Hayale Kırgın♡

Ölüm Var

Değerli okurlar okumaya başlamadan önce yukarıda 👆paylaştığım videoyu ve ara ara paylaşacağım aşağıdaki👇 videoları mutlaka izleyelim💕😊

Evet. Bu bölüm çok acıklı olacağını size bahsetmiştim. Ne yazıkki hayatımız boyunca hayatımızın durma noktaları denen o acıklı anın ortasında da bulabiliyoruz kendimizi. Aleyna'nın hayata karşı direnen çok başarılı bir karakter olduğunu önceki bölümlerden biliyoruz. Peki neler bekliyor??

Çocuk yurdundan acilen çıkarak endişeler içinde hastaneye yetişmeye çalışan Berin oldukça tedirgindi. O çocuğu görmek için sabırsızlanıyordu. Kendi kendine, "O iyi olmalı..." diye mırıldanıp duruyordu. Ve hastaneye çok şükür adımlarını attılar. Berin arabayla hastaneye yetişene kadar kendini tutamadan Ayvaz'a çocuk hakkında olanları anlatmıştı. Berin artık adımlar yürümek yerine koşarak kendini Ayvaz'ın odasına attı. Aleyna bazı şeylerin ters gittiğini üzücü olacağını tahmin edebiliyordu.
Berin, "Serdar ! Affedesin, Ayvaz çok üzgünüm böyle tedirgin olmamın sebebini biliyorsundur. O nerde çabuk beni ona götür.
Ayvaz, " Berin sakin ol, seni anlıyorum. Ama üzgünüm onu yoğun bakıma aldık. Durumu ciddi."
Berin sessizce odadan çıktı ve, Aleyna'nın konuşmak için yaklaştığında "Konuşamam..." dedikten sonra
Aleyna'nın onca seslenişini duymazdan gelerek göz yaşlarıyla hastanenin bahçesine doğru yavaş adımlarla yürümeye başladı.
Aleyna, yalnız bırakmak istemediği için peşinden yürüdü. O sırada Ayvaz, arkadan Aleyna'nın omzuna elini koyarak yüzünü kendine doğru çevirdi.
"Berin şuan iyi değil biraz yalnız kalmak ona iyi gelicek."
Aleyna, Ayvaz'ın elini omzundan silkerek, "Ayvaz Bey, sizden öğrenecek değilim. Her şeyin gayet farkındayım. Sen babanı bizden koru yeter."
Ayvaz,"Aleyna taş gibi yüreğin varmış gibi konuşmalarınla beni kendinden soğutmaya çalışıyorsun fakat farkındayım ki senin yufka gibi yüreğin varken bana bu sözleri söylemen yüreğini acıtıyor. Şunu bilmeni istiyorum. Ben sana zarar gelmesin diye kendimden bile vazgeçerim. Çünkü ben seni canımdan çok seviyorum. Kalbimden hiç çıkmayacaksın.

Aleyna, bir köşeye oturarak Ayvaz'a, sözlerini tamamladıktan sonra...
Başını öne eğerek Ayvaz'ın yüzüne bakmadan kalkıp uzaklaştı. Ayvaz'ın sözlerinin yüreğine oturduğunu hissetti. Lavaboya girip yüzünü yıkayıp kendine gelmek istedi. Kapıyı açtığında içeride Ayvaz'ın üvey kız kardeşini gördü. Üvey kız kardeşi Aleyna'ya yaklaşarak birşeyler anlatmak isteyince Aleyna arkasını dönüp hemen ordan çıkarak Berin'e doğru hızlı adımlarlarla tedirginlikle uzaklaştı. Berin, Aleyna'yı görünce yaklaşıp sarılmak istedi. Aleyna," Sonra konuşuruz hemen çıkmamız gerekiyor burdan."
Berin,"Noldu Aleyna?? Elbet!! Tahmin etmeliydim. Ama hiçbir yere gitmiyoruz. Ben onu bırakamam Aleyna, son nefesine kadar yanında olmak istiyorum. Ölceğimi bilsemde... Ne zamana kadar Baran'dan ve adamlarından kaçıcaz!!! Duygularımızı bile yaşayamıyoruz. Şu halimize bak!

Aleyna, "Gidiyoruz dedim!!"
Berin,"O halde onu yoğun bakımda bir kez göreyim lütfen...
Aleyna,"Pekâlâ, Ayvaz bizi götürsün o zaman ama ona burda üvey kardeşi ve Baran'ın adamlarından söz etmeyeceğiz. Hemen görüp çıkıcaz.

Berin haklıydı ama Aleyna bir kişiyi daha kaybetmeyi göze alamazdı. Etrafı kontrol ederek Ayvaz'ın odasına doğru ilerlediler. Odaya girdiklerinde ikisininde yüzündeki o korkuyu Ayvaz anlamıştı. Ayvaz'da birşeylerin ters gittiğinin farkındaydı sanki.

Berin,"Ayvaz lütfen onu son kez görmek istiyorum. Yardımcı olurmusun?

Ayvaz başıyla onaylayarak, "Yalnızca bir kişi gidebilir. Aleyna burda kalsın sen benimle gel." Berin'le beraber odadan çıktı ve yoğun bakıma doğru gittiler.