Final
Duyacaklarımdan korkuyordum. Ama bu duyacaklarımı sevdiğim adamın ve babamın yaşamış olduğu gerçeği yüzüme hızla çarptı. Ben duymaktan korkuyorsam onlar nasıl dayanmıştı acaba? Jungkook' un sesi ile ona döndüm. Gözlerini kapatmış hazır olduğuna emin olduktan sonra gözlerini açıp gözlerime bakmıştı. O korkuyordu. Duyacaklarımdan korkuyordu. Kendisi yaşamış olmasına rağmen hala beni düşünüyordu. Belli etmesede gözleri avaz avaz bağırıyordu korktuğunu.
" Bundan dört sene önce ben gerçekten çok kötü zamanlar geçiriyordum. Babam anneme şiddet uyguluyordu, sürekli içiyordu ama ben engel olamıyorudum. Annemi o canavardan koruyamıyordum. Dayanamıyordum annemin yüzündeki yaraları görmeye, defalarca o adama annemi bırakıp beni dövmesini söyledim dinlemedi, o zamanlar daha küçüktüm ve gücümde yetmiyordu ona karşı gelmeye. Bir gün annemin o adama yüzüne vurmamasını benim canımın yandığını o yüzden bedenine istediği kadar vurabileceğini söylemişti, hatta yalvarmıştı. Ama o adam bu sefer daha çok acı çektirmişti anneme. Bende dayanamayıp evden çıkmıştım. Kendimden nefret ediyordum çünkü annem ben dayanamadığım için daha çok acı çekmişti en iyisinin benim ortadan yok olmam olduğunu düşünmüştüm. Belki ölürsem o adam annemi daha fazla dövmezdi. Han nehrine gittim. Biraz nehri izledikten sonra tam atlayacaktım ki babanın sesini duydum. Bana engel olup hayatın güzel olmasa da yaşamanın güzel olduğundan bahsetmişti. O gün saatlerce konuşup içimi dökmüştüm o da bana tavsiyeler vermişti. Daha sonra bana söz vermişti bizi o adamdan kurtaracağına. Sözünü tuttu ve bizi o adamdan kurtardı o şu an hapiste ve uzun yıllar çıkamayacak. Babanla çok sık görüştük bana bir yetişkinden çok abi gibi tavsiyeler veriyordu ve benim tekrardan toparlanmama yardım etti. Bir gün o yanıma geldiğinde çok kötüydü. Çok beceriksiz olduğunu, her şeyi batırdığını ve sana iyi bir gelecek veremeyeceğini düşünmüş. İlk o zaman öğrendim bir kızı olduğunu. Ve seni bana emanet etti. Sürekli ona borçlu olduğumu söylerdim ve de o bunun söz konusu bile olmayacağını söylerdi ve kabul etmezdi ama o gün bana kızını korumamı söylediğinde kabul ettim, o beni hayata döndürmüştü, annemi kurtarmıştı.benden ne istese yapardım. Bana senin fotoğraflarını gösterdi ve senin hakkında bir kaç bilgi verdi. Durumunun kötü olduğunu söylemiştim, psikolojisi gerçekten iyi değildi bu yüzden doktora gitmeyi teklif ettim ve kabul etti. Benim küçük ağaçlık alanda bir evim vardı. Son zamanlarda kötü göründüğü için anahtarı ona vermiştim kafasını dinlemesi için, cuma gece oraya gitmişti ve biz pazartesi sabahı hastaneye gidicektik. Onu almaya geliceğimi söylediğimde yine berbat bir insan olduğunu ve daha fazla yapamayacağını söylemişti. Onu oyalamak için birşeyler söylüyordum, eve yaklaşmıştım ve engel olacaktım. Eve varmayı başarmıştım ama kapıyı kilitlemişti ve beni kapı ile uğraştırdı. En sonunda kapıyı kırıp içeri daldığım anda sandalyeyi ayakları altından kaydırmıştı. Beni hayata döndüren adam kendi hayatına son vermişti. Ona uyanması için yalvardım ama kalkmadı ambulansı aradım geldiklerinde çok geçti baban gitmişti ve ben engel olamamıştım. Sonra seni tekrar buldum ve seni izlemeye başladım. Başına kötü bir şey gelmemesi için her şeyi yaptım ama sana aşık olmaya engel olamadım. Annenle o zamanlardan belli tanışıyoruz ve bana o evde yapamayacağını seninde çok kötü olduğunu ve taşınmak istediğinizi söylemişti bende size bu evi ayarladım ve senin kaydını bizim okula aldım. Artık tamamen gözümün önündeydin. Bunları Eun' da öğrenmiş ve sana söylemekle tehdit etti beni. Aslında en başından belli hatta sen beni tanımıyorken bile ben senin gölgendim ve sana aşıktım. Senin daha fazla üzülmene dayanamazdım o yüzden kabul ettim ve Eun ile sevgili oldum ama hala seni çok seviyorum ve o da bunu biliyordu. İşte böyle güzelim, tüm gerçekler bunlar."
Çok ağırdı, tahmin ettiğimden daha ağırdı. Odada benim hıçkırık seslerin yankılanıyordu. O anlatıyorken annem daha yarısında dayanamamış ağlayarak çıkmıştı odadan. O da ağlıyordu ama kendini zor tutuyordu. Gelip beni göğüsüne çekti. Sıkıca sarıldı, sarıldım.
Bana söz verdi, babam gibi gitmeyeceğine, bana hayatı sevmeyi tekrar öğreteceğine ve her zaman sığındığım limanım olacağına söz verdi.
Ve sözünü tuttu. Yıllardır benim sığınağım oldu, onun sığınağı oldum. Birbirimizin göğüsünde göz yaşı döktük, ama yinede vaz geçmedik yaşamaktan. Şimdi yaşamanın güzelliğini anlattığımız bir kızımız bir oğlumuz var. Kızımızla her ne kadar karnımdayken fazla anlaşamasakta oğlumuza yavaş yavaş hayatın güzelliklerini anlatıyoruz.
Belki çok şey kaybettim. Mutluluğumu, babamı, dostum dediğim kişiyi hatta yaşama isteğimi bile kaybetmişken o bana yaşama sevinci oldu mutluluk oldu, bana her gece masallar anlattı yaşamanın güzelliğine dair. Ben onun doya doya saçını okşadım, o da benim saçımı okşamasını sevdiğim tek insan oldu. Ben kaybettiğim yerden onu kazandım.
🌙
