The Ugly Prince (Season-1)(completed)

အခန္း(၆)

(လက္ရည္တျပင္တည္းထမင္းဝိုင္း)

မိုးနဂါးတကၠသိုလ္သို႔စေရာက္ကတည္းက
႐ုပ္ဆိုးမင္းသားေလးစတင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္အလုပ္မွာအတိုင္းတိုင္းအျပည္ျပည္မွမင္းသားမ်ားကိုေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ႏိုင္ငံ၏အရွင္သခင္ပေဒသ
ရာဇ္၊ဧကရာဇ္မ်ားျဖစ္လာၾကမည့္မင္းသားမ်ားကိုမည္သူ႔ကိုမွေလွ်ာ့တြက္လို႔မရ။ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္မိမိႏွင့္ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ၾကရမည့္သူမ်ားျဖစ္သည္။

ထိုသို႔ေတြးမိေတာ့ဆားေတာင္ျပည္အေၾကာင္းကေခါင္းထဲအလိုလိုေရာက္လာသည္။မိမိတို႔
တိုင္းျပည္၏အေျခအေန။

တစ္တိုင္းျပည္လံုးကိုဖံုးလႊမ္းေနသည္ကဆား
ေက်ာက္ေတာင္မ်ား။ဘယ္ေနရာေရတြင္းတူးတူးေရငံသာထြက္သျဖင့္ေသာက္ေရပင္ရွားပါး
ခက္ခဲလြန္းသည့္တိုင္းျပည္။

စားနပ္ရိကၡာအေျခအေနဆိုလွ်င္ပို၍ပင္ဆိုးေသးသည္။စိမ့္ျမစ္ကမ္းေဘးတစ္ေလွ်ာက္ျမစ္ဝွမ္းလြင္ျပင္မွလြဲ၍တစ္တိုင္းျပည္လံုးစိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ေဆာင္၍မရ။

ျမစ္ဝွမ္းလြင္ျပင္မွထြက္ရွိသည့္စားနပ္ရိကၡာႏွင့္တိုင္းျပည္၏လူဦးေရမည္သို႔မွမကာမိ။တိရိစာၦန္အစာပါရွားပါး၍ေမြးျမဴ ေရးလဲလုပ္ေဆာင္လို႔မရ။

ျပည္သူမ်ား၏အလုပ္အကိုင္ကိုလဲစဥ္းစားၾကည့္မိသည္။ေက်ာက္ခဲတမွ်မာေက်ာလွသည့္ဆားေက်ာက္ေတာင္မ်ားေပၚတြင္ဆားခဲမ်ားကိုခဲရာခဲဆစ္တူးထုတ္ဖဲ့ထြင္ၾကရသည္။ဆားခဲမ်ားကိုဆားမႈံ႕မ်ားျဖစ္ေအာင္ထုခြဲၾကရသည္။

အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့ၿပီးၾကံဳ လွီသည့္ခႏၶာကိုယ္ကိုပိုင္ဆိုင္ထားၾကသည့္ဆားက်င္းေျမအလုပ္သမားမ်ားကဆားေတာင္းမ်ားကိုမႏိုင့္တႏိုင္သယ္ပိုးၿပီးဆားကုန္သည္တို႔ထံပို႔ေဆာင္ေပးၾကရသည္။

ဤသည္ကတိုင္းသူျပည္သားတို႔၏အားကိုးအားထားျပဳရသည့္အလုပ္အကိုင္။ခ်မ္းသာျခင္းနတၳိ။စားဖို႔ပင္အႏိုင္ႏိုင္။ျပည္သူအားလံုး၏တစ္ခုတည္းေသာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကမိမိပင္ျဖစ္သည္။