YAĞMURDA SAKLI(TAMAMLANDI)

HAPİSHANE

Koğuşa gidene kadar kafam çok karışmıştı. Ayla'nın konusunu ne annem açmıştı ne de ben sormuştum. Bundan dolayı çok pişman oldum. 

Herkesten 3-4 dakika önceden koğuşa büyük üzüntüyle, ağır adımlarla girdim. Yatağıma otururken tam karşı yatakta düşünceli ve sakin Bahri amca oturuyordu. Kendinden emin ve güçlü ses tonuyla;

- Hayırdır evlat neden erken geldin. 

Bende neden erken geldiğimi bilmiyordum ve saçma, alakasız bir cevap verdim. 

Herkes teker teker içeriye giriyor ve hepsinin gözlerinden mutluluk anlaşılıyordu. Herkesin farklı ziyaretçisi gelmişti; annesi, babası, hanımı, sevgilisi, arkadaşı ama şunu gördüm ki kim gelirse gelsin onlar için en değerli kişi olmuşlardı. 

Babamdan kalma kalemle kağıda içimi dökmeye yeni başlamışken dizime dokunarak hemen yandaki yatağa oturdu. Kafamı kaldırdığımda Bahri amcayı gördüm. 

Bahri amca sakalları beyazlaşmış olsa da çok  dinç görünüyordu. Herkes ona karşı büyük saygı duyuyordu. Takım elbiseyle dolaşır ve sürekli  iç cebindeki gümüş köstekli saatine bakar uzun düşüncelere girerdi. Bunların dışında da kitap okurdu. Daha önce biriyle sohbet ettiğini görmemiştim. Yanıma gelmesine çok şaşırdım ancak belli etmemeye çalıştım. 

- Sıkıntın ne evlat? 

-  Ziyaretime beklediğim biri gelmedi. 

- Gencecik yaşta buraya nasıl düştün? 

- Abime güvendiğimden dolayı, zaten cezam para ödersem azalıyor. 

Uzun uzun konuşmuştuk. Açıkçası Bahri amca ile konuştuktan sonra üzüntüm bir nebze de olsa azalmıştı. Bahri amca bana yardım edeceğini söyledi, bu mutlu olmama yetmişti. İlk başlarda neden yardım ediyor diye aklımda tereddüt oluşsa da kendini tanıttıktan sonra tereddüt kaybolmuştu. 

Bahri amcanın çıkmasına 2 ay kalmış eğer bana da yardım ederse hemen hemen aynı zamanda çıkacaktık. Bahri amca telefon görüşmesine izin verildiği zaman avukatıyla konuşmuş benimle ilgileneceğini söyledi. Duygularım çok karışıktı Bahri amca yardım ediyor diye mutlu olurken, Ayla gelmediği için çok fazla üzüntü duyuyordum. 

Telefonda annemlere daha ziyarete gelmelerini  istemedim. Annem ve Eda gelip, Ayla'nın gelmemesi beni yine üzecekti. 

3 gün sonra Bahri amcanın avukatı geldi ve benimle ilgili tüm bilgileri toplamış, benden de ufak detayları aldıktan sonra gitti. Yardım edeceğini konuşmasındaki samimiyetten anlaşılıyordu. 1 hafta sonra sevinçli bir şekilde geldi ve yaklaşık olarak 2 ay sonra çıkacağımın haberini verdi. Büyük sevinçle Bahri amcanın yanına gittim ve mutlu haberi ona söyledim. Olayın mutluluğu ve şaşkınlığı yüzünden nasıl teşekkür edeceğimi dahi bilmiyordum. 

3-4 hafta geçmiş ufak kare pencereden dışarıdan ufakta olsa içeriye ışık vuruyordu. Aklıma okuldaki edebiyat derslerinde Esra hocanın şiir okuması gelmişti. Her zaman şiirle kişi uyum içerisinde olursa şiir o zaman anlam kazanır diye düşünüyorum. Sanırım şuan benimle uyum içerisinde olan şiiri bulmuştum.  Cemal Süreyya'nın;

SEVMEK NE UZUN KELİME

Dokunulmasa da, görülmese de;

Kalpte yer verilir bazısına,

Nedensiz...

Sen; aklım ve kalbim arasında kalan,

En güzel çaresizliğimsin.

Gerçi aklıma bile gelmiyorsun artık.

O kadar kalbimdesin ki...

Gözlerinin kahvesinden koy ömrüme,

Kırk yılın hatırına "SEN" kalayım.

"Sevmek" ne uzun kelime...

Şimdi açsam pencereyi beklesem.

Sen gelsen, olmaz ya hani geliversen.

Hiçbir şey sormasan,

Hiçbir şey söylemesen,

Sussan,

Sussam,

Sussak...

Susuşların anlattıklarını dinlesek.

(CEMAL SÜREYYA)

Defterime sanki az önce okumuşum gibi yazdım. Okuduktan sonra Ayla'nın bakışları, hareketleri gözlerimde canlandı. Onu çok özledim. 

Hapishanenin rutubetten kokmuş duvarlarına, pastan pürüzleşmiş musluklarına, kirden bar bağlamış mermerlerine ve yağlı yemeklerine hala alışamadım. Bahri amca her zaman olmasa da yanımda oluyor, sohbet etme fırsatı buluyordum. 

Bahri amcanın tahliye olduğu gün koğuşta ki herkese bana sahip çıkması için tembih etti öyle gitmişti. Benim çıkmada da 2 hafta  kalmıştı. 

İki hafta boyunca iyice çekilmez hala gelmişti.  Nihayet tahliye günüm gelmişti ve hayallerimi gerçekleştirmek için yeniden plan yapmaya başlamıştım. 

 

Arkadaşlar yorumlarınızı, düşüncelerinizi bekliyorum.