“THRENCE grabe ka talaga. Kahit kailan kilabot ka pa rin sa mga babae. Halos ang buong tropa, eh, lumagay na sa tahimik, pero ikaw, happy go lucky pa din.” It’s Blake, isa sa mga barkada niya.
Napailing ako sa sinabi nito. “'Pre, hindi naman sa gano’n. It’s just, I didn’t found her yet.” Sabi ko habang tinungga ang laman ng kopita.
Nakakalokong tingin lang and iginawad ng kabarkada.
“Sino? Si Ms. Right mo? 'Pre naman, masyado ka ng matanda para sa mga ganyang bagay.” Si Winter ‘yon, kasama ang current girlfriend nito and soon-to-be-married just like the others.
Alam niyang masaya na silang lahat sa kung anong meron sila ngayon, pero ang hindi niya maintindihan kung bakit sa tingin ng mga barkada niya ay hindi siya masaya sa buhay niya.
Masaya naman maging single, right?
“Don’t worry 'pre, sooner or later, katabi ko na siya dito.” Tukoy sa madalas niyang pwesto sa tambayan nila.
‘Yan ang palaging usapan ng mga barkada ko kahit no’ng college pa man kami. Halos lahat ng mga kasama niya ay may mga asawa na, kundi man ay engaged na.
Pero, paano siya lalagay sa tahimik kung hindi pa niya nakikita ang babaeng pinangakuan niya noon?
FLASHBACK...
“Promise, paglaki natin, papakasalan kita, cupcake.” Hinalikan ko sa labi ang kalarong batang babae.
That was his first kiss. (Hindi ko Alam na malandi na pala ako kahit noong bata pa man😅)
“Promise mo ‘yan ha, cupcake.” Naninigurong ani ng kalaro, kahit hindi pa man talaga klaro sa isip ang ibig sabihin ng pangakong iyon.
Cupcake ang tawagan nila since pareho nilang paborito ang cupcake. They we’re just seven years old that time.
Ang amo ng mukha ng batang babae.
Magkapit-bahay lang sila, Kaya madalas at silang dalawa and magkalaro. That time, nahahati pa sa dalawa ang buhok ng batang babae na nakabraid na may yellow ribbon.
She’s wearing a yellow dress na bagay na bagay sa maputi nitong balat.
Isang araw…
“Cupcake, we’re leaving." Pagpapaalam ng batang babae sa kanya na ikinalungkot niya. "Pupunta na kami ni Mommy sa America. Nando’n kasi si Daddy. Pero promise, babalik ako para tuparin ang pangakong pakasalan ako.” Kahit lalaki ako at matapang, hindi ko pa napigilan ang umiyak (Bata pa ako no'n kaya normal na iyakin).
And that was the last time na makita ko siya.
MONYEN story
BINABASA MO ANG
My Sexy Girl (Completed)
Random"Hindi natin naaappreciate ang mga bagay na nasa harap natin dahil busy tayo kakatanaw sa malayo." -Thrence- (c) photo -pinterest
