Chapter 14

109 5 0
                                    

Chapter 14

"So..how are you?" excited na tanong ko kay Gio nang magkaharap na kami sa Dinning hall nang Heaven's. He then sweetly smiled at ngumuya nang pagkain na na order na.

Matagal-tagal na kasi kaming hindi nagkita since he's studying at Manila, kaya ganon.

"I'm fine!" ngumiti ulit sya. "Ikaw dapat ang kinakamusta ko eh. How was college? First day mo ngayon diba?" ngumisi sya and I nodded.

"It was fine. Madami naman akong kilala." I smirked at him at ngumiti ulit sya. Oh those dimples.

"So, Business Add din pala ang bagsak mo?" humalakhak sya nang konti at hilaw akong ngumisi sa kanya.

"Yup! You know, Chinese like us are really into Business." I shrugged.

Supposedly, hindi dapat ako Business Ad. You know I like Food Tech even though I don't know how to cook, I wanna learn. Or else, Architecture or Landscape Arch. ako, but as I was saying, Chinese are really into Business.

"But you can take the MWF and TTS course if you wanna have another one," kumindat sya sakin at napaisip ako. Taking two course at the same time?

"Mahihirapan ata ako!" I chuckled.

"Knowing you..." tumitig sya at humalakhak. "You can do that." aniya at sumubo nang pagkain. I stared at him at unti-unti akong napangisi.

Giovanni Lu is just really perfect, inside and out.

We used to date. 'Nong summer lang din, we used to date on those high places or high lands. Lalo na pag nasa Manila ako. He knows like every damn beautiful place on Manila.

May Building din sila doon 'kong saan mataas ang roof top. That was our tambayan. Madalas kasi ay gabi kami lumabas, don din kami nag didinner. And he never failed to surprise me.

Ang kaso— Love is just really unexplainable. At hindi ko din alam 'kong bat ako mismo ay hindi naniniwala sa lecheng love na 'yan. Its like it doesn't exist at all.

Paano sina Mommy at Daddy? Well, its just lust...lahat nang nangyari ay dikta nang isip. Because of the brain, the heart works. Kaya ang love hindi nang gagaling sa puso, sa isip lahat. Lahat lahat.

Nagpatuloy ang dinner and as expected, hindi boring at hindi plain. Its not awkward either.

"Heyyy!" napa-angat ako nang tingin dahil sa tinig na 'yon. Awtomatik na napataas ang isang kilay ko. What is he doing here?

"Lara! Anong ginagawa mo dito?" mapang laro ang ngisi nya lalo na nong lingunin nya si Gio sa likuran ko.

"Ikaw, Kean? What are you doing here?" ni-head to foot ko sya.

"Ahh. Dinner! Take out lang." he shrugged. "Akala ko si Daniel ang kasama mo!" humalakhak sya. Attention bitch seeker.

"Bakit ka dito mag didinner?" inirapan ko sya.

"I'm staying here." he shrugged again. Oh well, that explains his porma. Naka shorts at sando lang kasi sya.

"Bakit ka dito nag i-stay?"

"Pinalayas ako sa Bahay. You know Ghayle, she's always like that. So many problems with my girls." he shrugged at muling liningon si Gio. "A date?" oh. I almost forgot.

"Uhh. Kean, this is Giovanni Lu. Gio this is Kean Buenavista. A friend!" I smiled at sabay kaming tumayo ni Gio. He shook hands with Kean, and Kean either.

"Alam to ni Dan?" tanong nang gagong si Kean. Tinaasan ko sya nang kilay.

"Why does he need to know? Tsaka, you are disturbing us. Umalis ka na nga?" naiinis na sabi ko at binalingan si Gio na nagtataka ngayon.

And then ,just like that, the dinner finished.

"Uhh! Lets see each other tomorrow? Mukhang pagod ka eh! Thanks for the dinner." ngumiti ako sa kanya and he gave the smile back.

"Sure! Nice meeting you, dude." aniya kay Kean at nagpaalam na sakin tsaka umalis na.

"Bitch!" I mumbled before rolling my eyes at him at umalis na doon. Narinig ko pa ang halakhak nya at ang pagtawag nya sa pangalan ko pero hindi ko na liningon.

Nang naka uwi ako ay nadatnan ko pa doon si Daniel.

"Oh, bat andito ka pa? Its past 8." mataray na pambungad ko sa kanya nang madatnan ko pa sya sa pool sa bahay, nakaupo sa isang Sun Lounge at may hawak na wine glass. I stared at him habang nasa malayo ako.

Those brown deep burning eyes.

I dont think I need to go near him.

"I'm waiting for you." he mumbled at uminom sa wine glass na hawak nya.

"Bakit mo ako hinihintay? Something to tell?" malamig na tanong ko.

"Enjoyed the dinner?" binalewala nya ang tinanong ko. Hindi ako nag lakad papalapit sa kanya and I kept our distance,

"Yup. How was yours?" tanong ko sa kanya and he just nodded.

Kinuha nya ang polo nya na naka lapag sa Lounge at tumayo na. Naka v-neck white shirt lang pala sya...hindi ko napansin.

"Next time..." he stared at me at umamba nang umalis. "Next time Lara..." nangalumbaba sya as he's staring. Kumunot ang noo ko. What's with the next time?

"I wouldn't let you to reject me again." my one brow arched.

"Whatever." ismid ko sa kanya.

"Try me, baby."

To Love or NotTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon