MUSICAL ACADEMY (BOOK 1)

CHAPTER 15:

WARNING: sorry for the error, wrong spelling/s, wrong grammar/s and typo

Enjoy reading this chapter☺

.
.
.
.
ALEXIS'S POV:

Sa tuwing maaalala ko 'yung mala concert na ginawa ni Ate sa kuwarto niya hindi ko mapigilan ang hindi matuwa

At lalo pa akong matatawa lalo na 'yung sa part na ginawa niyang gitara 'yung walis tambo hahahaha

"Ate, anong susuotin mo sa paa mo??" Tanong ko kay ate ng makita ko siyang pababa

"Sapatos" may bagong ugali si Ate na paniguradong kaiinisan na naman..... Pagiging pilosopo

"Anong klaseng sapatos na susuotin mo sa masqurade??" Naiiritang tanong ko

"Baka rubber shoes kasi naka gown tayo" napairap na lang ako dahil sa sagot ni Ate ng sarcastic

"Ewan ko sayo, Ate, ang ganda mo talagang ka-usap" sarcastic din na sabi ko kay Ate

Lumabas si Ate ng dorm pero hindi ko na siya sinundan nakakatamad at saka gabi na tin naman

Hindi ko alam kung anong naisipan nun ni ate at lumabas pa talaga ng dorm, eh gabi na naman na

Kinuha ko na lang 'yung gitara ko nang biglang may kumatok kaya binaba ko mun 'yung gitara ko saka tinignan kung sino yung kumatok

"Kuya Lexious??" Tanong ko nang makita ko siya sa labas ng pinto nang dorm namin

"Pinabibigay ni Leader sa Ate mo" sabi niya saka may inabot saking kulay itim na gitara

"Nasaan 'yung lalagyanan nito??" Nag tatakang tanong ko dahil tanging gitara lang ang binigay sakin

"Na kay Leader pa. Kung gusto ng Ate mong makuha 'yung lalagyanan kitain daw niya si Leader sa classroom" sagot ko ni Kuya Lexious

Aalis na sana siya pero pinigilan ko ito "Paano napunta kay Kuya Trave 'tong gitara ni Ate??" Tanong ko

"Basta" simpleng sagot at umalis na kaya sinarado ko na 'yung pinto ng dorm at inilagay 'yung gitara ni Ate sa may tabi ng cabinet

Nang maupo ako sa sofa bigla na lang pumasok sa isip ko ang nangyari kay Ate noong tatlong taon na nakalilipas

Pag katapos ng aksindenten iyon ay na natili si Ate sa may hospital dahil medyo malala ang injured niya sa katawan

Pag gising niya sa hospital hindi ko akalaing napakalaki ng magiging ipekto sa kaniya nun

Lagi lang siyang tahimik, nakaupo at nakatulala. Sa tuwing kaka-usapin siya tango at iling lang ang sagot niya

Habang nasa hospital si Ate ay nasaktan ulit siya by physical kaya sobra kaming nag alala kay Ate noon dahil nag aagaw buhay siya

Nang makalabas na siya sa hospital ay may sumunod pang nangyari at nasaktan na naman si Ate ngunit hindi Physical kundi emotional

Dahil doon nag karoon ng trust issue si Ate, wala na siyang pinag kakatiwalan. Gusto niya laging nag iisa

'Yung dating ngiti niyang malalaki naging malungkot na labi na lang ito na hindi 'man lang ngumiti kahit isang beses

Lagi na siyang seryoso, buti nga ng lumipas ang isang taon kahit papano nag sasalita na siya pero mahihigsi nga lang

At nang bumalik siya sa school namin ay nasaktan na naman si Ate sa mga istudyanteng nakapaligid sa kaniya, nasaktan si Ate ng pangalawang beses sa emotional kaya lalong naging malayo siya