10. Het bedrog.

188 13 0
                                    

In de club was het een ophoping van zwetende lichamen, we baanden ons een weg naar het vaste Everyday-hoekje. Even later begaven ik en James ons naar de dansvloer, we dansten dicht bij elkaar, en hadden alleen oog voor elkaar. We konden bijna met elkaar versmelten, ook al kwam dat ook grotendeels door de krappe plaats die we hadden kunnen inpalmen op de dansvloer. Ik wist niet hoe lang we daar bleven dansen, liedje na liedje boorden zich door mijn oren. Telkens bewoog ik mijn lichaam mee op het ritme, op een gegeven moment was ik het beu, ik was moe en had nood aan wat verfrissing. Ik liep naar de bar, James volgde mij. Toen ik wilde bestellen, hield James me tegen. 'Een biertje en een cola, zet het maar op de rekening, Fred.' Ah zo, hij had dus al een rekening hier, en hij kende de barman. In een handbeweging stonden onze drankjes op tafel. We liepen naar ons hoekje, Nicholas en Tiffany waren nergens te bespeuren. Gulzig dronk ik mijn cola op. 'Zo jij hebt dorst.' Ik glimlachte. 'Het is daar ook verschrikkelijk heet op de dansvloer.' Hij nam een slok van zijn bier. 'Ja, sorry, dat is mijn schuld, ik ben ook zo hot' Ik rolde met mijn ogen.'Ik denk toch echt dat het komt omdat er honderden mensen staan te zweten, of komt die geur van zweet ook alleen maar van jou.' Hij lachte. 'Oke, oke, jij wint.' Hij trok me op zijn schoot, en zo begonnen we weer aan onze kusmarathon. 

Op een of andere manier waren we in een steegje naast de club beland. Ik had mijn benen rond James middel geslagen, hij zoende me hevig en duwde me tegen de muur van het steegje. Ik ging volledig in hem op. Zijn handen gleden over mijn lichaam, mijn handen woelden door zijn haar. Ik wilde meer. Hij bracht zijn mond naar mijn oor. 'Wil je mee naar mijn appartement?' Ik bleef hem kussen, zodat ik mijn antwoord nog eventjes kon uitstellen. Ik wist wat het betekende als ik mee zou gaan naar zijn appartement, ik wist niet of ik daar al klaar voor was, maar ik kon hem niet weigeren. 'Oke.' fluisterde ik.

Tijdens de rit gierden de zenuwen door mijn lijf, wat was ik aan het doen? Hij trok me mee naar het appartement, in de lift begon hij me weer te kussen, hij tilde me op en liep door de gang naar zijn appartement. Ondertussen zocht hij in zijn zakken naar zijn sleutel. Eenmaal binnen deed hij direct zijn jasje uit. Het was alsof onze monden aan elkaar waren geplakt. Hij legde me neer op iets zachts, een bed. We begonnen elkaars kleren uitrekken, ik had alleen nog maar mijn ondergoed aan toen ik stopte met hem te kussen. Ik zette mijn handen tegen zijn ontblote borstkas, en duwde hem lichtjes weg. Hij keek verward naar mij. 'Wat is er?' 'Ik...ik kan dit niet.' 'Stttt.' suste hij, en hij boog zich voorover om me weer te kussen. 'Nee!' Ik duwde hem nu hard weg. Hij keek kwaad. Ik was bang. 'Ik kan dit niet.' Ik deed snel mijn kleren weer aan en liep naar buiten. Hij volgde me niet.

Ik wandelde naar huis, ik moest er ongeveer een uur over doen, en de hakken die ik aanhad deden pijn. Halverwege deed ik ze af, dan zou ik maar op blote voeten lopen. Ik probeerde zo weinig mogelijk aan James te denken, en aan die kwade blik. Wat had ik ook kunnen denken, hij was alleen maar uit op seks, net als alle andere jongens, hij was niet verliefd op mij. Hoe kon het ook? Een beroemdheid die verliefd wordt op een doodgewoon meisje, ik had beter moeten weten. Ik merkte dat ik langs de club moest passeren, waar ik zo gelukkig was geweest. Met tranen in mijn ogen liep ik er voorbij, toen ik eventjes opzijkeek zag ik het steegje, er stond iemand. Ik kon mijn ogen niet geloven. James stond daar met een meisje, ze stonden verschrikkelijk dicht bij elkaar. Ik stond met open mond te kijken, hij had me nu al vervangen. James keek mijn richting, met een verschrikte blik zag hij mij staan. 'Olive! Het is, het is niet wat het lijkt!' 'Het lijkt er wel heel goed op dan!' ik draaide me weg aan liep weg met opgeheven hoofd, het laatste wat ik wilde was dat hij mijn pijn zou zien. Ik voelde hoe een hand mijn arm aanraakte, James draaide me naar zich toe. 'Laat het me uitleggen.' 'Laat me los.' zei ik met bevende stem. 'Nee, laat het me uitleggen.' Ik rook de drank, hij was dronken. Ik rukte mezelf los. Ik liep zo snel als ik kon weg, tranen stroomden over mijn ogen, ik keek achterom en zag hoe James wankelend achter me aan rende, hij was te dronken, het laatste wat ik van hem zag, was dat hij neerviel. 

Uitgeput viel ik neer op mijn bed, ik had het laatste stuk gerend. Tranen stroomden over mijn wangen, mijn lijf schokte. Mijn hart was gebroken, en op dit moment wist ik niet of het ooit nog gerepareerd kon worden.

New YorkWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu