Yet, I Still Wait

Five

Kasalukuyan akong nakasakay ngayon sa kotse ni kurt. maaga din syang pumunta sa bahay around 9 I guess. at tulog pa ako sa mga oras na yon di naman ako ginising nila mama kaya ng bumaba ako ng bahay around 12 para kumain. Andon sya sa sala kausap si kuya nagulat kaagad ako ng makita sya at naalala na may lakad kami ngayon. kaya walang pasabing umakyat at bumalik agad ako sa kwarto at nag ayos.

pagkababa ko pinilit niya pa muna akong kumain bago kami umalis kesyo daw wala pa akong kinakain. kaya wala na akong nagawa kundi sundin ang gusto niya ng matapos na at makaalis na kami.

Hindi pamilyar sakin ang daan kaya umidlip nalang muna ako. nagising lang ako ng mahinang niyugyog niya ang balikat ko. umayos din ako ng upo at nilibot ang paningin sa labas.

"Kaninong bahay to?"

namangha ako sa desenyo ng bahay, ganito ang klase ng bahay ang gusto ko. Nilibot ko pa ang paningin ko at dumako iyon sa little garden.

napangiti ako I loved nature.

"here Iya this way"

sumunod lang ako kung saan sya papunta at lumaki ang mata ko ng mapagtanto kong may nakikita akong dagat. dali dali akong tumakbo at hinubad ang suot kong sandals

I played my feet in the sand while looking up to the sky.

medyo nasisilayan ako sa liwanag ng araw kaya ginamit kong pangsangga ang kamay ko sa liwanag na dulot ng araw habang pinikit ko ang mata ko at dinadama ang hangin. dinilat ko uli ang mga mata ko at nakitang nakaharang din ang kamay ni kurt sa ibabaw ng kamay ko.

Lumapit at ngumiti lang ako sa kanya pinulupot ko ang isa kong kamay sa bewang nya habang ang isa ay nakatakip pa din sa sinag ng araw. nagulat may pinili nalang niyang ngumiti at inakbayan din ako gamit ang isang kamay niya. naramdaman ko nalang din na dinampian niya ng halik ang ulo ko.

"gusto mo ba ako?" sa wakas , naglakas loob ako itanong sa kanya iyon.

"pano mo nasabi?" nakangiti niyang tanong. kinunotan ko naman sya at nilayo ang sarili sa kanya. bumuntong hininga ako.

"Sagutin mo nalang kaya ako , wag mo bigyan ng tanong ang isa pang tanong." kalmadong sabi ko.

He held my hand ang gently squeezed it.

"bakit?"

"Anong bakit?" naguguluhang tanong ko pabalik sa kanya. di ko talaga sya ma gets.

"Pano nasabi na may gusto ako sayo?"

"Di ko alam pinaparamdam mo e, kaya sagutin mo nalang ang tanong ko. naguguluhan ako sayo, naguguluhan ako sa mga kinikilos at pinapakita mo sakin. Ayaw ko naman bigyan ng kahulugan lahat yon. di naman ako manghu-"

"di kita gusto Iya"

para naman akong nanlumo ng sabihin niya iyon. humakbang ako palayo sa kanya at nabitawan niya naman ang kamay ko. bumuntong hininga ako habang nakayuko. Sabi na e, wag umasa. gusto ko tuloy ebackout lahat ng nararamdaman ko pa din sa kanya.

I turned my back at him and started to walk away. It's better to end this way between us before the pain got to deep.

"I can't like you Iya" I heard him say , bakit niya pa yan sinasabi di naman niya ako kayang gustuhin sinasaktan niya lang ako e, tss.

"How can I like you? when I love you still?" I stopped and immediately look at him. I clearly heard what he said but I just wanted him to speak it again.

"w-what? I can't hear you" I shouted back. I saw him giggle and run towards me. he held my face and smile.

"I love you"

"I love you still"

"and I will always will"

Niyakap ko sya sa sobrang tuwa natutuwa ang puso ko. Sinubsob ko ang mukha ko sa dibdib niya. natatawa naman syang niyakap ako pabalik.

"Akala ko kinalimutan mo na ako" sabi ko habang nakayakap pa din sa kanya.

"I thought you forget about me too" sabi niya habang hinahaplos ang buhok ko.

"Pano ko naman gagawin yun?"

"Yeah right, how could I damn forget you when all I think is all about you"

"mahal pa din kita kurt"

"I do love you too" he said as he kissed my head and hug me even tighter.

____________________