Güzel gülüşün, bedenine hayat veririken neden gülmüyorsun? Gitme sevgilim. Bedenini ve beni hayattan mahrum etme....
Lisa'dan
Bana doğru gelen kamyonete dönüp gülümsedim. Buydu. Artık gitmem gerektiğinin bir göstergesiydi. Yaşam aslında insanı hayata bağlar. Ama beni ölüdürüyordu. Boştu artık her şey benim için. Bir anlamım ve amacım yoktu. Kamyonet bana iyice yaklaştığında ellerimi açtım. Artık olmayacaktım. Bu garip bir his. Ama doğru yoldu.
Gülümsedim. Ona gülümsemek isterdim ama son kez yinede gülümsedim. Birdaha gülemeyeceğimi bildiğim için son kez gülümsedim.
Kamyonet bana iyice yaklaştığında korna sesleri beynime hücum ediyordu. Bir anda vücudumda hissettiğim el ve kenara doğru düşmemle altımdan birini benim düşüşümü yavaşlattı. Jungkook...
Gözlerim kapalıydı. Hızla altımdan kalkıp yüzümü tuttu. "Sen manyak mısın?!!" Bağırııyordu. "Kendini öldüreceksin! Aptal!" Ellerini ittirdim. "Yaşamak istemiyorum Jungkook!" Bağırdı. "Sen iyi misn?" Bağırdım. "Umurunda değil Jungkook! Git başımdan!"
Nefes verip beni ayağa kaldırdı. "Sen iyisin öyle değil mi?" Başımı salladım. "Hıhı." Sinirle arkasına dönüp yüzünü kapattı. "Kendine zarar vererek mi benden hıncını alacaksın!?" Yüzünü bana döndüğünde burnumdaki sümükleri ve yüzümdeki yaşlara aldırış etmeden bağırdım. "Benden iğreniyorsan beni önemseme Jungkook!"
"Dayanamıyorum Lisa." Dedi yanağından yaşlar süzülürken. "Dayanamıyorum. Canının yanmasına dayanamıyorum!" İç çekti. "Kolunu bir yere çarpsan, parmağına bir zarar gelse, hatta tırnağın kırılsa bile dayanamıyorum." Ağlıyordum. "Benden iğrenme Jungkook." Önünde diz çöküp yalvarmaya başladım. "Sana yalvarırım beni sev, benden iğrenme..Sen sevmezsen kim sever beni? Sen sevmezsen yaşayamam ki ben. Lütfen beni sev..."
İşte aşk böyle bir şeydi; Seni en rezil duruma düşürüyordu. Ezik gibi kalıyordun. Çaresiz bir halde buluyordun kendini..
Yanıma çöküp ellerimi tuttu. Ellerimi dudağına yaklaştırıp öpreken gözyaşlarımdan zır görüyordum yüzünü. Hıçkırdım. "Sev beni...Lütfen..."
Yanağından yaş süzülürken elimi öptü. "Yapma Lisa..Lütfen. Dayanamam." Hıçkırdım. "Ben dayanamam asıl. Seni seviyorum. Bir tek dünyada sen sev beni o bile yeter bana. Senin sevgine ihtiyacım var. Beni tekrar sev. Yaşayamam." Başını sallayıp acıyla yüzüme baktı. "Üzgünüm. Seni sevemem. Sen hep benim canımı yakıyorsun Lisa. Artıkcanımın yanmasını isteniyorum."
Ayağa kalkarken bende kalktım. Yanağımdaki yaşı silip nefes verdi. "Kendini topla. Unut beni Lisa. Biz birbirimiz için yaratılmamışız. Biz farklı iki meyvenin yarısıyız. Birbirimizin canını yakıp üzüyoruz. Ve ben artık seni üzmek, kendimi üzmek istemiyorum.."