Giriş

187 8 3
                                    

İyi okumalar;)

Henüz 9 yaşındaydım,bizim evde zaten hiç kavga görültü eksik olmazdı.Babam her gece gelir anneme şiddet uygulardı.
O yaşım da onları ayırmaya çalışırdım. Arada yumruklar bana da gelirdi,ama umrum da olmazdı o an tek istediğim annemi babamın elinden kurtarmak olurdu.

Başaramazdım...

Dakikalarca onları ayırmaya çalışrdım.Ama babamın gözü o kadar kör olurdu ki hiç kimseyi görmezdi o an.
Beni bir tokatla yere sererdi.

Ben o tokatdan sonra umudu keser evin en köşesine geçer,duvara yaslanır şekilde oturur dizlerimi kendime çekip ellerimi başıma koyar  'geçti,bitti,geçicek,oyun oynıcaz yeniden,sarılıcaz, bitticek'diye sayıklardım.

O yaşta, o anlar için ezberlediğim dualar vardı.Hepsini teker teker okurdum.Annemle ikimizde de aynısı olan bilekliğimi tutup.

Ya da hiç yanımdan ayırmadığım annemin fularını koklardım.
Annemin kokusu beni hep güven de hissettirirdi.

9 yaşına kadar böyle olurdu.
Her akşam.

Çocuk aklımla babam eve gelmeden önce,kavga sırasından babam annemi aşağı atmasın diye pecereleri kilitlerdim ya da bıçakları vazoları saklardım.

O yaşlar da bunları düşünüyordum.

O gün 9 yaşına gircektim.Annemle bütün gün oyun oynamıştım.Dışarı çıkmıştık gezmiştik.Alış veriş yapmıştık.Akşama kadar.

Eve geldiğimiz de baban salon da önümde bira şişeleri,bir elinde bıçak,bir elinde sigaradı vardı.

Bıcağı görür görmez annem beni arkasına aldı.Babam anneme bağırıyordu.Annemin pantolonun cebinde ki telefonu sessizce aldım.
Annem bunu fark edine beni mutfağa götürdü ve üstüme kapıyı kapattı.

Alışık olduğum için polise haber verdim.

Kapıyı açtım ve gördüğüm görüntü karşısın da dondum.

Babam canice annemi bıcaklıyordu.

İki kez bıcakladı en sonun da kendime gelip babamın koluna yapıştım 'baba yapma nolur!ben annemsiz yapamam' gibi şeyle söylüyordum. Ama beni dinlemiyordu.

Zorbaca annemin karnına bıçak saplıyordu.

Bıcağı kalbine doğru götürken bıçağı tuttum.O ara bıçak koluma denk geldi ve büyük bir yara açıldı.

Ama her zamanki gibi umursamıyordum.

Babam daha çok sinirlendi beni kenera itti duvara kafamı çarptım duvar da öylece süzüldüm.
Bilincim gidiyordu.

Bilincim kapanmadan önce gördüğüm tek şey babamın bıçağı annemin kalbine geçirdiği ve annemin kanlar için de kalışıydı...

Annemi çok seviyordum.Bizim aramızda ki bağ çok farklıydı.
Her kavgadan sonra annemin yerde yatan bedenini mutfağa sürükleyip kanlarını siliyordum sarılıyodum öpüyordum burnuna kolanya koklatıyordum.

Ama o gün yapamadım...

Devam etmesini istiyorsanız yorum yapmayı ve vote atmayı unutmayın:)

Giriş olarak Kaylanın geçmişinden bir bölüm yazdım.
Umarım beğenmişsinizdir:)

KaylaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin