İNTİKAM ÇİÇEĞİ (+18)

9. Bölum

" Kimse kıpırdamasın Poliss(!)"

Ses buraya uzaktı belki ama oldukça güçlü bir şekilde yankı yapıyordu.
Az önce önümde sırıtan adam şimdi -benim gibi- dehşetle sakallarını ellerinin arasına almış bilmediğim küfürler mırıldanıyordu.

Diğerleri de ayağa kalktı. Biri pencereden bakıyor diğeri telefonla konuşuyordu.
Önümdeki sarışın adamla aniden göz göze geldik. Az önceki neşeli haline nazaran şimdi kızgın bir boğa gibi önümde duruyordu.
Bana doğru geldi ve elleriyle kolumu tutup beni sarsmaya başladı.

"Sen yaptın dimi sürtük söyle! O Batın piçiyle el birlik bana yuruyosunuz dime?"

Adamın öfkesi sözlerine vururken ne dediğini anlamadım bile.
Ağlamaya başladım.

"B-ben b-bi-bişey yap-madım"

"Sus konuşma işin bitti kızım çok yanlış kayaya çarptın şimdi gelsinde alsın bakalım kim elimden alabiliyo seni!"
Adam kollarımı daha sıkı tutup sarsmaya devam etti.
O sıra oturan adamlardan bir tanesi yaklaştı ve anı bir hareketle beni adamın ellerinden kurtardı.

"Kayhan dur artık görmüyo musun kızın halini? Batın itinin işidir kızın suçu yok."

Ellerimle yüzümü kapatıp ağlmaya devam ettim biliyordum bi boklar olacağını.
Bittim ben mahvoldum napicam?
Allahım yardım et...

Kayhan denen adam delirmiş gibi bana doğru gelirken beni koruyan adam beni arkasına aldı.
Kayhan önündeki adama tam yumruk aticakken önumdeki adam kolunu tuttuğu gibi adamı arkasına dondurdu ve masaya yatırdı. Attığım çığlıkla içerdeki herkes bize bakıyordu.
Adam Kayhan'ın kolunu sıktı ve kulağına biseyler fısıldadı. Bıraktığında Kayhan hala deli gibiydi sinirden damarları patlicakmis gibiydi.
Kayhan "tutun lan şu iksini" diye bağırdı.

O sıra beni koruyan adam eline silah alınca Kayhan dahil herkes durdu. Adam silahı Kayhan'a doğru tuttu ve iki el ateş etti.

Kurşunlar doğrudan arkada duran koca camı tuzla buz etti.
Kayhan kurşunların ona isabet etmemesine gülerken adam elimden tuttuğu gibi beni kendine çekti ve koşarak kırık camdan dışarı atladık. Yüksek olmadığı için saklandım ve koşmaya başladık. Elimi tutmuştu. Bırakırsa kesinlikle ölebilirdim.

Beynim zonkluyo kalbim göğsümden dışarı firlicakmis gibi hızlı atıyordu. Biraz koştuktan sonra arkama baktım.
Iki adam vardı bize doğru koşan. Adam elimi bırakmadan bi arabanın önünde durdu ve kapısını açıp beni içine attı.

Şoför koltuğuna geçtiğinde hala nefes nefeseydim ve titriyordum.
Gaza bastığı sıra adamın kapısı açıldı ve adamlar onu dışarı çıkarttı. Olayın şokunu atlatamadan benimde kapım açıldı ve güçlü bir el tarafından çekilmeye başladım.
Bana dokunmaları bile beni korkutmaya yeterken birde korkum olunca deli gibi bağırmaya ve çığlık atmaya başladım.

Iki kişi adamı tutuyordu.
Adam yere yatırılmak üzereyken ani bir hareketle ters bir takla attı ve onu tutan adamlardan birinin üstüne atladı. Dirsegiyle adamın karnına vurdu.
Ayağıyla da diğer adamın kasıklarına öyle bir geçirdiki adam elleriyle pantolonunu tutarak yerde iki büklüm inlemeye başladı.
Diğeri kalkmak için yeltendi ama adam buna izin vermedi ve güçlü bir yumruk darbesiyle onuda yere serdi.

Ben hala diğer adamın kollarındaydım.
Beni çekmeye çalışarak götürüyordu. Ondan kurtulmaya çalışıyordum fakat sağlıklı düşünemiyordum.
Adam bize yaklaştı böylelikle arkamdaki çocuk beni bırakıp adama doğru bir yumruk savurdu. Adam kendini eğdi böylelikle yumrukta kaçtı çocuğun kolundan tutup arkasına aldı ve bileğinden tutup onu sırtından yere attı.