De volgende week was de beste week van mijn leven. Nog nooit had ik zoveel plezier gehad en ook zo vaak gekust. Elke dag had James iets romantisch bedacht om te doen, behalve op woensdag, toen had ik ook eens iets gedaan, ik had mijn kookkunsten uit de kast gehaald en hem biefstuk-friet voorgeschoteld. Hij vond het heerlijk, waarna de belofte kwam dat ik nog vaker zou koken voor ons. Vandaag was het vrijdag, ik was met Merel gaan shoppen, nu had ik een eigen garderobe. Ik zou geen kleren van haar meer moeten lenen, wat ik vaak had gedaan deze week. Straks zou James achter me komen, we zouden eerst gaan eten en dan weer naar dezelfde club gaan als de vorige keer. Ik had de perfecte kleren gevonden. Een jumpsuit met glittertjes, ik was blij dat ik geen rok moest aandoen, want James had gezegd dat hij me zou komen halen met zijn moto.
Even later hoorde ik een ronkend geluid buiten, dat gevolgd werd door de deurbel. Ik liep naar beneden en stortte me in zijn armen. We trokken ons niks meer aan van de paparazzi, ze wisten nu toch al dat we een koppel waren. Voor mezelf was het nog altijd moeilijk te bevatten. Het feit dat ik een wereldberoemd vriendje had, was nog redelijk onwaarschijnlijk. Ik rook zijn vertrouwde geur, mijn lichaam ontspande direct bij die geur. 'Dat is wel een tof welkom.' Ik glimlachte. 'Ik heb je gemist, ook al was het maar één dag zonder jou.' Hij lachte. 'Natuurlijk ik ben ook zo onweerstaanbaar, maar ik heb jou ook gemist.' Ondertussen liepen we terug naar binnen.
Mijn tante zat in de woonkamer, ze had nu al enkele keren James gezien dus ze stond niet meer zo versteld van hem. 'Dag James.' Ze knipoogde naar hem, ze hadden duidelijk een geheim. Ik keek nieuwsgierig van James naar Merel. 'Wat hebben jullie zitten te konkelfoezen?' Merel stond op en negeerde mij. 'Het is klaar.' Wat was klaar? Ik keek naar James, hij keek mysterieus naar mij. 'Gewoon afwachten.' Ik knikte teleurgesteld. Ik zou mijn nieuwsgierigheid in bedwang moeten houden. Merel kwam naar ons toe, ze ging achter mij staan. Totaal onverwacht sloeg ze haar handen voor mijn ogen.'Hé, wat doe je.' Ze gniffelde. 'Vertrouw ons nu maar. Het ligt daar op de kast James.' Ik hoorde geschuifel, James liep weg en kwam weer terug, wat ging hij gaan halen. 'Het zou toffer zijn als ik mijn ogen weer mocht gebruiken.' zei ik tegen niemand in het bijzonder. 'Niet klagen jij.' Het was James' stem en zo te horen stond hij recht voor mij. Hij moest Merel een teken gegeven hebben, want ze liet plotseling haar handen zakken. Ik knipperde met mijn ogen, toen zag ik recht voor mij James. 'Ik wilde je iets speciaals geven.' Hij keek naar beneden, toen ik hetzelfde deed, zag ik dat hij een doosje vasthad, hij deed het open en ik zag een bedelarmbandje liggen. Hij haalde het eruit, waardoor ik zag dat er twee bedeltjes aanhingen, een boek en een micro. 'Ik weet dat je van lezen houdt, en dit vond ik makkelijker dan een boek uitkiezen, ik zou begot niet weten wat jij al allemaal gelezen hebt. Ik voelde tranen in mijn ogen. Ik was overweldigd, het zag er prachtig uit, het was perfect. Mijn keel was dichtgeplakt. 'Mag ik?' James wilde het bandje rond mijn pols doen, ik stak mij arm uit zodat hij erbij kon. Het metaal voelde koud aan. Toen hij klaar was, vloog ik hem rond zijn nek. 'Bedankt.' Ik bleef hem vasthouden, tot ik zeker wist dat de tranen verdwenen waren. Toen ik hem losliet, zag ik hij dat hij verbaasd was door mijn plotselinge blijdschap, maar hij had wel sterretjes in zijn ogen. Ik glimlachte.
'Kom.' Ik trok hem mee naar mijn kamer, ik wilde een beetje privacy, ik wist ook wel dat mijn tante het niet erg zou vinden als we daar bleven, maar het was voor mezelf. We vielen neer op mijn bed, ik had mijn armen om hem heen geslagen. 'Je bent echt perfect, wist je dat.' Hij lachte. 'Ik kan niet geloven dat je echt bent.' Ik liet mijn handen op zijn borstkas glijden. 'Wel ik ben echt, geloof me maar.' Hij tilde mijn kin op zodat ik recht in zijn ogen keek. Hij boog zich voorover om me te kussen, maar in plaats van hem te kussen legde ik mijn hoofd op zijn borstkas. Ik wist dat hij nu teleurgesteld was, maar het was gewoon niet het goede moment. 'Ik kan je hart horen.' Zijn harte klopte bij mijn oor, het stelde me gerust. Ik voelde hoe hij zijn armen rond me heen sloeg. Hij plante een kus op mijn hoofd. 'Ik vind je echt leuk.' Mijn hart maakte een sprongetje. 'Ik vind jou ook leuk.' Hij ging gaan liggen, ik bewoog mee, daardoor lag ik naast met mijn hoofd nog altijd op zijn bortskas. Hij begon mijn haar te strelen. Ik wilde dat nu voor even de tijd stil zou staan, maar dat zou nooit gebeuren, stomme tijd.
Ik ging recht gaan zitten. James had zijn ogen gesloten. Toen hij voelde dat ik niet meer op hem lag, schoten zijn ogen open. Ik verklaarde het: 'Moeten we niet vertrekken?' Hij ging ook recht gaan zitten, hij nam mijn hand in de zijne. 'De plannen zijn eigenlijk verandert, je kent Nicholas toch nog?' Ik knikte, natuurlijk kende ik hem nog, de badboy van Everyday. 'Wel hij heeft een date vanavond, een blind date eigenlijk, en hij heeft gevraagd of we mee willen gaan op die date, een dubbeldate als het ware, zodat als het dan een gestoorde fan blijkt te zijn, hij er niet alleen voor staat.' Het was eigenlijk wel grappig. 'Vraag je mij nu op een date?' Ik plaagde hem, hij rolde met zijn ogen. 'We moeten over' hij keek op zijn horloge 'tien minuten in het restaurant zijn.' Hij keek geschrokken. 'We moeten vertrekken, kom je.' Ik wist maar half wat er gebeurde, we hadden ons zo gehaast dat we binnen één minuut alletwee op zijn moto zatten. In precies tien minuten waren we bij het restaurant. Ik zuchte. 'We zijn een minuut te laat.' Ik schudde met mijn hoofd. 'Daar gaat mijn stiptheidsrecord.' James lachtte en trok me mee naar binnen.
Nicholas zat al aan onze tafel, hij had net als James een pak aan, er zat een meisje naast hem. Ze had blond haar en had een prachtige blauwe jurk aan. Ze was een pracht van een meid, uiterlijk gezien, maar ik wist nog niet hoe haar innerlijk was. Het kon dus nog alle kanten op. We liepen naar de tafel, James had zijn arm rond me heen geslagen. 'Hallo' zei hij. Nicholas en het meisje schrokken op, ze waren druk in gesprek voordat wij aankwamen, dat was al een goed teken. 'Hey, jongens, dit is Tiffany.' Het meisje, Tiffany, draaide naar ons toe. Ze leek vriendelijk. Ze stak haar hand uit. 'James.' zei hij terwijl hij haar hand schudde. Ik schudde haar hand en stelde me ook voor. We schoven aan aan de andere kant van de tafel. We zaten samen op een zachte bank, ik zat tegenover Tiffany. Het was een gezellige avond, we bestelden allemaal het dagmenu, die voortreffelijk bleek te zijn. Na het dessert besloten we om nog eventjes naar de club te gaan samen. Tiffany bleek ook een prachtmeid vanbinnen te zijn, en op een of andere manier paste ze perfect bij Nicholas. Ik had al gezien dat ze elkaars hand vasthielden. James en ik deden hetzelfde. Als je ons zou zien, zou je twee gelukkige stelletjes zien. Nicholas vroeg de rekening en op dat moment sprak Tiffany mij aan. 'Ga je mee naar het toilet?' Oftewel meidentaal voor ik moet met je spreken. 'Natuurlijk.'
We liepen naar het toilet, wetend dat we hem nooit zouden gebruiken. In het toilet aangekomen gingen we beiden voor de spiegel staan, ik legde mijn haar goed, zij deed hetzelfde. 'Het is echt ongelooflijk, vind je ook niet, zij zijn wereldberoemd, maar ik had nooit gedacht dat ze ook zo tof zouden zijn.' Ik wist precies wat ze bedoelde. 'Je had nooit kunnen denken dat ze ook in het echt zo perfect zouden zijn.' Ze glimlachte. 'Precies.' Ik begon ook te glimlachen en we bleven maar glimlachen. 'Op sommige momenten zou ik willen gillen, wij beleven een droom, waarvan zoveel meisjes dromen.' Ze knikte en bleef knikken en op een gegeven moment stonden we beiden op en neer te springen en lichte kreetjes te slaken. 'Ik ben blij dat je het begrijpt.' En zo had ik nog een vriendin bij, we wisselden nog snel nummers en liepen dan terug naar de jongens, arm in arm. De jongens keken verbaasd toen ze ons zo zagen aankomen. James deed zijn mond open: 'Het was zo te zien gezellig in het toilet.' Ik antwoordde: 'Je zou eens moeten weten.' En toen begonnen ik en Tiffany te lachen. James en Nicholas keken naar elkaar en toen begonnen ze ook te lachen. James kwam naar me toe gelopen en sloeg zijn arm om me heen, Nicholas deed hetzelfde bij Tiffany. En zo liepen we naar de club, die toevallig dicht bij het restaurant lag. Net voordat we de club binnen gingen, keken ik en Tiffany nog even naar elkaar, we dachten hetzelfde. ''Dit is perfect.''
JE LEEST
New York
RomansaWat als je levenslange droom in vervulling gaat? Olive kan dit ervaren en mag twee maanden naar New York, de stad van haar dromen. Haar leven is perfect wanneer ze in een New Yorkse cafétje in een boek zit te lezen, maar dan komt er een groep jongen...