To Love or Not

Chapter 32

Chapter 32

Nakatulala lang ako buong hapon dahil doon. Ni hindi na ako nakapag concentrate sa pagkain nang lunch dahil lang doon. Nawawala ako sa wisyo but somehow— I felt guilty.

'Kong ako man iyong tinutukoy ni Dan sa interview whatever nya, which is obvious na ako nga, hindi ko alam 'kong anong irereact ko.

Technically, that means that since then on may gusto na sya sakin? Nagiging feeler at assuming lahat nang tao, alright. Maganda lang ako, pero tao padin kaya wala tayong magagawa kong mag eexpect ako. Shrug.

"Lara! Goodness!" tinignan ko ng masama si Courtney nang mag dabog sya sa mesa 'kong nasan kami. I drink at my frappe at tinignan ko sya nang masama.

"Kita mong nakarating na ako sa New York eh!" I hissed.

"Bakit gusto mong makarating sa NY? Tataguan mo si Dan ganon?" asik nya. Inirapan ko na at humalakhak naman si Tara.

"Para kayong sira eh." she mumbled.

"Nagsalita ang hindi." banat ko and she pouted.

"Kainin mo na yang sandwich mo! Pag yan kinain ni Tara ,sige ka." halakhak ni Court sa'kin and I rolled my eyes at them.

"Pero dinga. Seryoso, dipa kayo nagkita ni Daniel?" sumisimsim si Tara sa frappe nya nang itanong nya 'yan. Hindi mo talaga maiiwasan ang pagiging pakialamera nang mga kaibigan mo 'no? Nakakawala sila nang gana. Sakit sa bangs. Gusto ko tuloy magpa-bangs. Face palm.

"Hindi pa. Gusto ko mas maganda ako pag nagkita na kami." they both looked at me because of what I said.

"Minsan try mong lumaklak nang kahumble'an." hirit ni Courtney.

"Humble na ako sa lagay 'kong 'to." nakataas ang isang kilay na sabi ko at umirap sya dahil doon.

"Weh? Gusto mong magpakulay?" minodel ni Tara ang buhok nyang may highlights ngayon. Dahil maputi sya ay bagay na bagay sa kanya iyong kulay na 'yon. Its golden yellow, I think.

"Magpapakulay ako nang kulay orange." nagkatinginan ang dalawa dahil sa sinabi ko. Kalaunan ay sabay na silang tumawa.

"Hindi ko alam kong normal pa ba 'yan o nabaliw ka na." halakhak ni Tara. Inirapan ko muli sila. Jusko. Iikot na ang mundo ko dahil sa kakairap!

"Normal pa 'to. Ang ganda ko nga eh." umiling nalang sila dahil sa sinasabi ko.

"Tara Salon?" inubos na ni Courtney ang frappe nya at paubos na din ang sandwich ko. Lumingon sa'kin si Tara.

"Pag magpapa-salon tayo-anong gupit mo, La?" aniya. Medyo mahaba na din kasi ang buhok ko at aabot na hanggang sa bewang. Tinapos ko na iyong sandwich ko bago ko sya tapunan nang tingin saglit.

"Papa kulot ko. Tsaka red, orange at yellow na high light sa right." tinuro ko iyong buhok ko na gusto kong lagyan nang ganong kulay. Seryoso. Gusto ko talaga 'yon. Yong mag cocombine na red ,orange at yellow sa right part nang buhok ko. Kahit konting strands lang basta kita.

"Magpapakulot ka?" tanong nya ulit.

"Ay hindi." inirapan ko sya. "Papakulot ako. Sa baba lang. Tara na." tumayo ako at dinala ang mga gamit ko. Its already past 4:30. Gagabihin siguro kami sa Mall nito.

"What about shopping?" tanong ni Courtney habang nag aayos nang sarili sa taxi na sinakyan namin.

"Shopping? Baka shop lifting kamo? May pera ka?" I sarcastically mumbled at pinandilatan nya ako. Oh, kunwari nalang natakot ako dahil jan.

"May pera ako, Lara Yvette. Stop your bipolar atittude. Itatakwil kita." she threatened me. I just shrugged instead. Nireply'an ko iyong pending sa inbox ko na text ni Adrian.