New York

7. De paparazzi.

Ik werd wakker met mijn hoofd op iemands borskas. Ik rechte me op en zag dat het James was. Alle gebeurtenissen verschenen terug in mijn gedachten. Ik lachte en ging weer liggen. Hoe had ik ooit kunnen twijfelen? Een hand begon mijn haar te strelen. Hij was dus wakker. 'Goeiemorgen.' Zijn hand bleef op mijn hoofd liggen. 'Noem het maar al middag.' Ik ging recht gaan zitten en keek naar hem. 'Wat?' Hij wees naar de wekkerradio. 13u05. Had ik zo lang geslapen? Hij ging ook recht gaan zitten. Hij ging met zijn hand door zijn haar. Hij keek me verontschuldigend aan. 'Ik kon je niet wakker maken, je zag eruit als een engeltje.' Ik bloosde. Ik voelde me kwetsbaar, hij had me bekeken toen ik aan het slapen was. 'Moet je geen intervieuw ofzo doen, zeg me niet dat je dat hebt afgezegd voor mij.' Als het zo was, zou ik me verschrikkelijk schuldig voelen. 'Neenee, ik had geen afspraken deze voormiddag, maar binnen een uurtje moet ik wel een videoclip gaan opnemen.' Snel sprong ik recht. 'Waar wacht je dan nog op, je moet beginnen met je klaar te maken.' Hij lachte, hij lachte met me. 'Olive, ik heb nog genoeg tijd hoor.' Ik kalmeerde, ik wist niet wat me overkwam. Het gevoel dat ik ervoor zou zorgen dat hij te laat was, kon ik gewoon niet verdragen. Ik wilde niet dat iets mijn schuld was, het liefst verstopte ik me.

'Sorry, maar je moet je wel klaar maken, je haar ziet er redelijk vettig uit'. Hij keek beledigd, ik wist dat hij deed alsof. 'Oke, maar eerst nog een kus.' 'Niets van, als je niet gedoucht bent, ga ik je lekker niet kussen'. Hij kneep zijn ogen dicht, zo zag hij er toch wel schattig uit, dat was waarschijnlijk niet zijn bedoeling. 'Ik ga niet douchen totdat jij mij kust.' Het was een patstelling. 'Als jij je niet doucht, ga ik mij douchen.' Ik nam mijn spullen en liep naar de badkamer. Hij had zijn kans gehad. Ik sloot de deur. Ik draaide de kraan open van mijn douche. Het was raar om mij uit te kleden, terwijl James hiernaast zat, ik zette de gedachte van me af, snel stapte ik onder de waterstraal. In een recordtijd was ik gedoucht. Even snel droogde ik me af en deed mijn kleren aan. Een geel zomerjurkje. Ik kamde snel mijn haren en poetste mijn tanden.

James was op zijn gsm bezig, toen ik binnenkwam in mijn kamer. 'Jouw beurt.' Hij schrok op en keek me aan. Zijn blik ging over me heen, hij nam me volledig in zich op. 'Je ziet er prachtig uit.' Mijn wangen moesten wel rood kleuren, ik rolde met mijn ogen. Om naar de badkamer te lopen, moest hij langs mij passeren. Juist op het moment dat hij langs mij ging, draaide hij zich om en pakte me vast. Ik viel neer, alleen zijn armen zorgden ervoor dat ik niet op de grond viel. Hij drukte zijn lippen op de mijne. Hij lachte toen hij zich terugtrok. Ik hing nog altijd in zijn armen. 'Ik zei toch dat ik eerst een kus wilde.' Ik deed mijn mond open. Ik wreef door zijn haar. 'Jij, deugniet.' Maar toch was ik aan het lachen. Hij trok me weer recht. Op de plaats waar zijn handen hadden gelegen, liet hij een warm gevoel achter, die plaats voelde koud aan toen ik bewoog. Ik hoorde deur op slot gaan. Ik ging op mijn bed zitten. Een hongergevoel knaagde in mijn buik. De droom voelde eindelijk als de realiteit. Bij de realiteit hoorde ook mijn tante. Ik zou een manier moeten vinden om langs haar te komen, zodat James ongemerkt kon vertrekken. Moest ik eigenlijk wel een manier zoeken? Merel was mijn moeder niet. Misschien moest ik gewoon doen alsof ik niks verkeerd deed. We zouden wel zien.

Om 13u34 kwam James uit de badkamer, met zijn natte haar was hij verschrikkelijk aantrekkelijk. Ik beet op mijn lip.'Je hebt waarschijnlijk honger.' Hij knikte, ik wilde de deur opendoen, maar toen besefte ik net te laat dat hij op slot was. Stuntelig deed ik de deur van het slot. 'Kom.' Ik voelde hem achter me aan komen. Ik voelde zijn adem in mijn nek. 'Krijg ik geen ontbijt op bed?' 'Vandaag niet, het is hier geen hotel.' We aten beiden een kom cornflakes, we zaten tegenover elkaar aan tafel. Onze voeten raakten elkaar. Vanaf dat we klaar waren met eten, keek hij me aan. 'Zou je misschien meewillen?' Mijn gedachten draaiden door, als ik ja zou zeggen, zou ik de rest van Everyday ontmoeten, en misschien wel nog meer belangrijke mensen uit zijn leven. 'Oke, dan.' Hij keek me blij aan. 'We zullen dan wel moeten vertrekken.' 'Oke, wacht ik pak mijn spullen.' Vlug holde ik naar mijn kamer, gritste mijn rugzak van de vloer en liep terug naar de keuken. 'Gedraag je gewoon bij mijn tante, oke?' 'Oke, geen probleem.' Hij volgde me naar beneden, de trap kraakte onder ons gewicht.