MUSICAL ACADEMY (BOOK 1)

CHAPTER 1:

KIAHNNA POV:

Pag kagising ko ng 6:00 am ay ginawa ko na ang morning routine ko

Pag kababa ko ay nakita ko na agad yung kapatid ko na si alexis na nag gigitara

"Ate paturo nga ng chords ng Marry your dauther please" sabi nya sakin nang makita nya akong pababa na

"Tignan mo na lang sa Guitar songs, meron dun" sabi ko sa kanya

"Mas gusto ko na ikaw yung magturo sakin" sabi nya, hindi ko na lang sya pinansin at nagtungo sa kusina kung nasaan si mama

"Good morning my daughter" bati sakin ni mama nang makita nya akong pumasok sa kusina

"Morning too" pabalik kong bati sa mama ko

"Where's alexis??" Tanong nya sakin habang tumitingin sa likod

"Living room"simpleng sagot ko

"Tawagin mo na at nang makakain na kayo, papasok pa kayo" sabi ni mama

"ALEXIS!!!" Tawag ko sa kanya mula sa living room

Nang makapunta sya kusina ay sabay sabay na kaming kumain kasi papasok pa kami

"Gonna go, mom" paalam ko nang matapos na kaming kumain

"Be careful on the way to your school" paalala samin ni mama at tumango lang kaming parehas

Tinulak ko na papalabas si alexis para makasakay na kami sa sundo namin

Pag kasakay namin ay ayun binati nila si alexis pero hindi kasi hindi naman nila ako kilala kaya nag earphone na lang ako

🎶playing: this is me🎶

🎶I always been kind of girl that hid my face and afraid to tell the world what i've got to said🎶

🎶But i have this dream, right inside of me, i'm gonna let it show, it's time to let you know, it's to let you know

Hindi ko sya kinakanta kasi hindi ako showi sa pag kanta

Pag baba namin ay iniwan na ako ni alexis at sumama na sa mga kaibigan nya na nag aabang sa gate ng school

Nag lakad na ako papasok pero bago pa ako makapasok sa gate ay may humarang na sakin

"Ohh, the lonely girl is here" mapang asar na sabi ni thess

Hindi ko na sya pinansin because it just a waste of time at nilagpasan na lang

since elementary ay wala akong naging kaibigan hindi ko alam kung bakit wala ako naging kaibigan

I'm a fourth year highschool at malapit na ang graduation namin, 3 months from now, i think

Pag karating ko sa classroom ay expected ko na nakatingin silang lahat sakin, always naman yun eh

Nag masimula na ang klase ay nakikinig lang ako, ganto ang lagi kong routine sa buong mag hapon

Papasok sa school, makikinig sa teacher, kakain sa cafeteria pag break time, babalik sa room pag katapos ay uuwi na

Hindi ako katulad ni alexis na gumagala pa bago umuwi kaya minsan napapagalitan na sya ni mama

Matapos na ang maghapon kaya ako ay uuwi na

"Ate gagala lang kami ng mga kaibigan ko ah" paalam sakin ni alexis ng nasa gate na kami ng school

"Hindi pwede" sabi ko at tatakbo na sana sya nang hinila ko yung damit nya at saka naglakad

Hila hila ko sya hanggang sa makasakay kami sa sundo namin ay hawak hawak ko pa rin sya