Yatakta huzursuzca kıpırdanıp gözlerimi araldı genç kız yavaşça. Bulunduğu yeri yoklar gözlerle sorgularken eli saten çarşafa değdi. Gözleri açılırken bulunduğu yerde doğruldu ve oturur pozisyona geçerken çıplak vücudunu saran çarşafı da kendisiyle beraber taşıdı.
Sırtını soğuk ve deri kaplı yatağın sırt bölümüne yaslarken yanında uyuyan adama baktı. Gözleri doldu yavaşça genç kızın. Bir damlası yanaklarından süzülüp siyah çarşafa damlarken düşüncelerini yokladı. Pişman mıydı ? Bilmiyordu. Ancak kalbinin oralarda bir yerin yandığına emindi, için için hissedsiyordu bunu.
Daha özel olmasını beklerdi belki ama .. Artık bunu düşünmek istemiyordu. Pişman olduğuna değil de, yaptığının doğru olduğuna kendini inandırmak istiyordu ve bunu yapacaktı. Sonuçta onun bir suçu yoktu.
Ama aklından o kız gibi kötü karakterli birisine benzeme düşüncesi geçtikçe gözleri bir kez daha yanıyordu ve bunu durduramıyordu. " Ben bunu nasıl yaptım ? " diye fısıldadı gözlerinde biriken yaşlarla. Kalbinin o küçük kısmının yanıcılığı daha da artarken nefes almaya çalıştı, yapamadı.
" Ben bunu nasıl yapabildim ? " dedi güçlükle. Elinin tersiyle gözlerinde biriken yaşları silerken yanında uyuyan adamın kıpırdandığını gördü. Hemen yatar pozisyona geçti ve gözünde birikmekte olan yaşları sildi.
" Zeynep ? " diyen uykulu sesi duyarken genç kız, titredi kendi kendine. Kendini suçladı tekrar. Bunu yapmamalıydım dedi içinden. Arkası adama dönük bir biçimde bunları düşünürken adamın kolları genç kadını sardı, kendine çekti. Karşı çıkmadı. Bunun yerine gözlerini kapatıp bir süre düşünmemeyi tercih etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kıvırcık ve Turuncu (ZEYKER)
ChickLit" Hala benim kıvırcığımsın değil mi ? " derken sesi titrek çıkmıştı genç adamın, gözündeki yaşlar hazırda bekliyordu. Genç kız cevap veremedi. Onun yerine eskiden tek güvendiği sığınağı olan zümrüt yeşili gözlerinden çekti gözlerini. Bir daha ne zam...
