Best Friends||✔

Chapter Thirty

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
“The love that comes from friendship is the underlying facet of a happy life.” – Chelsea Handler
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

MADDIE

"How did you manage to get me out of bed again?"-I ask.

" By telling you that we are going to spy on Kelly and Riot."-Sagot ni Chelsea sabay silip sa magazine na tinatagoan niya.

"Guys, hinaan niyo lang ang mga boses niyo. Baka makilala nila tayo."-mahinang saad ni Rancho na nasa tabe ko sabay inom sa kape niya.

Chelsea, Marky, Rancho and I are currently here at the cafe here in the Resort. Nasa pinakagilid kame at nagtatago sa mga hiniram naming mga magazines dito sa cafe at sinusubokang hindi makita nila Kelly at Riot. Well, mukang hindi naman nila kame napapansin dahil busy sila sa paglambingan-or more like-landian.

I hate seeing this. Really. Hate seeing this.

Don't get me wrong, shiniship ko silang dalawa pero sobrang unusual na makita silang ganito. Ang alam lang namin meron nang gusto si Riot kay Kelly pero hindi namin alam na ganito na pala sila ka close. So close enough to kissing, in public. Meron namang sunglasses at black cap si Riot para naman hindi siya masiyadong makilala ng mga taong nakakakilala sa kaniya.

Masiyado pa namang maaga kaya wala pang masiyadong tao dito sa cafe.

Yung ibang mga tao naman na nandito ay nagtatakang nakatingin sa amin, pero masiyado kameng busy kaka-spy sa dalawa para pansinin pa sila.

Chelsea and Marky managed to get me out of bed. Well Chelsea did. Si Marky naman nanatili lang na nakatayo sa pinto hanggang sa masigurado niyang safe na para sa kaniyang pumasok.

Siguro binalaan siya ni Chelsea na pumapatay ako ng tao kapag ginising nila ako ng wala sa oras.

Well it is not my fault that I'm not a morning person, at kaya kong pumatay ng tao para lang hayaan na nila ako sa beauty rest ko. Ang tanging dahilan lang na bumangon na ako ay dahil bigla akong naexcite na magiispiya kame kina Kelly at Riot.

They both kept their relationship suspiciously secretive kaya sobrang curios kameng mga kaibigan nila. At first sobrang ayos ng plano namin. Merong pekeng bigote si Rancho na hindi namang halatang peke at malake talaga ang tulong ng mga magazines para makatago kame ng mabute. Pero hindi namin marinig ang pinag-uusapan nila kaya sumalin kame sa kabilang table na medyo malapit sa kanilang dalawa para marinig namin ang mga pinag-uusapan nila. Naguusap lang naman sila about sa food, kung gaano ka saya ang trip namin dito, at kung kailan babalik si Riot sa Manila.

We were about to go happy that everything was fine and now we have a proof that they're officially going out. Chelsea managed to click a few photos. Aalis na sana kameng lahat pero biglang tumayo si Riot at papapunta sa gawi namin dahilan para magpanic ako at sinabehan ang lahat na magtago.

So out of pure instincts all of us run and hid in the closet right next to us. It was after that we closed the door that we realised how much of an idiotic decision we've made. Kaya heto kame ngayon, nastuck sa isang closet na merong iilang libro at sobrang dilim.

Sinubokan naming hanapin ang handle pero hindi namin makita kaya sumoko nalang kame.

"Death in a closet due to suffocation."-padramang saad ni Chelsea. "I can't think of any worst ways to die. Lalo na kapag ang best friend mo ang nagtrap sa'yo dito."