KARMEN- iNTİKAM

Bölüm 10

10.BÖLÜM

Para ...Para...

Kendini ev sahibi diye tanıtan kişi bunları anlatırken ben de içimden konuşuyor ve şu soruları soruyordum. Niye böyle bir oyun oynanıyor olabilir ki? Bu insanlar sıkıcı olan hayatlarına renk katmak istedikleri için mi? Ya da parasını nereye harcayacağını bilmedikleri için mi? Yoksa heyecan mı arıyorlar? Yoksa manyak oldukları için mi? Bizim gibi sıradan düşünen, sıradan sade yaşayan insanlar için ne kadar ilginç şeyler bunlar. Yani küçükken halı, dayı çocuklarıyla ya da mahallede bu oyunu oynardık ama işin içinde paraların olması çok garip. Hem de ne kadar büyük paralar dönüyor burada.

Ben de şu an buradaydım. Ve ev sahibinin masalarımıza koyduğu paralara bakıyorum. Hiç bu kadar parayı bir arada görmemiştim. Acaba Zeynep'te benim düşündüklerimi düşünüyor mudur? Bana sıra gelince ne yapacağım? Gerçi ev sahibi anlattı. Karşındakine cevabını beğendi ki parayı al. Bu kadar kolay mı yani şu önümde duran paraya kavuşmak. İnşallah bana soru soran kişi aklı başında biridir de makul sorular sorar.

"Evet arkadaşlar...İlk numara geliyor.

8 numara soru soruyor 6 numara cevaplıyor."

Allah'ım nerdeyse bayılacaktım heyecandan. Soracağı soruyu vereceği cevabı merakla bekliyordum. Cevaplayacak kişi daha soruyu duymadan "Doğruluk" deyivermişti.

8 numara; "Bugüne kadar yaptıktan sonra en çok utandığın şey ne idi?" diye sorunca hemen cevaplayacak kişiye baktım. Hemen cevaplamadı beklemeye başladı. İçimden düşünüyor diye yorumladım. Birkaç dakika sonra,

6 numara; "İş yerinde on altı kişi çalışıyoruz. Her akşam bir kişi mesai bitiminden sonra iki saat mesaiye kalıyor ve kargoları hazırlıyor. O akşam sıra bende idi. İşim bitmişti ama iki saatim dolmadığı için çıkamıyordum. Can sıkıntısından patlayacak gibiydim. Gözüm fotokopi makinesine ilişti. Nasıl oluyorda koyduğun bir şeyin aynısını çıkartıyor diye düşünürken birden göğüslerimi fotokopi makinesine koyup çıktısını almak istedim ve yaptım da. Ancak bir kopyasını makinenin içinde unuttuğum için ertesi sabah da tüm ofise rezil olmuştum. Önce inkâr yoluna gitmiştim ancak sadece göğüslerim değil yüzümün de bir bölümü çıktığı için artık inkarda edememiştim. Rezil olmuştum utancımdan bir hafta izin alıp işe gitmemiştim. Sonra da istifa edip işimden ayrıldım."

Şu ana kadar duyduğum heyecan ve korku yerini gözlerimden yaş gelene kadar gülmeye bırakmıştı. Ben bile bayılmıştım bu cevaba. Kim olduğu belli olmadığı için bunu utanmadan söylediğini de hissedebilmiştim. Ama önemli olan bu cevabı benim beğenmem değil ev sahibinin beğenmesi idi.

Ev sahibi "On milyon kazandınız bir deste alınız ve masanın diğer tarafına koyunuz değince bu kadar kolay para kazanmak beni çok heyecanlandırmış korkularımı da yok etmişti. Bana da bir an evvel cevap hakkı gelsin diye dua etmeye başlamıştım. Ya soru sorma hakkı bana gelir ise ne tür bir soru sormalıyım diye de bir yandan da içimden soru düşünüyordum.