6. Bölüm " Küçüğüm "

66 5 9
                                    

Dünya    küçük    derlerdi    de   hiç inanmazdım  ,      gerçekten   de öyleymiş . Kader    işte ,    yine oynuyordu   insana   oyununu   ,yine  karşılaştırıyordu     seni     o     bir     gün      geleceğine    dair     umudunu   kaybetmediklerinle    ...

Onu ,   bir   daha   görebilecek olmak   hiç   aklıma   gelmezdi ,   ama    merak   da   ediyordum   onu . Acaba   şimdi   nerde ? , şu   anda   ne   yapıyordur ? , bir    daha karşılaşırmıyiz   onunla ?    diye düşünüyordum    sürekli , ama   tüm bu    sorulara   bir    cevapta bulamıyordum  taki    bugüne   kadar ...

Emel   Hoca , Rüzgar   Çağlayan .... dediğinde   şaşırmış ,   bir    anda heyecanlanmıştım .  Kalbim   hızlı hızlı   atmaya   başlamıştı .  Elimi kalbime   koydugumda   tam    o sırada   kapı    çaldı . Sınıftaki   tüm gözler ,   benimde   dahil   kapıya dönmüştü .

İçeriye   giren   kişiye    baktığımda
donup   kalmıştım   bir   anda . Ben başka   birini    görmeyi   beklerken , bambaşka    birini karşımda    bulmuştum .
Kapıdan   giren   kişi    beni   bir   kaç   gün   önce   o ,   sarhoş adamlardan   kurtaran   Rüzgar 'dı bu   oydu .

İyi   ama   şimdi   onun   burda   ne işi   vardı    onu    anlayamamıştım . Ben   hala   şaşkın    şaşkın    bakmaya   devam   ederken    Emel   Hoca 'nin     konuşmasıyla    ona   döndüm .

"Evet ,   çocuklar   aramıza     bir kişi    daha   katıldı , demin   listede ismini   okumuştum    aslında ,   belki    duymamışsınızdır    bu , yeni arkadaşınız    Rüzgar , Rüzgar Çağlayan ".

" Ne ! , Nasıl   ya , olamaz " diye birden   bağırınca   bütün   gözler bir   anda   bana   dönmüştü . Emel Hoca

"Gece ,   kızım ,   ne   oldu ? İyi misin   sen ? " deyince   kendime gelip

" İyiyim  hocam ,  size  demedim     bir    şeyim    yok   merak   etmeyin "   dedim . Emel   Hoca     Rüzgar ' a dönüp .

"Neyse ,   Rüzgar   oğlum   hoş geldin    sende   aramıza , hadi bakalım    sende   boş   bir   sıraya geç   otur " dediğinde   o   direk bana   doğru   gelmeye başlamıştı , tesadüfe  bak  sınıfta   tek   boş   sıra benim   yanımdı   malesef .

Hala   inanmakta  zorluk   çekiyordum    yoksa   o   Rüzgar   bu rüzgar    olabilir   miydi ? belki   de oydu , kim    bilir   ama    bunu anlamak   oldukça    zordu . Çünkü onunla    en    son     birbirimizi gördüğümüzde     çocuktuk .
Ben   on   iki    yaşlarında    falandım oda   benden   bir   iki   yaş   falan büyüktü .

BİR AVUÇ NEFES Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin