My Wife (KH)

Part12: Meeting Old Friend

[Author's POV]

៙ តុអាហារ ៙

រាងក្រាស់អង្គុយនៅកន្លែងដដែលដូចសព្វដងរាល់ថ្ងៃតែងតែមាននាងនៅចាំចាក់ទឹកដួសបាយចាប់ម្ហូបឲ្យគេឥឡូវបាត់នាងបាត់គេនឹកនាងខ្លាំងណាស់នឹកក្លិនរបស់នាងនឹកសម្លេងសើចរបស់នាងនឹកអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងរបស់នាង។នាងទៅចោលគេ1សប្តាហ៍ហើយនៅមិនឃើញមកវិញទៀតមិននឹកគេខ្លះទេ!?ឬនាងមិនស្រឡាញ់គេសូម្បីបន្តិចទេ!?រាងក្រាស់ញុាំបណ្តើរអួលដើម-កបណ្តើរសភាពគេពេលនេះមិនខុសពីកូនបាត់មេ ឆ្កែបាត់ម្ចាស់។

<<ខ្ញុំឆ្អែតហើយ!>>មូលហេតុដែលគេមិនចង់មកតុអាហារព្រោះតែបែបនេះ!វាពិបាកលេប។

<<ចៅទើបញុាំបានបន្តិចនឹង!>>

<<ខ្ញុំមិនឃ្លានទេ!លោកតាបន្តហូបចុះខ្ញុំទៅហើយ!>>ដៃក្រាស់ឈោងដៃយកអាវធំមកពាក់សូម្បីតែរឿងបែបនេះក៏ធ្វើឲ្យគេនឹកឃើញនាងដែលរាល់ដងឲ្យតែញុាំហើយនាងតែងតែយកអាវក្រៅពាក់ឲ្យគេឥឡូវពាក់ខ្លួនឯង។

រាងខ្ពស់បោះជំហានលឿនៗវែងៗសម្តៅទៅឡាន។គ្រាន់តែចូលមកដល់ភ្លាមទឹកភ្នែកដែលខំទប់ក៏ហូរមកច្រោកៗបេះដូងឈឺឆិបៗដូចគេយករណាមកអារម្តងបន្តិចៗ។

***

Lingyin's Scenes

In front the hotel

<<គួរឬអត់!?តែដើម្បីបង Min យើងត្រូវតែប្រថុយ!>>នាងរាងស្តើបោះជំហានមួយៗចូលក្នុងសណ្ឋាគារអតីតស្វាមីខ្លួន។

<<អ្នកនាង Lingyin មានអ្វីឲ្យយើងជួយដែលទេ!?>>Receptionist សួរឡើង។

<<ខ្ញុំចង់កក់បន្ទប់មួយលេខ113!>>

<<នេះសោរបាទ!>>

<<អឺ..ខ្ញុំមិនទាន់យកទេពេលដែលមានភ្ញៀវម្នាក់នេះមកចាំឲ្យគេ!>>នាងយកឈ្មោះនិងរូបថតរបស់ភ្ញៀវឲ្យគេមើល។

<<អ៎ បាទ>>ហើយរាងស្តើងក៏បោះជំហានចេញទៅ។

<<ជានរណា!?ដូចប្រហែល!>>Hoseok ដើរមកសួរ Receptionist.

<<ជាអ្នកនាង Lingyin!>>គ្រាន់តែឮភ្លាមនាយកម្លោះក៏រត់ទៅភ្លែតមិនស្មានសោះថាបានជួបនាងនៅថ្ងៃនេះគិតថាទៅទិញតែបៃតងដែលនាងតែងទិញឲ្យជាប្រចាំតែបែរជាមកឃើញអ្នកដែលទិញឲ្យ។