To Love or Not

Chapter 1

Chapter 1

"Yvette."

"Po?"

"How's your enrollment, hija?" tanong nang Intsik na lola ko and I faked a smile. Boring. Kainis.

"Its okay, Ma. Xavier's great." I again, faked a smile.

"Ganon ba? Wala ka bang planong mag transfer dito sa Manila? Its also good in here," gusto kong maubo dahil sa sinabi nya. Mapilit talaga ang isang 'to!

"Its fine ,Ma. Maganda din naman ang Xavier. Besides, CDO is great. Bakit ako aalis doon?" I smiled sweetly. Mapilit na matanda, nakakabanas.

"Ma, stop it." sinulyapan ko si Dad dahil sa sinabi nya. I almost roll my eyes. Playing safe ang Daddy ko! Isumbong kita na may iba kang pamilya eh. Kainis, plastik.

"Okay okay. Anyway, where's Ysmael?" tanong nya at naglibot nang tingin. Wala. Bakit ka naman nag eexpect na aattend ang kapatid ko dito?

Mag wawala lang sya. Tss.

"Where's your brother, Yvette?" tanong ni Lola sa akin. I shrugged,

"Hindi sya nag flight papunta dito, Ma. I don't know. He felt so sick, nong iniwan ko sya sa bahay." I lied. Yeah right. Nasa Clubs si Kuya Ysmael, he's always there. Ayaw nyang makita si Dad or the Lee's. He hates them, I too..pero babae ako, I would rather act so plastic kaysa sabihing suwail akong anak/apo.

"Is that so? Lorenzo, you should go home ,at CDO. Alam kong busy ka sa Palawan because of the case, but you should check your family too. Yvonne is already dead, you dont want your children to rebel, do you?" pangangaral ni Mama. Hay! Mabuti panga't yan ang pagsabihan mo, Ma.

Nang mahimasmasan naman, at nang malaman nyang ilang buwan na syang hindi umuuwi sa amin. Grabe! Ang kapal nang mukha nang tatay 'kong 'to. Ay shit!

"S-Sure ma, titignan ko po." kinakabahang aniya. Jusko. Sana matapos na itong araw na 'to! Hindi naman talaga ako mag aabalang makasama pa sila nang matagal, as I said, mas gusto ko pang sumama sa mga Buenavista na hindi ko kadugo kaysa sa mga Lee'ng kadugo ko.. Psh!

"Oh no, Dad. Diba mahirap iyong kaso? Its okay. We understand." ayoko lang talagang umuwi sya.

Kuya Ysmael get over it, I too. At tuwing naaalala ko/namin si Dad, bumabalik lahat. The memories and every damn horrible things. Ayoko, ayoko nang ganon. Its annoying. He's annoying. Sapat na 'yong ginawa nya para mas maging matatag kami.

He wrecked our lives, he broke us..at tuwing nakikita ko sya, I just cant forgive him. Sya ang dahilan kong bat nabuhay ako sa mundong 'to ,but the sin he made was very unforgiven.

"Okay lang ba kayo ni Ysmael ,hija? I am sure I'm giving you your money, right?" buti pa si Mama. Kahit medyo nakakainis, at control freak, she cares.

"Yeah, Ma. Natatanggap naman namin. Actually, I wasn't suppose to be here also." nagbago ang ekspresyon nang mukha nya dahil sa sinabi ko. "Pupunta kasi kami sanang Cebu, Ma. Hahabol nalang siguro ako sa kanila bukas."

"Oh? Is that it? Importante ba 'yon, hija? You can go now, if its important." umaliwalas ang mukha ko dahil sa sinabi nya. Oh darn! Madalas talaga gusto ko sya!

"No Ma, its okay. Hindi naman ganon ka importante but-" konting thrill.

"No. You can go now. I know its important. Hindi mo naman siguro ime-mention 'kong hindi, diba? Nasa labas ang Helicopter." tumango sya.

Nasa Resort kasi kami ngayon, resort namin..and the field is wide kaya kasya ang Helicopter doon, ngumiti ako nang matamis. Thank you God's of the God's!

"Uh. Thanks ,Ma. Babawi po ako," ngumisi ako sa kanya. She nodded,

"Three weeks of your summer vacation is enough with me Yvette. Its time for you to enjoy." malambing na aniya. I had the urge to kiss her ,so I did. She smiled, widely.

"Thanks, Ma. Ingat po kayo," and I made my exit. I didn't faced my Dad dahil masyado akong excited papunta sa Cebu! Ahh! This is gonna be fun!

I texted Kuya Ysmael.

Ako:

Kuya, meet me at Cebu. Sa mga Buenavista, I'll gonna be there.

Agad syang nagreply.

Ysmael Lee:

I'm with them, san ka?

Aba! Invited?!

Ako:

On my way. Lets meet. Sa may Helicopter Port.

Sya:

Dan will fetch you, he volunteered. I'm busy with Kir.

Napataas ang isang kilay ko. Kir? As in Kiara? Really, Kuya Ysmael? You are close with her? Ibang klase din naman talaga ang pagka selfish mo!

Hindi ko na nireply'an. Ang kapatid 'kong to naman talaga ay hindi pa kailan man ako prinioritize. Ibang klase! Inuuna ang ibang tao kaysa sa akin!

And wait— ano naman ngayon ang plano ni Daniel at sya pa talaga ang susundo sakin pagkatapos ko syang murahin at sampalin? Uh, really?