BİR AVUÇ NEFES

4.Bölüm " Müziğin Büyüsü "

Acıyı sevmek olur mu ?

Ben çok kez dayanamam , kaldıramam , yapamam dediğim şeylerin üstesinden geldim ve bu sayede daha da güçlendim .
Bazen taşıyamayacağım ağır yükler yükledi bu hayat hem omzuma , hem de yüreğime .
Onlara rağmen yine güçlü durmaya çalıştım .
İnsanların karşısında gülümseyerek acımı sakladım ve güçlüyüm pozu verdim daima . Kabul ediyorum bir çok kez düştüm ama önüme ne kadar engel çıkarsa çıksın ayağa kalkmayı öğrendim , kendi başımın çaresine bakabilmeyi öğrendim . Ve şu konuda artık hiç şüphem yok bir daha kolay kolay düşmeyeceğim ama düşersem de ayağa yine kalkabileceğim çünkü o gücü artık kendimde hissediyordum dedim .

Evet , bunun ilk örneği de çalışıyor olmam aslında bir kafe de garsonluk yapıyorum bir kaç aydır .

On ikinci sınıfım ve hayalim iyi bir üniversitede hukuk bölümü okumak .
Babamın durumu belli zaten o yüzden kendi masraflarımı kendim karşılamak zorundayım .
Bu yüzden çalıştığım paranın bir kısmını şimdi bir kısmını da üniversite masraflarım için bir köşeye ayırıyorum .

Bu düşüncelerle ne kadar yürüdüm bilmiyorum . En sonunda eve varmıştım . İçeriden ses gelmeyince babamın evde olmadığını anladım hemen odama çıktım .

Kısa bir duşun ardından altıma siyah bir kot pantolon üzerine de v yaka kırmızı bir tişört giydim . Çantama gerekli eşyaları da koyduktan sonra da işe gitmek için evden ayrıldım .

Otobüse binip doğruca kafeye doğru yol aldım . Kafemiz sabahları çok sakin olurdu aslında .
Ama akşamları canlı müzik olduğundan dolayı daha Kalabalık olurdu .
Tabi bu da ortama çok hoş bir hava katıyordu .
Ben müzik dinlemeyi oldu bitti çok severdim . Çünkü müzik ruhuma iyi geliyordu .

Bazen bende az çok mırıldanırdım . Herkes sesimin çok güzel olduğunu söylerdi ama ben pek umursamaz ve sesimi hiç beğenmezdim .

Ada ' ya söylerdim bir tek , bide bazen çok ısrar eden olursa onlara .
Ada demişken canım arkadaşım ya onu ne çok özledim bir bilse .
Neyse ki , bir kaç gün sonra okul açılıyordu  onu  görebilecektim.

Tatil olduğu için o ailesiyle birlikte İzmir / Alaçatı ' ya tatile gitmişti .

Onunla telefon da sık sık konuşurduk ama bir kaç gündür hiç konuşamamıştık . O da aramamıştı Allah ' tan . Bu halde konuşamazdım çünkü .

Ada her şeyimi bilirdi birbirimizden gizlimiz , saklımız olmazdı hiç , ama bazen bana üzüldüğünü , halime acıdığını biliyordum gözlerine bakınca hissediyordum çünkü .
Gözler daima doğruyu söyler sizi yaniltmaz asla .
Bende fark ediyordum işte ama yine de bana destek olup hissettirmemeye çalışıyordu çok düşünürdü beni .