçınırdım , sevmezdim  çünkü . Zaten  hiç  öyle eşyalarım  da  olmamıştı .

Tam   dalmışken   odanın   kapısının açılmasıyla   dikkatimi   o   yöne doğru   verdim   .Tanımadığım biriydi ,   orası   kesindi .  İçeri   girince   konuşmaya   başladım hemen .

"Sen   kimsin ? beni  buraya  sen  mi getirdin  ? Ne  işim  var  benim burda ? Neden  buradayım ? " diye sorular   sormaya   devam   ederken beni   durdurup   konuşmaya başladı .

"Önce   bir   nefes   al  ,  sakin   ol biraz ,  bak    benim   adım   Rüzgar burası   da   benim   evim   ve   benim   odam  , dün   yolda   aniden önümüze   çıktın .  Sanırım   senin peşinde   birileri   vardı   ve   sen onlardan   kaçıyordun   sonra   o anda   da   bayıldın     zaten uyandırmaya   çalışmamıza   rağmen   uyanmadın   bizde adresini   bilmediğimiz   için arkadasimla   birlikte   seni   buraya getirdik " diye   açıklama   da bulundu   ne   çok   konuştu , o konuşurken   ben   yoruldum resmen   sanırım   yanlış anlamamdan   korkuyordu .

Dün   beni   sarhoş   bir   kaç   adam kovalıyordu   onlar   da   beni kurtarmıştı   önüne   atladigim arabadaki   kişilerdi   şimdi hatırlıyordum   her şeyi ...

BİR AVUÇ NEFES Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin