Lisa'dan
Hayır Lalisa Monabon. Seni terk edip giden bir adam için sakın göz yaşı dökme. Annen sana hep ne diyor. "Bir kadının göz yaşı inci tanesine benzer, o yüzden sakın onları boşa akıtma"
"Kızlar Jisoo nerede" Rose'nin sesiyle irkilip kızlara döndüm. "Bilmiyorum son dün akşam odasına girmişti; Ve hala çıkmadı"
Jennie kollarını birlşetirdi. "Jin'in gelmemesi onu daha çok kırdı."
Yaslandığım yerden doğruldum. "Sahi Jin Jisoo'yu unuttu mu yani?"
"Bu dediğine sen inanabiliyor musun?"
Rose haklıydı. Jin, Jisoo'ya köpek olurdu. Az mı göz yaşı döktü Jisoo için.
O gün hava alanına peşlerinden gitmiştik. Bizden yaklaşık 1 gün önce ayrılmışlardı.
Kontrollerdeyken onların yanına gittik. Jungkook'a uzun uzun baktım. O gün benden sıkıldığını ve artık beni sevmediğini söylemişti.
Bu kadar kolaydı. Dediği şey ve bunu söylerken gözlerimin içine bile bakmaması suratına bir tokat gibi çarpmıştı.
İnanmamıştım ona. Arkasına bile bakmadan o uçağa binip gitmesi diğer yanağıma bir tokat çarpmıştı.
İşte o gün babamın bana yaşattığı her şeyi bana babalık yapan adam yaşatmıştı.
Yaklaşık 1 sene boyunca kendimize kızıp durduk. Onlara yaşattıklarımız yüzünden bizden sıkıldıklarını düşünüp durduk.
Her gece tuvallette ölmemek için kızlarla ağladık.
Cidden hiçbir şey demeden, gözlerinden bir damla yaş bile akmadan nasıl bizi bırakıp gitmişlerdi. Cidden bu kadar kolaymıydı.
Tatil boyu ağladık , üzüldük , yaşamaya çalıştık.
Sonra üniversite 2 olduk. İlk senemizde bizimleydiler. 2. Sene onlar olmadan okula gitmek kalbizimi daha çok ağrıtmıştı.
Bize verdikleri çok söz vardı. Jungkook'la bir sürü hayalimiz vardı.
Onlar gittikten sonra kendimizi üniversiteye vermeye çalıştık. En azından kafamızdan onları atarız ve kendimizi daha fazla üzmeyiz diye düşündük.
Sonra gittiğim üniversiteye Baek geldi. Sıra arkadaşıydık. Ama o haldeyken bile beni gülümsetebilen tek kişi olmuştu.
3.sınıfa geçince onlarla sevgili olmuştuk. Baek'la birlikte olduğum zamanlar Jungkook'u düşünmemek daha kolay oluyordu.
Üniversite son sınıf sınıfa başlayacağız şimdi. Aslında okulumuzu orada bitirecektik ama ailelerimizin ısrarı yüzünden geldik.
Jungkook'u 2 sene boyunca unutmaya çalıştım. Ama Baek ile yaşadığım , bana olan davranışları ; Jungkook'u asla unutamamamı sağladı.
Direndik , dik durmaya çalıştım. Kendimde kalmaya çalıştım. Moda tasarımcılığı okudum.
Her gece çizim yapıp kafa dağıtmaya çalıştım. Ama her seferinde başarısız oldum.
Şimdi onu tam unutmuşken , aradan 2 sene geçmişken; Karşıma çıkıp hiçbir şey olmamış gibi beni kıskanıyor. Bu kadarı cidden fazla Jeon Jungkook. Beni oyuncak gibi kullanamazsın....
Kapının sesiyle irkilip göz yaşlarımı sildim. Kapıyı açtığımda karşımda Baek ve diğerleri vardı.
"Bebeğim"
