mposine ✿ liskook

53

"Jungkook. Uyan." Jungkook uyuduğu yerden kafasını kaldırıp Yugyeom'a baktı.

"Ha?"

"Bay Jeon seni çağırıyor." Sinirle yüzünü buruşturdu. "Yine ne istiyor?"

"Ne bileyim. Dün kavga etmemiş miydiniz? Belki barışacaktır."

"Babam mi barışacak?" Güldü. Ayağa kalktı. "Oğlum dün ne oldu sana? Yolda geçerken boğazına atlayıp seni öldürmüşler ama sen hala işe gelmeye devam ediyor gibisin." 

"Çok güzel özetledin." Babasına odasına yürüdü.

"Ne var?" Bay Jeon derin bir nefes verip oğluna baktı.

"Bu sabah arkadaşların ve sevgilin odama baskın düzenledi." Kısa süreli bir şok yaşadı Jungkook. Ne olduğunu anlamaya çalıştı. "Efendim?"

"Özellikle biri. Boğazıma saldırıyordu." Kaşlarını çattı.

"Yani?"

"Lalisa." Arkasına yaslandı derin bir nefes verirken. "Neler yaptığını gösterdi bana." Yutkundu korkuyla.

Uzun bir sessizlik oluştu.

"Dün bana çıkışmasaydın kavga etmezdik Jungkook."

"Bu bana vurabileceğin anlamına gelmiyordu baba." Adam kafasını salladı. "Biliyorum." Ayağa kalktı. "Defol git hadi."

"Ne?"

"Defol git. Şirketimde çalışma." Heyecanla kalbi hızlandı. "Anlamıyorum." 

"Ne bok yiyorsan ye."

"Kararını değiştiren şey neydi birden bire? Kafana silah dayatılsa yine yanında durmak zorunda değil miydim?"

"Lalisa'yı tanımıyordum." Dediğinde duraksadı. "Anlaşılan o varken saçma şeyler yapmazsın."

"Ne zamandan beri beni düşünüyorsun?"

"Hep seni düşündüm." Kaşlarını çattı. "Nasıl ikna oldun?"

"Birazdan vazgeçeceğim." Güldü çocuk mutlulukla. Geçirdiği boktan günün üstüne aldığı bu haberle yıllarca mutlu olabilirdi.

"Gidiyorum o zaman." Dedi kahkahaları arasında. "Beni görünce bu kadar mutlu olmuyorsun."

"Beni temelli mi kovuyorsun? Yani kalmama gerek yok değil mi?" Sinirle elini salladı adam. "Defol."

"Bak eminsin bu sefer değil mi? Bir daha tehdit etmeyeceksin?"

"Vazgeçmek üzereyim." Çocuk hızla kapıya yöneldiğinde, adam son kez oğluna baktı.

"Jungkook." Dedi. Çocuk ona döndü. "Bir şeye ihtiyacın olursa, ara."

Babasının kafasına taramalı dayamış olmaları gerekiyordu ki, umarım öyle bir şey yapmamışlardır, babası her zamankinden farklıydı.

Kafasını salladı Jungkook.

"Adam bizi mahkemeye vermez umarım." TaeHyung konuşmuştu. "Sakin olun. Sadece bekleyeceğiz."

"Zaten bir şey olursa Hoseok'a olur. Adamın boğazına yapıştı."

"Şu konuyu açmasak mı?"

"Ne? Adamın gözlerindeki korkuyu gördüm." Gülmeye başladıklarında Lisa gülümsedi. "Artık senden o kadar da nefret etmeyecek gibi."

"Çok sağol."

"Sahiden Lisa, babasıyla biz yokken konuşurken ne söyledin?" Omzunu silkti.